Τι λένε οι μαθητές για τη διαδικασία αξιολόγησής τους; Η συνεπαγόμενη διάκριση σε καλούς και κακούς μαθητές επενεργεί αρνητικά τελικά αρνητικά ή είναι κίνητρο βελτίωσης;
Αφορμή για τη συζήτηση στάθηκε ένα άρθρο που διαβάστηκε στην τάξη στο «δεκάλεπτο της ενημέρωσης» σχετικά με τα εναλλακτικά σχολεία στη Δανία. Τα εναλλακτικά σχολεία σε όλον τον κόσμο δεν πιστεύουν στους βαθμούς οπότε και δεν υπάρχει βαθμολογία. Ο δάσκαλος βοηθά τους μαθητές να βρούνε τα ιδιαίτερα χαρίσματά τους. Στη Δανία , λοιπόν, έγινε δεκτό το αίτημα και το απολυτήριο αυτών των παιδιών να είναι ισότιμο με αυτό του κλασικού σχολείου. Μάλιστα αποδείχτηκε ότι οι απόφοιτοι αυτού του σχολείου ανέπτυξαν υψηλές δεξιότητες και μπόρεσαν να ανταποκριθούν τόσο στα πανεπιστήμια της Δανίας όσο και στην αγορά εργασίας που ζητά πλέον υποψηφίους με ξεχωριστή προσωπικότητα . Με αφορμή αυτόν τον νόμο , λοιπόν, 600 παιδιά από όλη τη χώρα της Δανίας βρέθηκαν έξω από το κοινοβούλιο για να ευχαριστήσουν τους βουλευτές για αυτή την απόφαση. Η διαδήλωση κράτησε 20 λεπτά και τα παιδιά τραγούδησαν λέγοντας με αυτόν τον τρόπο «ευχαριστώ»!
Τι λένε όμως οι μαθητές μας για την αξιολόγηση; Θα περιμέναμε να ήταν κατά των βαθμών αλλά δεν είναι έτσι. Οι περισσότεροι απάντησαν ότι προτιμούν τη βαθμολογία. Ας δούμε τι έγραψαν με την υπόσχεση ότι θα επανέλθουμε στο θέμα από τη νέα σχολική χρονιά και στο επόμενο τεύχος μας.
Ατομική ή Συγκριτική βαθμολόγηση;
Από τον Αλέξη Συμβουλόπουλο, Β΄ Λυκείου
Ισχυριζόμαστε ότι ο καλύτερος τρόπος βαθμολόγησης είναι ο συγκριτικός, επειδή όχι μόνο ο μαθητής μπορεί να καταλάβει το επίπεδό του αλλά και που πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο. Επίσης οι βαθμοί θα ήταν καλύτερα να ήταν τυπικοί έτσι ώστε οι μαθητές να μην αγχώνονται και να μην τα κάνουν όλα για τους για τους βαθμούς. Ενώ ταυτόχρονα έτσι επιβραβεύει τους <<καλούς>> μαθητές και δίνει κίνητρο στους υπολοίπους να γίνουν καλύτεροι, δίχως να υπάρχει κάποιο είδος άγχους και πίεσης, αλλά παρά μόνο αυτοκριτική και προσπάθεια αυτοβελτίωσης. Ένας ακόμη λόγος που οι βαθμοί είναι σημαντικοί είναι γιατί το παιδί όταν μεγαλώσει σε όποια δουλειά και να πάει θα υπάρχει σύστημα αξιολόγησης το οποίο δεν είναι χαριστικό, αλλά απολύτως ουδέτερο. Οπότε έτσι προετοιμάζει τα παιδιά για το μέλλον, κάνοντάς τα να είναι απολύτως έτοιμα για τον χώρο εργασίας και κάνοντας τους βαθμούς ένα από τα ποιο πολύτιμα μαθήματα.
Η Αξιολόγηση από τη Νικόλ Στασή , Β΄ Λυκείου
Η αξιολόγηση των μαθητών μπορεί να διακριθεί σε ατομική και συγκριτική. Κατά τη γνώμη μου η συγκριτική αξιολόγηση, η οποία περιλαμβάνει και τη βαθμολόγηση των μαθητών, είναι ο καλύτερος τρόπος να καταλάβουν οι μαθητές σε τι επίπεδο βρίσκονται. Γνωρίζοντας τα μαθήματα στα οποία έχουν αδυναμία (ή κακό βαθμό), μπορούν να στοχεύσουν ευκολότερα στο να βελτιωθούν και να κάνουν μεγαλύτερη προσπάθεια να επιτύχουν. Πιστεύω πως η βαθμολογία λειτουργεί σαν ένα τσίμπημα, το οποίο θα σε επαναφέρει και θα σε κάνει να συνειδητοποιήσεις που πρέπει να αφιερώσεις το χρόνο σου για να λύσεις το πρόβλημα. Επίσης, γνωρίζοντας και την πρόοδο των υπολοίπων συμμαθητών σου, μπορείς να καταλάβεις πόσο χειρότερα ή καλύτερα τα πηγαίνεις ατομικά και να κάνεις προσπάθεια να βελτιώσεις ή να διατηρήσεις τον βαθμό. Τέλος παίρνοντας βαθμούς, νιώθεις πως όλη σου η σκληρή δουλειά ανταποδίδει και εκτός από την αυτοκριτική σου, σου δίνεται η ευκαιρία να κριθείς και από τρίτους, οι οποίοι σίγουρα θα σε αξιολογήσουν πιο αντικειμενικά.
