Ξεκινώντας το πρόγραμμά μας για τη μετάβαση στο Γυμνάσιο χωριστήκαμε σε ομάδες και εκφράσαμε τις ανησυχίες, αλλά και τις προσδοκίες μας για τη φοίτησή μας στο Γυμνάσιο. Είχαμε όλες και όλοι παρόμοιες ανησυχίες. Προσπαθήσαμε να τις κατηγοριοποιήσουμε. Αρχικά, ανησυχούσαμε μήπως δεν κάνουμε φιλίες ή μήπως μπλέξουμε με κακές παρέες. Κάποιοι φοβόντουσαν ότι θα έπεφταν θύματα εκφοβισμού και πιθανόν θα τους έδερναν οι μεγαλύτεροι του Γυμνασίου. Μια άλλη κατηγορία ανησυχιών είχε να κάνει με τα μαθήματα: μήπως είναι πολύ δύσκολα και δεν τα καταφέρουμε καλά στα διαγωνίσματα. Επειδή δε γνωρίζουμε τους νέους συμμαθητές μας, μας αγχώνει πολύ αν θα σέβονται εμάς και την άποψή μας. Φοβόμαστε, επίσης, μην οι δάσκαλοι είναι πολύ αυστηροί, μην πάμε αδιάβαστοι, μην μας πάνε στον διευθυντή και πάρουμε αποβολή, μη μείνουμε στην ίδια τάξη. Τέλος, κάποιοι ανησυχούσαν για τις σχέσεις τους με τους γονείς.
Ωστόσο, είχαμε και προσδοκίες. Ελπίζουμε να είμαστε καλοί μαθητές και να τελειώσουμε με Άριστα. Προσδοκούμε να κρατήσουμε τις φιλίες μας από το Δημοτικό και να κάνουμε νέες στο Γυμνάσιο. Επίσης, θέλουμε να συμμετέχουμε ενεργά στα μαθήματα, να μην κάνουμε απουσίες και να περνάμε τις τάξεις.
Γεωργιάδου Μαριαλένα
