Οικολογικοί προβληματισμοί-Προβλήματα στο «σπίτι» μας

Γράφουν οι Έλενα Σιταρίδου, Κυριακή Στεφανίδου, Τόζιου Ευαγγελία μαθήτριες της Γ τάξης

   Ο άνθρωπος χρειάζεται την επαφή με το φυσικό περιβάλλον με τον ίδιο τρόπο που η επαφή με τους άλλους ανθρώπους είναι απαραίτητη για την ανάπτυξή του. Η επαφή με το φυσικό περιβάλλον βοηθά, ώστε το άγχος να διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα και γενικότερα επιδρά καταλυτικά στην υιοθέτηση μιας περιβαλλοντικά υπεύθυνης συμπεριφοράς. Ωστόσο, είναι γεγονός ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες επιβαρύνουν με ρύπους τα φυσικά οικοσυστήματα που με τη σειρά τους ευθύνονται για τις διαταραχές λειτουργιών της βιόσφαιρας και οδηγούν σε μία οικολογική κρίση.

   Στα περιβαλλοντικά προβλήματα συγκαταλέγονται η κλιματική αλλαγή, η τρύπα του όζοντος, η αποψίλωση των δασών, η ερημοποίηση, η εξαφάνιση βιολογικών ειδών, η όξινη βροχή κ.λπ. . Τα οικολογικά προβλήματα άρχισαν να εμφανίζονται κυρίως μετά τη βιομηχανική επανάσταση, ενώ υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις σχετικά με τα αίτια και τους τρόπους αντιμετώπισής τους.

Η πόλη μας δεν είναι εκτός της σφαίρας της οικολογικής κρίσης και παρακάτω παρουσιάζουμε σύντομα μερικά σημαντικά προβλήματα της ευρύτερης περιοχής της Αλεξάνδρειας.

α) Η παράνομη θήρευση είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστεί  και συγκεκριμένα στο Δέλτα του ποταμού Αξιού και του Αλιάκμονα. Παρόλο, που οι αρχές  έχουν πάρει ορισμένα μέτρα προκειμένου να διαφυλάξουν την ισορροπία της πανίδας, η κατάσταση  δεν έχει βελτιωθεί και παρατηρούνται πάρα πολλά επεισόδια παράνομης θήρευσης. Η περιοχή του Δέλτα και οι περιοχές  γύρω από τις όχθες του ποταμού αποτελούν σημαντικό βιότοπο  υδρόβιων πτηνών,  όπως είναι οι ερωδιοί, χαλκόκοτες, νεροχελίδονα κ.α.. Ειδικότερα, κατά τις μεταναστευτικές περιόδους, τα είδη πουλιών υπερβαίνουν τα διακόσια και μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται σπάνια αρπακτικά, όπως ο θαλασσαετός. Η λαθροθηρία, όμως,  έχει ως αποτέλεσμα  τη μείωση του αριθμού των ζώων που ζουν στην περιοχή αυτή και ορισμένα σπάνια είδη τείνουν να εξαφανίστουνν, όπως για παράδειγμα ο αργυροπελεκάνος. Αυτό θα έχει τρομερές συνέπειες: η  τροφική αλυσίδα θα σπάσει και πολλά ζώα θα εγκαταλείψουν τον συγκεκριμένο βιότοπο. Μέσα από δημοσκοπήσεις  που έχουν πραγματοποιηθεί, έχει διαπιστωθεί ότι πολλοί  δεν γνωρίζουν πως ο Αξιός έχει κηρυχθεί Εθνικό Πάρκο ή δεν γνωρίζουν το πλούτο της ορνιθοπανίδας της περιοχής.

β) Η τάφρος του 66 κατασκευάστηκε το 1935, όταν αποξηράνθηκε η λίμνη των Γιαννιτσών ,με σκοπό να συγκεντρώνει τα πλεονάζοντα επιφανειακά νερά της λεκάνης από την Πέλλα και την Ημαθία και να αρδεύει τις παρόχθιες  γεωργικές εκτάσεις. Αυτό το αποστραγγιστικό κανάλι του κάμπου της Βέροιας  που έχει δημιουργηθεί για να «προστατεύει» την Ημαθία  από τις χειμερινές πλημμύρες , έχει γίνει  μια από τις μεγαλύτερες πηγές ρύπανσης  του Θερμαϊκού, που οι αιτίες φαίνεται να είναι οι εξής: Στον ποταμό και συγκεκριμένα με την τάφρο 66 συνορεύουν ανενεργές χωματερές. Επιπρόσθετα, στη περιοχή συναντάται ανεξέλεγκτη  βιομηχανική δραστηριότητα  και τα περισσότερα χωριά της περιοχής αφήνουν τα λύματα τους ανεπεξέργαστα στην τάφρο, καθώς δεν είναι συνδεδεμένα με βιολογικό καθαρισμό. Δίκαια, λοιπόν, η τάφρος 66 μπορεί να θεωρηθεί ως  «Δηλητήριο στην καρδιά  της Ημαθίας». Εξαιτίας της ανευθυνότητας  των ανθρώπινων παραποτάμιων δραστηριοτήτων και των βιομηχανιών απειλείται η χλωρίδα και η πανίδα της τάφρου, καθώς και του ποταμού Αλιάκμονα. Γεωργικά και βιομηχανικά λύματα καταλήγουν ακατέργαστα στην τάφρο και δια μέσου αυτής στον ποταμό Αλιάκμονα.Η δυσοσμία και τα νεκρά ψάρια, είναι ενδεικτικά της περιβαλλοντικής καταστροφής ενώ το πρόβλημα εντείνεται τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες που η δραστηριότητα των βιομηχανιών αυξάνεται. Οι αρμόδιοι φορείς ξέρουν ποιες εταιρίες είναι υπεύθυνες  για την διοχέτευση των ρύπων και τα τελευταία χρόνια έχουν επιβληθεί πρόστιμα. Παρόλα αυτά, οι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης παραδέχονται ότι  δεν έχει ληφθεί  κανένα ουσιαστικό μέτρο για την αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης.

γ) Λιπάσματα- Φυτοφάρμακα: Η περιοχή γύρω από τον Αλιάκμονα καλλιεργείται εντατικά με αποτέλεσμα να γίνεται χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων. Ένα μεγάλο μέρος αυτών των ουσιών καταλήγει στο ποτάμι με την άρδευση ή τις βροχές. Οι συγκεντρώσεις κάποιων επικίνδυνων ουσιών στο νερό του ποταμού είναι πάνω από τα επιτρεπτά όρια.

   Ο τόπος μας είναι μια περιοχή που εμφανίζει αρκετά περιβαλλοντικά προβλήματα που όμως μπορούμε και πρέπει να βρούμε τρόπους  μείωσης ή και εξάλειψή τους. Όλοι πρέπει να προσπαθούμε να μην επιβαρύνουμε το περιβάλλον, ώστε να προστατεύουμε τη φύση γύρω μας .

Σχολιάστε

Top