Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ (Δανάη Δούκα)

Θα ήθελα αυτή τη φορά να αναφερθώ σε μια ακόμη αγαπημένη μου ταινία εν ονόματι «The King» (ελληνικά «Ο Βασιλιάς») η οποία έχει ως θέμα τη μεσαιωνική ιστορία. Τρέφοντας ένα μεγάλο ενδιαφέρον για την τότε εποχή – ακόμη κι αν γράφτηκε στην ιστορία ως η πιο «σκοτεινή» περίοδος – επιλέγω να παρουσιάσω το συγκεκριμένο έργο τόσο για τη ρεαλιστική του χροιά όσο και για την πειστικότητα και την εξαιρετική ερμηνεία των ηθοποιών. Σύμφωνα με κάποιες κριτικές, η ταινία παρουσιάζει ελλείψεις ως προς την ιστορική ακρίβεια. Δεν χωρεί, ωστόσο, καμία αμφιβολία πως αυτό το έλλειμμα καλύπτουν τα παραπάνω θετικά στοιχεία.

Αρχικά, αξίζει να τονιστεί ότι το έργο βασίζεται σε ιστορικό δράμα του φημισμένου ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Ουίλλιαμ Σαίξπηρ για τον βασιλιά Ερρίκο Ε΄ (το οποίο, δυστυχώς, αδυνατώ να διαβάσω και να μελετήσω αυτή τη στιγμή προκειμένου να έχω ένα μέτρο σύγκρισης, λόγω έλλειψης ελεύθερου χρόνου). Η ποιότητα, βέβαια, του σαιξπηρικού έργου αποτελεί βασικό εχέγγυο για την ποιότητα της ταινίας. Οφείλω, επίσης, να επισημάνω ότι πρόκειται για μια ταινία η οποία έχει χαρακτηριστεί κατάλληλη για ανήλικους άνω των 15 ετών – γι΄ αυτό και την προτείνω ανεπιφύλακτα – παρ΄ όλο που εμπεριέχει κάποιες βίαιες σκηνές και ελάχιστες σεξουαλικού περιεχομένου. (Είναι δεδομένο ότι σε μια ρεαλιστική απόδοση της μεσαιωνικής ατμόσφαιρας θα εμπεριέχονται τέτοιου είδους σκηνές, απλώς θέλησα να υπάρχει προειδοποίηση σε περίπτωση που κάποιος νιώσει άβολα να τις παρακολουθήσει.)

«Ο Βασιλιάς» είναι λοιπόν ένα ιστορικό δράμα που ακολουθεί τη ζωή του βασιλιά Ερρίκου Ε΄ της Αγγλίας κατά τον 15ο αιώνα. Ως χαρακτήρας, ο Πρίγκιπας Hal ξεκίνησε το ταξίδι του μεθυσμένος, απορρίπτοντας τον ρόλο του ως βασιλιά, ενώ δεν διατηρούσε καθόλου καλές σχέσεις με τον πατέρα του. Στη συνέχεια, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη διαφαινόμενη ευθύνη να πάρει τον θρόνο μετά τον θάνατο του πατέρα του και βασιλιά, αλλά και του μικρότερου αδελφού του που αρχικά επρόκειτο να επωμιστεί τον ρόλο. Καθώς ο ήρωας/πρωταγωνιστής του έργου τελικά παίρνει τον θρόνο ως βασιλιάς Ερρίκος Ε΄, αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις, όπως ο αναπόφευκτος πόλεμος με τη Γαλλία κι η διπροσωπία ορισμένων από τους έμπιστους άνδρες του, αλλά και μεγάλες απώλειες.,,

Αυτό το ιστορικό δράμα υποτίθεται πως βασίζεται στην αληθινή ζωή αυτού του βασιλιά, αλλά φαίνεται πως κλίνει περισσότερο στη μεταφορά των έργων του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ στη μεγάλη οθόνη, παρά στην πραγματική ιστορία. Η μεταφορά βασίζεται κυρίως στα θεατρικά έργα Henry IV (part I και part II) και Henry V. Με την αναπαράσταση αυτή των συμβάντων, το κοινό έρχεται σε επαφή με μια πληθώρα ιστορικών γεγονότων αναμεμιγμένων με μυθοπλασία, μέσα από το υψηλών προδιαγραφών χολιγουντιανό πλαίσιο ψυχαγωγίας!

Πολλοί θα αναρωτηθούν εάν η ταινία έχει ιστορική ακρίβεια, όπως διάφορα άλλα ιστορικά δράματα. Ο ίδιος «ο Βασιλιάς» είναι μια προσαρμογή του συνόλου ιστορικών θεατρικών έργων του Σαίξπηρ, γνωστά ως The Henriad, τα οποία απεικόνιζαν τους πραγματικούς Βρετανούς μονάρχες του 15ου αιώνα. Ενώ έπρεπε να γίνουν μερικές αλλαγές στην ταινία για να συμπυκνωθεί μια μάλλον τεράστια και ταραχώδης χρονική περίοδος σε δυόμισι ώρες, οι περισσότεροι χαρακτήρες υπήρξαν αληθινές ιστορικές προσωπικότητες και η πλοκή της ταινίας βασίζεται σε γεγονότα που έλαβαν χώρα στην πραγματικότητα.

Ίσως μια από τις πιο αξιοσημείωτες σκηνές στο «The King» είναι η μάχη του Agincourt. Όπως αποδίδεται στην ταινία, ο αγγλικός στρατός έφτασε στη Γαλλία και πραγματοποίησε μια επιτυχημένη επίθεση σε μια πόλη γνωστή ως «Harfleur». Μετά τη σκηνή, οι στρατιώτες καταλήγουν να πεθαίνουν από μια ασθένεια που έκανε τον στρατό του βασιλιά Ερρίκου Ε΄ να γίνει αδύναμος κι έτσι να υπολείπεται του γαλλικού στρατού. Παραδόξως, οι Άγγλοι κέρδισαν τη μάχη ως άμεσο αποτέλεσμα της οργανωμένης ηγεσίας του βασιλιά Ερρίκου, σε αντίθεση με την κατακερματισμένη ηγεσία από τη γαλλική πλευρά.

Η ταινία φωτίζει τη μοναδική ιδιοσυγκρασία του Ερρίκου, αποδεικνύοντας πως ο ίδιος ήταν ένας εξαιρετικός ηγέτης και ένας πανέξυπνος βασιλιάς, ο οποίος – σε αντίθεση με τον δόλιο πατέρα του – συνδύαζε αρμονικά θαρραλέο πνεύμα και στρατηγική.

Συνοψίζοντας, μπορεί να επισημανθεί ότι για έναν καθημερινό άνθρωπο με μέτριες γνώσεις ιστορίας, κι ο οποίος δεν ενδιαφέρεται απαραίτητα για μια αμιγώς ιστορική μελέτη, «Ο Βασιλιάς» αποτελεί μια αρκετά καλή κινηματογραφική πρόταση, κατά τη γνώμη μου. Επιπρόσθετα, το έργο δεν είναι πολύ προβλέψιμο, γεγονός που ανεβάζει τον ρυθμό και την ένταση κατά την παρακολούθηση της ταινίας, και το καθιστά ξεχωριστό στο είδος του!