της Χρύσας Γκουτσίδου

   Με έθιμα και παραδόσεις που έχουν τις ρίζες τους βαθιά πίσω στο χρόνο ετοιμάζονται όλες οι πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας να υποδεχτούν τη γέννηση του Χριστού.Στολίζονται, φωταγωγούνται για την πιο χαρούμενη γιορτή της Χριστιανοσύνης.Όμως το πέρασμα των χρόνων , η τεχνολογία και ο σύγχρονος πολιτισμός μας έκαναν να ξεχάσουμε τα έθιμά μας .Για να θυμηθούμε τα έθιμα των παππούδων μας πρέπει όλοι εμείς να κρατήσουμε ζωντανό μέσα μας το κομμάτι της καταγωγή μας.Ας ανοίξουμε, λοιπόν, το μπαούλο της μνήμης και ας θυμηθούμε τις ετοιμασίες που γινόταν τέτοιο καιρό.

   Οι νοικοκυρές  έβγαζαν τις βελέντζες και τα υφαντά και καθάριζαν όλο το σπίτι. Τα παιδιά στόλιζαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο με τη φάτνη ή  το χριστουγεννιάτικο καράβι.Μάζευαν Χριστόξυλα από πεύκο ή ελιά  που θα καιγόταν  το βράδυ της παραμονής στο τζάκι.Τα μεσάνυχτα της παραμονής έβγαιναν οι κοπέλες  στα χωριά και πήγαιναν στη βρύση να πάρουν το αμίλητο νερό ,σύμβολο καλής τύχης.Σε άλλες περιοχές συναντούμε  σε όλη τη διάρκεια των γιορτών τους  Μωμόγερους που φορώντας τομάρια ζώων και κρατώντας  σπαθιά  γύριζαν στους δρόμους και εύχονταν στους περαστικούς <<Αρχή κάλαντα  κι αρχή του χρόνου, πάντα κάλαντα , πάντα του χρόνου>>.Παραλλαγή αυτού του εθίμου είναι τα Ραγκουτσάρια.Οι γυναίκες του σπιτιού έφτιαχναν  μελομακάρονα ,κουλουράκια και  οι άντρες έσφαζαν το γουρούνι, το οποίο το τάιζαν όλο το χρόνο για τη συγκεκριμένη μέρα της γουρουνοχαράς. Το πρωί της παραμονής ζύμωναν το Χριστόψωμο και το στολίζαν με ευλάβεια και τα παιδιά με τα τριγωνάκια τους  τραγουδούσαν τα κάλαντα.

Τα Χριστούγεννα έφτασαν.Οι καμπάνες χτυπούν και καλούν τους χριστιανούς στην εκκλησία.Μετά τη λειτουργία η οικογένεια μαζεύεται στο σπίτι των παππούδων για να τους φιλήσουν το χέρι και να πάρουν την ευχή τους.Η γιαγιά κερνάει <<μπουζούκο>> σε μικρά φλιτζανάκια , δηλαδή ζουμί από κοτόπουλο που έβρασε την παραμονή.Το τραπέζι ξεκινάει με  το Χριστόψωμο και τελειώνει με γλυκά.

Και του χρόνου!