Το «Λαβωμένο Σπουργίτι» είναι ένα μυθιστόρημα που τώρα ξεκινά το ταξίδι του στον κόσμο των εκδόσεων μαζί με τη συγγραφέα του, Βασιλική Κώνστα. Την ευχαριστούμε ιδιαιτέρως που εμπιστεύτηκε στις σελίδες του Ερωδιού κάποια αποσπάσματα. Ευχόμαστε από καρδιάς το βιβλίο της να θεραπεύσει πολλά λαβωμένα σπουργίτια…
«Γρηγοράκο;»
«Ναι, Σάρα».
«Σε πειράζει να σε κάνω μια αγκαλίτσα;» άγγιξε με τα δάχτυλά της το μάγουλο του παιδιού.
Δεν της απάντησε όμως ο Γρηγόρης. Μόνο που άπλωσε τα χεράκια του γύρω απ’ τον λαιμό της, χάθηκαν εκείνα μέσα στις μαλακές, μαύρες μπούκλες κι έγειρε ο ένας στον ώμο του άλλου. Ο Ζαχαρίας μόνο έσφιξε τα μάτια. Φοβήθηκε μην τον προδώσουν και φανερώσουν τα δάκρυα που τόσα χρόνια έριχνε. Απομακρύνθηκε η Σάρα από τον Γρηγόρη, του χάιδεψε τα μάγουλα και σηκώθηκε με το καραβάκι στα χέρια. Γύρισε στον Ζαχαρία με το πρόσωπο χαρακωμένο και δάγκωσε με λύσσα τα χείλη της.
«Μη του ξαναφωνάξετε», ψιθύρισε και κόλλησε στα μάτια της ο Ζαχαρίας. «Σας παρακαλώ… μη του ξαναφωνάξετε», ίσα που ακούστηκε και άρχισε να τρέχει προς τις σκάλες, γιατί είχε πολλά ποτάμια ο χάρτης της ψυχής της και όλα τους έπρεπε να βρουν μια εκβολή, για να χυθούν στα μάγουλα.
«Η λαβωμένη του ψυχή άγγιξε την πληγωμένη της καρδιά, μα όση θλίψη κι αν υπήρχε, ξαφνικά κάτι άλλαξε, γιατί ο έρωτας μπήκε απ’ το παράθυρο κλεφτά και κάρφωσε στις πλάτες τους τα ίδια τα φτερά του. Ένα λαβωμένο σπουργίτι κρατούσε στα χέρια της κι ήθελε να του δώσει πνοή και να το γιατρέψει γλυκά κι ερωτικά. Να το κάνει να νιώσει δυνατό, ελεύθερο και να το πείσει πως μπορεί να πετάξει ξανά ψηλά. Ήταν σίγουρη πως μπορούσε να κλείσει τις πληγές του, έστω κι αν είχε για πάντα επάνω του εκείνες τις ουλές από τις μαχαιριές που το λάβωσαν.»
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, αλλά και για την χαρά που μου προσφέρετε να βρεθώ στις σελίδες μιας τόσο όμορφης δουλειάς, όπως είναι ο Ερωδιός. Μακάρι το διαδικτυακό περιοδικό σας να είναι πάντα γεμάτο με ενδιαφέρουσες απόψεις και προτάσεις! Καλή συνέχεια στο καλοδουλεμένο έργο σας!
Χωρίς καμία διάθεση κολακείας, η γραφή σας είναι εξαιρετική και αποπνέει ευαισθησία ατόφια. Θα διαβάσουμε με λαχτάρα το βιβλίο σας! Καλοτάξιδο και μεγάλη η τιμή που μας κάνετε! Για τους νέους που ψάχνουν πέρα από το κλασικό και κάτι «φρέσκο» στη λογοτεχνία, βιβλία σαν το δικό σας γίνονται «σωσίβιο» λόγου και ανθρωπινότητας.