ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
Από την Έλλη Ντινιακού
Σε όλες τις κοινότητες αλλά και σε κάθε είδους κοινότητα γίνεται λόγος για κανόνες και κανονισμούς και αμέσως ο νους κάποιου πηγαίνει στην αυστηρότητα και στον περιορισμό. Ωστόσο, αν το δει κανείς με πιο καθαρή ματιά θα διαπιστώσει ότι οι κανονισμοί περιγράφουν την επιθυμητή και πρέπουσα συμπεριφορά που αρμόζει σε κάθε χώρο. Eιδικά, στον σχολικό χώρο που οι μαθητές καλούνται να συνυπάρξουν, ο κανονισμός είναι αναγκαίος και χρήσιμος, διότι δεν γνωρίζουν ακόμα τα όρια τους. Ποιος θα άφηνε ένα παιδί μόνο του να κυκλοφορεί σε λεωφόρους χωρίς να του υποδείξει το πώς θα κινείται με ασφάλεια χωρίς να κινδυνεύσει η ζωή του; Κατά τον ίδιο τρόπο και ο σχολικός κανονισμός, ναι μεν περιορίζει την δράση του παιδιού αλλά του μαθαίνει μέσω της υπακοής και τις πειθαρχίας να διαχειρίζεται την ελευθερία του με τρόπο ωφέλιμο για τον ίδιο χωρίς να βλάπτει τους άλλους. Αναμφισβήτητη, είναι λοιπόν, η αξία και η αναγκαιότητα του σχολικού κανονισμού γιατί έτσι και αλλιώς έχουμε να κάνουμε με παιδιά που μαθαίνουν σιγά-σιγά την ζωή. Βέβαια, δεν πρέπει να αγνοούμε ότι ο κανονισμός, για να είναι ωφέλιμος θα πρέπει να σέβεται την προσωπικότητα και τις ανάγκες των μαθητών αλλά και να συμβαδίζει με την νεανική ψυχολογία. Σε διαφορετική περίπτωση οι μαθητές αντιδρούν διότι δεν τον κατανοούν.
