Οι έφηβοι και η ψυχολογία τους

Η ψυχολογία των εφήβων είναι ένα θέμα που απασχολεί τους γονείς όπως και τους καθηγητές τους. Η εφηβεία είναι η περίοδος της μετάβασης από την παιδική στην ώριμη ηλικία. Οι έφηβοι  «πράττουν» αντί να σκέφτονται,  προσπαθώντας να κατευνάσουν το υπερβολικό άγχος τους για όλα αυτά που συμβαίνουν μέσα τους, όπως  όταν για παράδειγμα χτυπούν τις πόρτες του σπιτιού τους. για να μη χτυπήσουν τη μητέρα τους, και έτσι μεταθέτουν – με επιτυχία – το θυμό τους! Ο εγκέφαλος των παιδιών βιώνει μια εκρηκτική ανάπτυξη σε πολύ μικρή ηλικία. Στην  ηλικία των έξι έχει ήδη φτάσει στο 90-95% του μεγέθους ενός ενήλικα. Ωστόσο, συνεχίζει  να χρειάζεται αρκετή αναδιαμόρφωση μέχρι να είναι ικανός να λειτουργήσει όπως ο εγκέφαλος ενός ενήλικα. Η αναδιαμόρφωση αυτή συμβαίνει έντονα κατά την εφηβεία και ολοκληρώνεται μέχρι περίπου τα 25 έτη. Για να καταλάβετε καλύτερα έναν έφηβο, λάβετε υπόψη ότι οι βασικές ψυχολογικές αντιδράσεις του είναι οι εξής:

• Επιθυμία να μένει μόνος: Η έντονη επιθυμία για συντροφιά που χαρακτηρίζει το άτομο μέχρι και το τέλος της σχολικής ηλικίας δίνει τη θέση της στην έντονη επιθυμία να μένει μόνο του.
• Αποστροφή προς την εργασία: Η ταχεία βιοσωματική ανάπτυξη απορροφά μεγάλο μέρος της ενεργητικότητας του εφήβου, με αποτέλεσμα να νιώθει κουρασμένος και απρόθυμος να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.
• Ανία και βαρεμάρα: Είναι σύνηθες ο έφηβος να δηλώνει ότι βαριέται και να περιφέρεται με πλήξη και αδιαφορία ακόμα και για άλλοτε αγαπημένες ασχολίες.
• Νευρικότητα-ανησυχία: Η αυξημένη εσωτερική ένταση που συχνά ο έφηβος προσπαθεί να ελέγξει και να μην εξωτερικεύσει εκφράζονται ως νευρικότητα.
• Έλλειψη αυτοπεποίθησης: Οι ραγδαίες αλλαγές συχνά δημιουργούν στον έφηβο αίσθημα ανασφάλειας και αβεβαιότητας.
• Ονειροπόληση: Ο έφηβος απολαμβάνει να περιπλανιέται στο χώρο της φαντασίας και του ονείρου, καθώς με αυτόν τον τρόπο εκτονώνει τις εσωτερικές εντάσεις και τις διαθέσεις του. Μάλιστα, είναι δυνατό- ακόμα και όταν ο έφηβος βρίσκεται σε εγρήγορση – να συμπεριφέρεται σαν σε όνειρο, αδυνατώντας να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα.
• Εχθρική στάση προς τους άλλους: Ο έφηβος στις σχέσεις του με τους άλλους τείνει να φέρεται αντικοινωνικά, σχεδόν εχθρικά.

Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε όσο το δυνατό περισσότερες συμβουλές και πληροφόρηση μπορούμε από ειδικούς   για την εφηβεία. Πολλά παιδιά σ” αυτή τη φάση  της ζωής τους  εκδηλώνουν διαταραχές, όπως ανορεξία και βουλιμία. Είναι πολύ σημαντικό, αν αντιληφθούν κάτι «ύποπτο» οι γονείς, να επέμβουν εγκαίρως, για να βοηθήσουν το παιδί τους. Μόνο το 5-15% των εφήβων περνά από ακραίο συναισθηματικό αναβρασμό, οπότε γίνονται ανυπότακτοι και αναπτύσσουν ακραίες συγκρούσεις με τους γονείς τους. Οι κοινωνικές και συναισθηματικές αλλαγές είναι μέρος του ταξιδιού προς την ενηλικίωση. Ο ρόλος των γονέων είναι να σταθούν σωστοί οδηγοί σε αυτό το ταξίδι.

ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΕΣ:

• Κοντογεωργίου Μαρία
• Σκιαθίτη Ελένη
• Σκουτίδα Ευρυδίκη