Οι γιορτές, λόγω του θεματικού φορτίου τους, της σημειολογίας τους, του τελετουργικού τους, της εποχής, στην οποία ημερολογιακά ανήκουν, δημιουργούν σκέψεις, ξεσηκώνουν συνειρμούς και ανασύρουν αναμνήσεις. Στο πνεύμα αυτό, ακολουθούν ένα ποίημα και ένα χρονογράφημα, από την Πιτροπάκη Σταματίνα και την Τρευλάκη Κατερίνα, αντιστοίχως. Το σκίτσο είναι της Βαρδάκη Τατιάνας.
Λείπεις
Κάθε Πάσχα είναι διαφορετικό.
Κάθε Πάσχα έχει άλλη μυρωδιά,
Έχει άλλη εικόνα,
Άλλες αναμνήσεις.
Εκείνο το Πάσχα ήταν το πιο όμορφο.
Εκείνο το Πάσχα ήταν το καλύτερο.
Φαγητά, ποτά, χαρούμενες φωνές,
Μυρωδιές, λιχουδιές, αγκαλιές, τσουγκρίσματα…
Χρώματα στο τραπέζι πολλά.
Πολλά αγαπημένα πρόσωπα μαζεμένα
Σε μια αυλή γεμάτη αναμνήσεις…
Κι αν είναι η τελευταία ανάμνηση;
Αν δεν ξανά βρεθούμε όλοι μαζί;
Η τελευταία ανάμνηση της αυλής.
Το τραπέζι σκοτείνιασε.
Οι χαρούμενες φωνές έγιναν κλάματα με λυγμούς.
Έφυγες.
Κανένα Πάσχα σαν και εκείνο.
Λείπεις.
Πιτροπάκη Σταματίνα
Το Πάσχα των αναμνήσεων μου
Το Πάσχα θυμάμαι πάντα μου άρεσε σαν γιορτή, αν εξαιρέσουμε βέβαια τα δυναμιτάκια, τα πυροτεχνήματα και όλα αυτά τα θορυβώδη έθιμα που με τρόμαζαν, και, μεταξύ μας, με τρομάζουν ακόμα.
Πάντα μου άρεσε η μάζωξη της οικογένειας. Όπου και αν βρίσκονταν οι αγαπημένοι μας άνθρωποι, Πάσχα μαζί θα κάναμε. Σαν ένα συμβόλαιο, που έπρεπε να τηρηθεί.
Μου άρεσε η κατάνυξη της Μ. Εβδομάδας, με κάθε μέρα της να περιλαμβάνει άλλα έθιμα και συνήθειες, άλλα τροπάρια, ύμνους και εγκώμια.
Μου άρεσε το βάψιμο των αυγών, με όλες εκείνες τις παραδοσιακές τεχνικές της γιαγιάς, το πλάσιμο του τσουρεκιού, η παρασκευή των γλυκών και το μοσχομύρισμα του σπιτιού.
Μου άρεσε ο ήχος της καμπάνας, πένθιμος, αργόσυρτος τις ημέρες των Παθών και στη συνέχεια, δυνατός, έντονος, αναστάσιμος.
Μου άρεσε η αναμονή για την ξεχωριστή λαμπάδα μου, άλλοτε πολύχρωμη και λουλουδένια, άλλοτε μονόχρωμη και λιτή. Και μετά… ο συναγωνισμός για το ποιος/α από εμάς, τα παιδιά, θα κατάφερνε να φέρει το Άγιο Φως το σπίτι… ειδικά, αν φυσούσε εκείνο το ανοιξιάτικο αεράκι που απειλούσε διαρκώς το φως των λαμπάδων μας…
Μου άρεσε πάντα το Πάσχα γιατί προοιώνιζε τον ερχομό του καλοκαιριού, εποχή χαλάρωσης, παιχνιδιού και ξεκούρασης.
Μα το φετινό Πάσχα θα είναι διαφορετικό. Πολύ διάβασμα και άγχος και αγωνία για τις επερχόμενες εξετάσεις και μετά… τα θερινά μαθήματα για την προετοιμασία για τις Πανελλαδικές …
Νιώθω ότι δεν θέλω να έρθει το φετινό Πάσχα… ίσως σε μία προσπάθεια να ξορκίσω και αυτά που ακολουθούν…
Τρευλάκη Κατερίνα
