Η Ιππασία ως άθλημα, είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Η χρήση του αλόγου ως μέσο μεταφοράς, ως βοηθός στις αγροτικές εργασίες ή στον πόλεμο, χάνεται στα βάθη των αιώνων.
Η χρήση, όμως, του αλόγου σε αθλητικές συναντήσεις εμφανίζεται για πρώτη φορά στην αρχαία Ελλάδα, όπου από το 680 π.Χ. οι αρματοδρομίες και από το 648 π.Χ. οι ιπποδρομίες αποτελούσαν τα δύο από τα δέκα αγωνίσματα των Ολυμπιακών Αγώνων.
Με την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων, στα τέλη του προηγούμενου αιώνα, η ιππασία ξανακερδίζει την παλιά της αίγλη. Η ιππασία (Υπερπήδηση Εμποδίων, Ιππική Δεξιοτεχνία, Ιππικό Τρίαθλο) αποτελεί επίσημο άθλημα των Ολυμπιακών Αγώνων από το 1912 στην Στοκχόλμη.
Η Ιππασία ξεκίνησε οργανωμένα στην Ελλάδα πριν από τον Β” Παγκόσμιο πόλεμο. Μια ομάδα αξιωματικών και ιδιωτών ίδρυσαν τον Ελληνικό Ιππικό Όμιλο και αργότερα τον Όμιλο Φιλίππων. Μετά τον πόλεμο ιδρύθηκαν στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη πολλά Σωματεία, όπως ο Ιππικός Όμιλος Αθηνών, Ιππικός Όμιλος Βορείου Ελλάδος, Ιππικός Όμιλος Θεσσαλονίκης κ.ά..
Μέχρι το 1990 η Ιππασία ως άθλημα ανήκε στον ΣΕΓΑΣ. Το 1990 υπήρξε σταθμός στην ιστορία της Ελληνικής Ιππασίας, αφού το άθλημα αποκτά την δική του ανεξάρτητη Ομοσπονδία, την Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας (Ε.Ο.Ι.), με πρωτοβουλία όλων των μέχρι τότε Σωματείων.
Από την ίδρυση της Ε.Ο.Ι., το 1990, παρατηρείται μία συνεχής αύξηση του αθλητικού δυναμικού, τόσο σε επίπεδο δημιουργίας νέων Ιππικών Σωματείων, όσο και σε επίπεδο αθλητών και αθλητικών ίππων. Συγκεκριμένα από τα 12 Ιδρυτικά Σωματεία της Ε.Ο.Ι. το 1990, τα εν ενεργεία Σωματεία της Ε.Ο.Ι. ξεπερνούν σήμερα τα 80. Οι 100 περίπου εν ενεργεία αθλητές το 1990, ξεπερνούν τους 1.000 και οι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο της Ε.Ο.Ι. τους 3.000. Οι αθλητικοί ίπποι από 150 ανέρχονται σήμερα σε 1.500. Η Ε.Ο.Ι. είναι και μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ιππασίας (FEI – Federation Equestre Internationale).
Αθλήματα
Υπερπήδηση εμποδίων
Αγώνας Υπερπήδησης Εμποδίων είναι η δοκιμασία όπου το ζεύγος αθλητή και ίππου κρίνεται κάτω από ποικίλες συνθήκες σε διαδρομή τεχνητών εμποδίων, με στόχο να δοκιμαστούν οι ικανότητες, η προετοιμασία και η αποτελεσματικότητα τους στην υπερπήδηση των εμποδίων. Εάν ο αθλητής κάνει κάποια σφάλματα όπως κατάρριψη ενός εμποδίου, άρνηση, υπέρβαση του επιτρεπομένου χρόνου, κλπ. του επιβάλλονται βαθμοί ποινής. Ανάλογα με το είδος του αγωνίσματος, ανακηρύσσεται νικητής ο αθλητής στον οποίον επιβάλλονται οι λιγότεροι βαθμοί ποινής, ολοκληρώνει τη διαδρομή στον ταχύτερο χρόνο ή κερδίζει τους περισσότερους βαθμούς.
