Βιογραφία
Γεννήθηκε το 1798 στη Ζάκυνθο ως το εξώγαμο παιδί του πατέρα του με μία υπηρέτρια. Ο Νικόλαος Σολωμός, πατέρας του μεγάλου μας ποιητή, αναγνώρισε τόσο τον ίδιο όσο και το δεύτερο γιο που απέκτησε με εκείνη, ως δικά του παιδιά. Αν και μιλούσε Ελληνικά με τη μητέρα του, η μόρφωση του Σολωμού ήταν κυρίως ιταλική. Το 1808 ξεκίνησε σπουδές στην Ιταλία, στην οποία και παρέμεινε δέκα χρόνια, φοιτώντας στο Λύκειο της Κρεμόνας στη Βενετία και στη Νομική σχολή της Παβίας.
- Το 1828 εγκαταστάθηκε στην Κέρκυρα, το μέρος όπου έζησε μέχρι το θάνατό του. Η Κέρκυρα εκείνη την περίοδο ήταν ένα σπουδαίο πνευματικό κέντρο το οποίο θα του έδινε έμπνευση για δημιουργία, παρά το γεγονός ότι ο ψυχισμός του είχε κλονιστεί από μία σειρά δικών με τον αδελφό του για περιουσιακά θέματα.
- Τα πρώτα ποιήματα του μεγάλου μας ποιητή είναι γραμμένα στην Ιταλική γλώσσα και είναι θεολογικού περιεχομένου.
- Τον κύκλο του Σολωμού περιέβαλλαν μεγάλες προσωπικότητες της τότε εποχής, όπως ο Νικόλαος Μάντζαρος, ο Ανδρέας Λασκαράτος, ο Ιάκωβος Πολυλάς.
- Ο μεγάλος μας ποιητής πέθανε από εγκεφαλική συμφόρηση το Φεβρουάριο του 1857.
Εργογραφία
Τα πρώτα ποιήματα του Σολωμού ήταν κυρίως σύντομα στιχουργήματα για παράδειγμα Ο θάνατος του βοσκού. Πρώτος σημαντικός σταθμός είναι ο ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (1823), χάρη στον οποίο καθιερώθηκε ως εθνικός ποιητής και απέκτησε τη φήμη που απολάμβανε ως το θάνατό του. Η δεκαετία 1823-1833 είναι καθοριστική για τη μετέπειτα εξέλιξή του. Τότε ο ποιητής προσπάθησε να εγκαταλείψει την ευκολία του αυτοσχεδιασμού και άφησε οριστικά τον νεοκλασικισμό των ποιημάτων Ύμνος εις την Ελευθερία, Ωδή στον θάνατο του Λόρδου Βύρωνα και Εις Μάρκο Μπότσαρη, το μόνο ποίημα που αφιερώνεται σε αγωνιστή του ’21.
ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ
Τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδας αποτελούν οι δύο πρώτες στροφές του ποιήματος «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», το οποίο γράφτηκε τον Μάιο του 1823 στη Ζάκυνθο από τον ποιητή Διονύσιο Σολωμό. Το ποίημα δημοσιεύτηκε το 1825 στο Παρίσι από τον Claude Fauriel, στον δεύτερο τόμο των ελληνικών δημοτικών τραγουδιών, μαζί με μετάφραση στα γαλλικά από τον Stanislas Julien. Την ίδια χρονιά μεταφράζεται στα αγγλικά από τον Charles Brinsley Sheridan και δημοσιεύεται στο Λονδίνο, καθώς και στα ιταλικά από τον Gaetano Grassetti, σε έκδοση που τυπώνεται στο πολιορκημένο Μεσολόγγι.
Από το 1865, οι πρώτες 24 στροφές του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν» καθιερώθηκαν ως ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας και από αυτές μόνον οι δύο πρώτες άδονται στις επίσημες ανακρούσεις του Ύμνου.
Το 1844 το ποίημα μελοποιήθηκε για δεύτερη φορά από τον Μάντζαρο και υποβλήθηκε στον βασιλέα Όθωνα με την ελπίδα να γίνει δεκτό ως εθνικός ύμνος. Παρά την τιμητική επιβράβευση του Ν. Μάντζαρου με τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρα και του Δ. Σολωμού με Χρυσό Σταυρό του ίδιου Τάγματος, το έργο διαδόθηκε μεν ως “θούριος” αλλά δεν εγκρίθηκε ως ύμνος.
Το 1861 ο Υπουργός των Στρατιωτικών ζήτησε από τον Μάντζαρο να συνθέσει εμβατήριο πάνω στον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν». Ο μουσικός μετέβαλε τον ρυθμό του ύμνου του Σολωμού σε ρυθμό εμβατηρίου και το 1864, μετά την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα, ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» καθιερώθηκε ως εθνικός ύμνος.
Το ποίημα αποτελείται από 158 τετράστιχες στροφές από αυτές οι 24 πρώτες στροφές καθιερώθηκαν ως Εθνικός Ύμνος, το 1865.
Ωστόσο, από αυτές, μόνο οι δυο πρώτες είναι εκείνες που ανακρούονται και συνοδεύουν πάντα την έπαρση και την υποστολή της σημαίας και ψάλλονται σε επίσημες στιγμές και τελετές. Κατά τη διάρκεια της ανάκρουσης αποδίδονται τιμές χαιρετισμού.
Ο εθνικός ύμνος, μαζί με τη μουσική του, τυπώθηκε για πρώτη φορά σε 27 κομμάτια, το 1873, στο Λονδίνο.
Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας
Πηγές:
wikipedia.org
www.sansimera.gr
Θεοφάνης – Χρυσοβαλάντης Αρμουτσής, Ραφαήλ Μέτσιος
