Γράφουν οι μαθητές Μπάνης Μάνος, Μπογιατζής Παναγιώτης, Δάρλας Δημήτρης, Ηλιόπουλος Θανάσης 

Αγαπημένε μου άγιε Βασίλη,

   Ελπίζω να είσαι καλά εκεί που βρίσκεσαι! Πώς ήταν ο χρόνος που μας πέρασε για σένα; Μακάρι να ήταν τόσο ωραίος όσο ήταν και για μένα. Έγιναν αμέτρητα γεγονότα και φέτος, ευχάριστα και δυσάρεστα,  έχω τόσα πολλά να σου αφηγηθώ αγαπημένε μου »παππούλη».
Πρώτα από όλα, σε ευχαριστώ για το δώρο που μου έφερες τα προηγούμενα Χριστούγεννα, ήταν ακριβώς ότι περίμενα να μου φέρεις και όπως το είχα φανταστεί. Τον παρελθόντα χρόνο, έγιναν για μένα πολλά πράγματα. Το πιο δυσάρεστο ήταν ο θάνατος του παππού μου, τον οποίο τον »άφησε» η καρδιά του.

    Στεναχωρέθηκα πολύ, όμως κατευθείαν η χαρά μου επανήλθε, μόλις έλαβα το δώρο σου. Ένα πανέμορφο κατάξανθο σκυλάκι! Όταν το πρωτοείδα ξέχασα κατευθείαν τον χαμό του παππού μου. Γεμάτο χνούδια, χάδια και αγκαλιές πέρασα όλη την υπόλοιπη χρονιά παίζοντας μαζί του.
Φέτος, η αλήθεια να λέγεται, δεν ήμουν τόσο καλό παιδί. Μάλωνα με τους γονείς μου, τους οποίους αγαπώ πολύ, για ασήμαντους λόγους,  και εννοείται δεν θα ήθελα ποτέ να τους χάσω, σαν τον παππού μου, καθώς έχω ήδη νιώσει την στεναχώρια μιας κοντινής απώλειας. Αν και νιώθω ορισμένες φορές ότι δεν με καταλαβαίνουν και δε με ακούν. Κι αφού αφήσαμε τα δυσάρεστα, ήρθε η ώρα να σου πω τι δώρο θα ήθελα φέτος. Ξέρω ότι κάθε χρόνο ζητάω άσχετα πράγματα , αλλά αυτή τη φορά έχω σκεφτεί κάτι που πραγματικά θα με κάνει πολύ χαρούμενο. Άγιε Βασίλη, αυτό που θέλω φέτος,  είναι ένα δώρο που θα κρατήσει για καιρό και θα με βοηθήσει να δημιουργήσω όμορφες στιγμές. Θα ήθελα πάρα πολύ ένα ποδήλατο.  Το θέλω όχι μόνο επειδή μου αρέσει, αλλά και επειδή πιστεύω ότι θα με βοηθήσει να μαθαίνω και να γίνομαι καλύτερος.
Ελπίζω να διαβάσεις την επιστολή μου και, αν μπορείς, να μου φέρεις αυτό το δώρο. Και αν όχι, δεν πειράζει μόνο το ότι σε σκέφτομαι και σου γράφω μου φτάνει για να γεμίσει η καρδιά μου με τη μαγεία των Χριστουγέννων.