Ιππική Δεξιοτεχνία
Η Ιππική Δεξιοτεχνία αναφέρεται στην Ιππική του Ξενοφώντος, σύγγραμμα θεμελιώδες ως προς την τεχνική του αθλήματος. Οι ασκήσεις του αθλήματος αυτού ξεκίνησαν ως ασκήσεις για τελετές παρελάσεων και πολέμου. Κατόπιν, συναντώνται κατά τους βυζαντινούς χρόνους, όπου και εμφανίζονται και τα πρώτα είδη Αγώνων (ασκήσεις στον ΚΕΡΚΟ ή ΤΟΡΝΕΜΕ και το ΤΣΙΓΓΑΝΙΣΤΗΡΙΟ). Οι ασκήσεις αυτές συναντώνται επίσης κατά τις Σταυροφορίες στους Δυτικούς Ιππότες κι από εκεί κι έπειτα διατηρούνται στην παράδοση της Ιππικής Τέχνης δια των Σχολών της Βιέννης και του Saumur. Tο 19ο αιώνα πλέον, συναντάται ως άθλημα σε Αγώνες στην Αυστρία. Το 1902 αποτελεί άθλημα Διεθνών Αγώνων και συμπεριλαμβάνεται στα Ολυμπιακά Αθλήματα στην Ολυμπιάδα του 1912, στη Στοκχόλμη. Στην Ιππική Δεξιοτεχνία ο ιππέας ή η αμαζόνα με διακριτικές κινήσεις κατευθύνουν το άλογο στο να εκτελέσει ένα σύνολο ασκήσεων ακριβείας και αρμονίας στο βάδην, τροχάδην και καλπασμό μέσα σε συγκεκριμένο αγωνιστικό χώρο 60×20, με άμμο. Η βαθμολόγηση γίνεται από κριτές που αξιολογούν το επίπεδο και την αρτιότητα εκτέλεσης ασκήσεων. Νικητής είναι ο αθλητής που θα συγκεντρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό.
Ιππικό Τρίαθλο
Η ιστορία του Ιππικού Τριάθλου αρχίζει στις αρχές του αιώνα μας, στην Αγγλία, όπου η ράτσα του ίππου κυνηγού δεν υπήρχε πια σε αφθονία και γίνονταν προσπάθειες για να διατηρηθεί το είδος. Το 1906 αρχίζει μια προσπάθεια στον Αγγλικό Στρατό να προωθηθεί η εκπαίδευση του πολεμικού ίππου, ώστε να έχει μεγάλη αντοχή σε ανώμαλους δρόμους μεγάλων αποστάσεων. Έτσι άρχισαν να διοργανώνονται αγώνες, οι οποίοι στάθηκαν οι προάγγελοι του σημερινού αθλήματος του Ιππικού Τριάθλου. Οι αγώνες αυτοί γίνονταν σε τρεις διαφορετικές ημέρες με ενδιάμεσα διαλείμματα δυο ημερών. Γύρω στο 1912, το Ιππικό Τρίαθλο διαμορφώνεται έτσι ώστε να μοιάζει ακόμα πιο πολύ με τη μορφή του αγωνίσματος που ξέρουμε σήμερα και για πρώτη φορά συμπεριλαμβάνεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης.
Το Ιππικό τρίαθλο είναι ο συνδυασμός τριών αγωνισμάτων. Τα αγωνίσματα αυτά είναι τα εξής:
Το αγώνισμα της Ιππικής Δεξιοτεχνίας
Το αγώνισμα Αντοχής και Υπερπήδησης Φυσικών Εμποδίων
Το αγώνισμα Υπερπήδησης Εμποδίων
Σημαντικότερες Διακρίσεις
ΙΠΠΙΚΟ ΤΡΙΑΘΛΟ
H 4η θέση της Χάιντι Αντικατζίδη με τον Michaelmas στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Pau της Γαλλίας τo 2001
ΥΠΕΡΠΗΔΗΣΗ ΕΜΠΟΔΙΩΝ
To χάλκινο μετάλλιο της Εθνικής Ομάδας Υπερπήδησης Εμποδίων στο Κύπελλο Εθνών του CSIO-W του Drammen τον Ιούνιο 2004
ΙΠΠΙΚΗ ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΙΑ
Η πρόκριση και συμμετοχή της Τζοάννας Γεωργοπούλου με την Dynastie στους Παγκόσμιους Αγώνες του Aachen το 2006
ΙΠΠΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗ
Η πρόκριση και συμμετοχή της Έφης Κουτσάφτη με τον Gardu Pintu στους Παγκόσμιους Αγώνες της Νορμανδίας το 2014
ΑΜΑΞΟΔΗΓΗΣΗ
Το χάλκινο μετάλλιο του Αλέξανδρου Ζαμπούρη με τα δύο άλογά του Rigo & Dollar στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα της Ρουμανίας το 2014
Πηγή: https://hef.gr
Μαργιούλα Στυλιανή, Στ1
