Γράφουν οι μαθήτριες της Β” τάξης, Ασίκη Ευθυμία και  Ματίνα Κούγκα

Άλλη μια σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της! Μια χρονιά τελείως διαφορετική από τις προηγούμενες, καθώς η πανδημία αναστάτωσε την καθημερινότητα και τη ζωή όλων μας με διάφορους τρόπους. Στους περισσότερους από εμάς, τους μαθητές, δεν δόθηκε η ευκαιρία να απολαύσουμε το φετινό σχολικό έτος, αφού χρησιμοποιήθηκε η εξ αποστάσεως εκπαίδευση για την παράδοση της ύλης των μαθημάτων, με αποτέλεσμα να μην ερχόμαστε σε επαφή με τους συμμαθητές και τους καθηγητές μας. Στο παρόν, οδεύοντας στη λήξη του, νιώθουμε ανάμεικτα συναισθήματα, διαφορετικά αλλά ισόρροπα μεταξύ τους.

Από τη μία πλευρά, μάς πλημμυρίζουν χαρά και αισιοδοξία, αφού διανύουμε επιτέλους το καλοκαίρι, την εποχή που προσμέναμε με λαχτάρα ολόκληρη τη χρονιά! Ήδη, πια, ξεκουραζόμαστε και χαλαρώνουμε, μιας και οι σχολικές υποχρεώσεις σταδιακά έχουν εκλείψει κι ούτε που αντιμετωπίσαμε την αγχώδη διαδικασία των προαγωγικών εξετάσεων. Επιπλέον, ανακουφιζόμαστε που αφήνουμε πίσω μας την παράξενη εμπειρία της τηλεκπαίδευσης και κοιτάμε μπροστά, σχεδιάζοντας με τους φίλους μας πώς θα περάσουμε το καλοκαίρι… Τέλος, κυριευόμαστε από ανυπομονησία για τις καλοκαιρινές διακοπές μας και προσμένουμε τη στιγμή που θα πακετάρουμε τα πράγματά μας και θα αφήσουμε πίσω μας την πόλη, κατευθυνόμενοι σε κάποιον τουριστικό προορισμό.

Ωστόσο, μεταξύ των συναισθημάτων μας αισθανόμαστε και λύπη, καθώς άλλη μία χρονιά του γυμνασίου έχει φτάσει στο τέλος της. Πολλοί από εμάς συνειδητοποιώντας πως μεγαλώνουμε απότομα κι ότι ο χρόνος κυλάει ανεξάρτητα από οτιδήποτε και γοργά, πανικοβαλλόμαστε. Εκτός αυτού, στενοχωριόμαστε που θα αποχωριστούμε τους συμμαθητές και τους καθηγητές μας για τόσους μήνες και το αίσθημα αυτό εντείνεται, αφού αποχαιρετούμε οριστικά ορισμένους διδάσκοντες. Ακόμα, νιώθουμε άγχος για την επόμενη σχολική χρονιά και μάς προκαλούνται διάφορες απορίες, διότι δεν γνωρίζουμε τι θα αντιμετωπίσουμε στο ερχόμενο έτος.

Τελικά, αφήνουμε πίσω μας αυτήν τη χρονιά με πικρόγλυκη αίσθηση. Το καλοκαιρινό πνεύμα μας κυριεύει όλο και περισσότερο γεμίζοντάς μας ζωντάνια, εν τούτοις η μελαγχολία καραδοκεί στο πίσω μέρος του μυαλού μας, λόγω όλων όσων βιώσαμε φέτος. Είτε νιώθουμε έτοιμοι για το επόμενο έτος είτε όχι, τον ερχόμενο Σεπτέμβριο θα βρεθούμε πάλι στα θρανία, διηγούμενοι στους συμμαθητές και καθηγητές μας τις καλοκαιρινές μας εμπειρίες.

Μέχρι τότε, μακάρι να περάσουμε όλοι ένα ήρεμο και όμορφο καλοκαίρι!