Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ (Στέλλα Γυπαράκη)

Με αφορμή τη γιορτή της μητέρας (14 Μαΐου) θα ήθελα να ανεβάσω ένα δικό μου ποιήμα. Το ποίημα αυτό αναφέρεται στις γυναίκες-ηρωίδες μας. Τις μητέρες μας. Όλοι χρειαζόμαστε την αγκαλιά της μαμάς…

Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ

Σε ξυπνάει γλυκά

όμορφα σου λέει γειά

και το βράδυ

παραμύθι σου λέει γλυκά

Σε φροντίζει

σε αγκαλιάζει τρυφερά

χαμογελαστά σου λέει

πως όλα θα πάνε καλά

Στην καρδιά της σε έχει πάντα

Σε αγαπάει

σε σέβεται

σε μεγαλώνει με υπομονή

Και η καρδιά της λιώνει

όταν τη φωνάζεις μαμά

όταν την αγκαλιάζεις

όταν φοβάσαι και της κρατάς το χέρι

όταν τη χρειάζεσαι

εκείνη είναι εκεί

Η ηρωίδα σου

το στήριγμά σου

σε φροντίζει για πάντα

αγάπη σου προσφέρει

Τέτοια αγάπη από κανένα άλλον δεν θα πάρεις

γιατί η αγκαλιά της μάνας όλα τα έχει

Ό,τι χρειάζεσαι η μαμά θα στο δώσει

τη ζωή της γεμίζεις

και μόνο εσύ ξέρεις το νανούρισμά της.

Αγκαλιά της ζητάς,

και τρέχει

Την αγαπάς

κι αυτό της αρκεί

είναι ευτυχισμένη.

Η εικόνα εξωφύλλου απεικονίζει μια μητέρα αγκαλιά με το μωρό της. Η αγάπη της μητέρας για το παιδί της είναι πιο δυνατή από οτιδήποτε στον κόσμο.

Στέλλα Γυπαράκη