Ξεχνάω αλλά όχι από επιλογή
Γιατί Θεέ μου
γιατί σ΄ εμένα
γιατί να μη μπορώ να θυμηθώ
το πρόσωπο αυτής της μικρής
που κάθεται απέναντί μου
Εκείνη με λέει γιαγιά
Και την πιστεύω,
Γιατί στο πρόσωπό της βλέπω εμένα
εμένα μικρή
ένα από τα λίγα που θυμάμαι
Γιατί να θυμάμαι τόσα
από όταν ήμουν εγώ μικρή
και όχι εκείνη.
Νιώθω άσχημα
γιατί συνέχεια την ξεχνάω
και ας τη βλέπω κάθε Σάββατο
νομίζω…
Κάθε φορά τα ίδια
«Γεια σου γιαγιά, εγώ είμαι η μικρή σου»
Και εγώ δεν ξέρω ποια είναι
και με αυτοτιμωρώ συχνά γι΄ αυτό
Γιατί δεν θυμάμαι έναν άνθρωπο
Μια μικρή που μου μοιάζει
που με νοιάζεται
Η άνοια (α στερητικό + νοῦς) είναι μια σοβαρή απώλεια της γενικής νοητικής ικανότητας (απώλεια μνήμης) σε ένα άτομο που προηγουμένως δεν ήταν εξασθενημένο, πέρα από ό, τι θα προκαλούσε η φυσιολογική γήρανση.
https://www.therapia.gr/anoia-morfes-symptomata-therapia-prolipsi/
Άλλη μια φορά που αυτό που γράφεις Νικόλ αποπνέει αλήθεια και ευαισθησία. Κι όταν κάτι είναι αληθινό, είναι αυτόματα και όμορφο. Ακόμη κι όταν σχετίζεται με δυσάρεστες καταστάσεις, όπως αυτή που περιγράφεις εδώ. Φαντάζομαι ότι μόνο όσοι το έχουν βιώσει σε κοντινό τους άνθρωπο μπορούν να αντιληφθούν πόσο άσχημη πάθηση είναι η άνοια.
Νικόλ πραγματικά με συγκίνησες, γιατί με έκανες να θυμηθώ την γιαγιά μου… Σε ευχαριστώ που έγραψες για αυτή την κατάσταση…