Γράφουν οι μαθήτριες της Γ΄ τάξης: Βαρσαμοπούλου Ευδοξία, Γρίδα Άννα

Με τη λέξη υπερκαταναλωτισμός εννοούμε την υπερβολική αγορά υλικών αγαθών και υπηρεσιών, πολλές φορές πέραν των αναγκών μας. Ταυτόχρονα εννοούμε και την αντίληψη ότι όλα, ρούχα, ειδή σπιτιού, αυτοκίνητα, οτιδήποτε μπορούμε να αγοράσουμε, έχουν περιορισμένη χρήση, μετά την οποία πρέπει να αντικατασταθούν, ακόμα και αν είναι λειτουργικά.

Η μαζική παραγωγή και η αύξηση του βιοτικού επιπέδου συντέλεσαν στο να γίνουν πολλά αντικείμενα προσιτά σε όλο και περισσότερο κόσμο. Έπρεπε όμως ο κόσμος αυτός να πειστεί ότι χρειάζεται όλα αυτά τα αντικείμενα. Εδώ μπήκε στο παιχνίδι η διαφήμιση. Δεν ήταν αρκετό να παρουσιάσει τα προϊόντα. Έπρεπε να τα συνδέσει με την αξία του ατόμου, τη θέση του και τελικά με την ευτυχία του.

Στις μέρες μας το φαινόμενο αυτό είναι όλο και πιο συχνό καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι βρίσκουν χαρά στην αγορά και κατανάλωση προϊόντων που δεν είναι απαραίτητα στην επιβίωση τους. Είσαι ότι έχεις, αυτό θα μπορούσε να είναι το σύνθημα της εποχής μας. Αυτό που μας ενθουσίαζε χθες, σήμερα είναι σκουπίδι. Και αν δεν μπορούμε να αλλάξουμε το κινητό μας ή να αποκτήσουμε ένα ακόμα ζευγάρι παπούτσια νιώθουμε δυστυχείς.

Πέρα από τις ψυχολογικές συνέπειες του υπερκαταναλωτισμού, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι ο τελευταίος είναι και ο κύριος λόγος της καταστροφής του περιβάλλοντος. Συνεχής δαπάνη φυσικών πόρων για άχρηστα αντικείμενα και παράλληλα τόνοι σκουπιδιών από  όλα όσα καταναλώνουμε. Η ανακύκλωση δεν αρκεί. Χρειάζεται να γίνουμε όλοι πιο συνειδητοί καταναλωτές. Σίγουρα δεν είναι εύκολο, αλλά είναι ο μόνος δρόμος για ένα βιώσιμο μέλλον.