«ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
Από τη Σοφία Καπουκράνη, μαθήτρια Β΄Λυκείου
Η ύπαρξη σχολικού κανονισμού αποσκοπεί στην ρύθμιση της σωστής λειτουργίας μέσα στο σχολικό χώρο αλλά και την διατήρηση των ισορροπιών τόσο ανάμεσα στους μαθητές αλλά και στις σχέσεις μαθητών-καθηγητών. Παράλληλα συμβάλλει στην πνευματική ανάπτυξη των μαθητών σε θέματα ηθικής καλλιέργειας όπως πειθαρχία, ενσυναίσθηση, σεβασμός, πλάθοντας έτσι την προσωπικότητα και των χαρακτήρα των μαθητών και διαμορφώνοντας πολίτες με αξίες καταλυτικές για την κοινωνία μας. Για τον λόγο αυτό ο σχολικός κανονισμός πρέπει να συνδέεται άμεσα και με τον θεσμό του Δημοκρατικού Σχολείου το οποίο αναγνωρίζει και σέβεται τα δικαιώματα των μαθητών στη σχολική κοινότητα. Ωστόσο, όπως κατ’ επίφαση δημοκρατικό είναι κάποιες φορές το κράτος μας έτσι κατ’ επίφαση δημοκρατικό και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι και το ίδιο το σχολείο.
Καταρχάς, η ελευθερία λόγου, ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά ενός δημοκρατικού σχολείου ενώ αναγνωρίζεται ως αναπόσπαστο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου, πολλές φορές έμμεσα καταπατείται. Αυτό συμβαίνει καθώς ο αδιάλλακτος χαρακτήρας και η μη καθολική και υποκειμενική αντίληψη του κόσμου από ορισμένους καθηγητές αλλά και μαθητές αποτρέπει κάποιον από το να εκφέρει την γνώμη του θέλοντας να αποφύγει την κριτική και τις εντάσεις.
Ύστερα, λαμβάνοντας υπό όψη ότι ο κανονισμός του σχολείου αφορά όλα τα άτομα μέσα στην σχολική κοινότητα η διαμόρφωση του θα έπρεπε να γίνεται με βάση τόσο τις απόψεις, τα θέλω και τα πιστεύω των καθηγητών όσο και των μαθητών. Ωστόσο οι νοοτροπίες των διευθύνσεων στα περισσότερα σχολεία δεν θεωρούν τα παιδιά ως ισάξια στην διαδικασία αυτή, απαξιώνοντας έτσι το ρόλο τους στο σχολείο με αποτέλεσμα την έναρξη καταλήψεων κάτι το οποίο κλονίζει τις ισορροπίες ανάμα στους καθηγητές και στους μαθητές.
Συμπερασματικά η ύπαρξη σχολικού κανονισμού μπορεί να θέσει τα θεμέλια για ένα καλύτερα λειτουργικά σχολείο, μόνο όμως αν ακολουθήσει τις αξίες που προασπίζει και προάγει η αγνή Δημοκρατία και όχι αυτή που υπάρχει μονάχα στα χαρτιά.