Καθημερινά γίνεται πολύς λόγος για τις διαπροσωπικές σχέσεις, ειδικά μεταξύ των δύο φύλων. Εμφανής είναι η κρίση στις ερωτικές σχέσεις. Ο διαφορετικός ψυχικός κόσμος, οι μοναδικοί χαρακτήρες και τα βιώματα του καθενός αποτελούν βασικούς παράγοντες της κρίσης αυτής που μεταφέρεται και στα λογοτεχνικά βιβλία. Αξίζει να αναφερθούμε στη σχέση της Μαρίας Πολυδούρη και του Κώστα Καρυωτάκη. Δύο ξεχωριστοί ποιητές του 20ου αιώνα.
Η Μαρία Πολυδούρη γεννήθηκε το 1902 στην Καλαμάτα από μία μητέρα με πρώιμες φεμινιστικές ανησυχίες. Ήταν ρομαντική ποιήτρια και έδειχνε τα συναισθήματά της στο έργο της. Ζούσε προκλητικά και -ανυπότακτη καθώς ήταν- έκανε ό,τι ήθελε εκείνη. Τόλμησε να κάνει παρέα με άντρες, με το τσιγάρο στο χέρι καθώς έπαιζε τάβλι, πράγμα αδιανόητο για την εποχή εκείνη. «Παίζω γροθιές με την κοινωνία» συνήθιζε να λέει. Ήταν πρωτοπόρος. Μία από τις πρώτες γυναίκες στο Πανεπιστήμιο-σπούδασε Νομική. Συγχρόνως ήταν δημόσιος υπάλληλος σε μία Αθήνα συντηρητική, πράγμα που τη γέμιζε πλήξη. Η όμορφη γυναίκα με τα μαύρα μάτια, μαυροντυμένη συνήθως, ξεχώριζε.
Ο Κώστας Καρυωτάκης γεννήθηκε το 1896 στην Τρίπολη από γονείς με συντηρητικές παραδόσεις. Ήταν ένα παιδί δειλό, ασθενικό με καχεκτικό παρουσιαστικό και πάντα φοβισμένο. Δύσκολος χαρακτήρας, συνεσταλμένος με ανασφάλειες υπέφερε από μελαγχολία. Γινόταν συχνά στόχος των συνομηλίκων του. Είχε χαμηλή αυτοεκτίμηση και ζούσε ήσυχα. Επιπρόσθετα, ήταν και αυτός απόφοιτος της Νομικής Σχολής. Λόγω έλλειψης πελατείας σαν δικηγόρος ωθήθηκε στη θέση του δημοσίου υπαλλήλου όπου γνώρισε την Πολυδούρη. Παράλληλα με το επάγγελμά του έγραφε διάφορα ποιήματα επηρεασμένος από τον πόλεμο και το δράμα της Μικρασιατικής καταστροφής.
Η γνωριμία τους στη Νομαρχία Αθηνών ως συνάδελφοι ήταν καθοριστική και έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη ζωή και στην ποίησή τους. Εκείνη 20 χρονών και εκείνος 26. Δύο διαφορετικοί κόσμοι που κοινό τους σημείο ήταν η μοναξιά και η ποίηση. Η σχέση τους ήταν τρικυμιώδης. Ο Καρυωτάκης πιστεύει πως η ιδεολογία της θα τον στιγματίσει στα μάτια του κόσμου αλλά δεν μπορεί να την αλλάξει. Στη συνέχεια, της ανακοινώνει πως πάσχει από σύφιλη. Εκείνη του κάνει πρόταση γάμου χωρίς να γίνει αποδεχτή. Παραμένουν φίλοι. Η Πολυδούρη πιστεύει πως την κοροϊδεύει με πρόφαση να απομακρυνθεί. Συνεχίζουν ξεχωριστά τις ζωές τους χωρίς ο ένας να ξεχνάει τον άλλον. Ο Καρυωτάκης αποπειράθηκε επί 10 ώρες να πνιγεί αλλά δεν τα κατάφερε διότι γνώριζε κολύμβηση. Την επόμενη μέρα αυτοκτόνησε με πιστόλι σε παραλία της Πρέβεζας κάτω από έναν ευκάλυπτο με σημείωμα στην τσέπη. Η υγεία της Πολυδούρη κλονίζεται από το γεγονός. Προσβάλλεται από φυματίωση και λίγο αργότερα φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 28 χρονών με ενέσεις μορφίνης που τις ζήτησε από έναν φίλο της.
Εν κατακλείδι, συμπεραίνουμε ότι οι δύο ποιητές βρήκαν τραγικό θάνατο προσπαθώντας να ξεφύγουν από τη στενοχώρια τους. Στο ποίημα της Πολυδούρη “Μόνο γιατί μ’ αγάπησες” στο σημείο «μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη» φαίνεται ξεκάθαρα ο λόγος για τον οποίο ασχολήθηκε με την ποίηση. Χαρακτηριστικά έχει ειπωθεί: «Αν ο Καρυωτάκης δεν απαρνιόταν τον άνθρωπο και αν η Πολυδούρη μπορούσε να συμφιλιώσει τον πληθωρικό εσωτερικό της κόσμο με την πραγματικότητα της εποχής της, ίσως και οι δυο τους να βρισκόντουσαν ανάμεσά μας και η προσφορά τους στα ελληνικά γράμματα να ήταν πολύ μεγαλύτερη».
— Παραπομπή Γ. Κορωναίου σε άρθρο του στη δεκαετία του ‘50
– Βιβλίο ποίησης του πατρινού συγγραφέα Γιάννη Παππά: Μαρία Πολυδούρη-Μόνο γιατί μ’ αγάπησες // Τα ποιήματα
Συντάκτες:
Μανωλιάδη Σταματία, Μπερζέστα Σαμάντα, Χατζηπαναγιώτης Πέτρος
καλή δουλειά παιδιά !!!! Χαίρομαι που σας είχα συνεργάτες!!!!
Πολύ ενδιαφέρουσα η προσέγγιση αυτή! Για περισσότερες λεπτομέρειες αναφορικά με τη σχέση των δύο ποιητών, μπορούν οι αναγνώστες να παρακολουθήσουν και την παλαιότερη τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ «Καρυωτάκης».