Γράφει η μαθήτρια της Β” τάξης, Μακρή Αγγελική        

Η τζαζ ξεκίνησε ως ένα μίγμα πολλών ειδών μουσικής, συνδυάζοντας στοιχεία από την Αφρική και τη Δυτική Ευρώπη. Οι ρίζες της βρίσκονται στη δεκαετία του 1880.

Πιστεύεται ότι «γεννήθηκε» στη Νέα Ορλεάνη, από τους Κρεολούς, μία φυλή γαλλόφωνων και ισπανόφωνων μαύρων, με καταγωγή από την Δυτική Ινδία. Οι Κρεολοί ζούσαν στη Λουϊζιάνα, κάτω από την κυριαρχία των Γάλλων και των Ισπανών έως το 1803, οπότε έγιναν Αμερικανοί πολίτες κι εγκαταστάθηκαν στη Νέα Ορλεάνη.

Μέχρι τον 18ο αιώνα, οι σκλάβοι στην περιοχή της Νέας Ορλεάνης συγκεντρώνονταν κοινωνικά σε μια ειδική αγορά, σε μια περιοχή που αργότερα έγινε γνωστή ως Πλατεία Κονγκό, διάσημη για τους αφρικανικούς χορούς της. Στη δυτική πλευρά της πόλης ζούσαν οι αμόρφωτοι, οι απολίτιστοι και φτωχοί Αφροαμερικανοί. Η δική τους μουσική βασιζόταν σε απλές μελωδίες και πολύπλοκους ρυθμούς, που αναμιγνύονταν με διάφορα φωνητικά. Τα τραγούδια τους είχαν συνήθως πνευματικό χαρακτήρα ή τα τραγουδούσαν για να περάσει η ώρα όταν εργάζονταν σκληρά. Είχαν παρατηρήσει ότι τους βοηθούσαν να είναι πιο παραγωγικοί.

Το 1894 μια νέα νομοθετική μεταρρύθμιση διαχωρισμού λευκών και μαύρων εξόριξε τους Κρεολούς στη δυτική πλευρά της Νέας Ορλεάνης, μαζί με τους φτωχούς μιγάδες. Εκεί, οι δύο πολιτισμοί και τα μουσικά τους είδη ήρθαν σε σύγκρουση, αναμείχθηκαν κι έτσι δημιουργήθηκε ένα είδος μουσικής που ονομάζεται ragtime,η πρώτη μορφή τζαζ. Η μουσική σκορπίστηκε στον Βορρά και στη Δύση, μέσω των μεταναστών και της δισκογραφίας. Υιοθετήθηκε από τους λευκούς και επέδρασε καθοριστικά στη μουσική τους.

Ο πρώτος τζαζ δίσκος ηχογραφήθηκε το 1917 από την ορχήστρα Original Dixieland Jass Band.

Η εμφάνιση του ραδιοφώνου στις αρχές της δεκαετίας του 1920 είχε επίσης συμβολή στη διάδοση της τζαζ. Ο πρώτος ραδιοφωνικός σταθμός στην Αμερική ξεκίνησε να εκπέμπει το 1922 στο Πίτσμπουργκ. Στη δεκαετία του 1920 η τζαζ είχε πλέον διαμορφωθεί σε πανεθνικό αμερικανικό μουσικό ιδίωμα, ενώ στα τέλη της κάνουν την εμφάνισή τους και ευρωπαϊκά μουσικά συγκροτήματα.

Μέχρι τη δεκαετία του ’40 είχαν αναπτυχθεί ποικίλες μορφές της τζαζ: Παραδοσιακή, Μπομπ, Σουίνγκ, Ντίξιλαντ, Λάτιν Τζαζ. Το ίδιο εξακολουθεί να συμβαίνει έως σήμερα. Το πιο πρόσφατο είδος της είναι η Άσιντ Τζαζ, που γίνεται όλο και πιο δημοφιλής.

Μουσικά όργανα Jazz

Διαφορετικές μορφές μουσικής απαιτούν διαφορετικά είδη μουσικών οργάνων.

1.Τρομπέτα 

2.Σαξόφωνο

3.Πίανο

4.Τρομπόνι

5.Κλαρινέτο

6.Κοντραμπάσο 

7. Τύμπανα

Διάσημοι Jazz τραγουδιστές

1.Louis Daniel Armstrong

Ο Λούις Ντάνιελ Άρμστρονγκ (Louis Daniel Armstrong) γεννήθηκε στη Νέα Ορλεάνη στις 4 Αυγούστου 1900. Το 1922 αφήνει τη Νέα Ορλεάνη και ταξιδεύει με το τρένο για το Σικάγο για να συναντήσει και να ενσωματωθεί στην ορχήστρα του ινδάλματός του, του κορνετίστα Τζο «Κινγκ» Όλιβερ, ξεκινώντας έτσι ένα καινούργιο κεφάλαιο της ζωής του που θα τον φέρει σύντομα στη Νέα Υόρκη, στην Καλιφόρνια και από εκεί στην Ευρώπη (για πρώτη φορά το 1932 στην Αγγλία) και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ήταν Αμερικανός τρομπετίστας της jazz, ο πρώτος μεγάλος σολίστας που ανέδειξε το είδος αυτό της μουσικής κι έγινε ο πρεσβευτής του στα πέρατα της οικουμένης. Ήταν γνωστός και με το παρατσούκλι Σάτσμο (Satchmo).

2.Sarah Lois Vaughan

Η Sarah Lois Vaughan γεννήθηκε το 27 Μαρτίου 1924 και απεβίωσε 3 Απριλίου 1990 και ήταν Αμερικανίδα τραγουδίστρια της jazz. Με το παρατσούκλι «Sassy» και » The Divine One «,  κέρδισε δύο βραβεία Grammy, συμπεριλαμβανομένου του Lifetime Achievement Award, και ήταν υποψήφια για συνολικά εννέα βραβεία Grammy. Της δόθηκε ένα  NEA Jazz Masters  Award το 1989. Ο κριτικός Scott Yanow έγραψε ότι είχε «μια από τις πιο θαυμάσιες φωνές του 20ου αιώνα».

 3.Frank Sinatra

Ο Φράνσις Άλμπερτ Σινάτρα  γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1915, σε μια κατοικία στον επάνω όροφο στην οδό Μονρό 415 στο Χόμποκεν Νιου Τζέρσει και ήταν μοναχοπαίδι των Ιταλών μεταναστών Ναταλίνα «Ντόλι» Γκαραβέντα και Αντονίνο Μαρτίνο «Μάρτιν» Σινάτρα. Ο Σινάτρα ζύγιζε 6,1 κιλά κατά τη γέννηση του και έπρεπε να γεννηθεί με τη βοήθεια λαβίδας, η οποία προκάλεσε σοβαρές ουλές στο αριστερό μάγουλο, τον λαιμό και το αυτί του και τρύπησε το τύμπανο του αυτιού του – βλάβη που παρέμεινε για μια ζωή. Ο Σινάτρα άρχισε να τραγουδά επαγγελματικά ως έφηβος, αλλά παρόλο που δεν έμαθε ποτέ να διαβάζει μουσική, έμαθε μουσική από το αυτί.