Τα STARακια

της Ευανθίας Κυπριώτη

Η ζωή στην Σύμη στα χρόνια του πολέμου με τους Ιταλούς το 1940 ήταν δύσκολη.Οι ανθρώποι και τα παιδιά ζούσαν κάτω απο δύσκολες συνθήκες.Παρόλα αυτά επιβίωναν.Στις οικογένειες δούλευαν μόνο οι άνδρες ενώ οι γυναίκες είχαν την φροντίδα της οικογένειας. Οι οικογένειες δεν είχαν την οικονομική ευχέρεια.Στερούνταν τα βασικά είδη όπως ρουχισμό  και φαγητό.

Κάθε πρωί με το χτύπημα της καμπάνας, τα παιδιά γνώριζαν πότε ήταν η ώρα να φύγουν για το σχολείο αφού δεν υπήρχαν ρολόγια.Πριν μπουν στην τάξη γινόταν έλεγχος , στα πόδια τους ,τα χέρια τους,στα νύχια τους και γενικά σε ότι είχε να κάνει με την καθαριότητα.Εάν κάποιος ήταν βρόμικος έτρωγε 2 ξυλιές.

Μετά από τον έλεγχο ξεκινούσε το μάθημα.Πρώτα γινόταν προφορική εξέταση και στην συνέχεια προχωρούσαν παρακάτω.Ένα βιβλίο το μοιράζονταν πολλά παιδιά μαζί. Τα βιβλία ήταν ένα της ανάγνωσης, ένα της γραφής ,ένα της έκθεσης,της ιστορίας ,γεωγραφίας και προβλημάτων.Ο δάσκαλος έγραφε όλα τα μαθήματα στον πίνακα.Τα παιδιά τα αντέγραφαν και τα μάθαιναν απέξω.Εάν την ώρα του μαθήματος έκανες βλακίες η τιμωρία ήταν να πέφτεις στα γόνατα στον πίνακα.Οι δάσκαλοι έπρεπε να δέρνουν τα παιδιά αλλα οι δασκάλοι δεν τα έδερναν. Παρόλα αυτά είχαν καλές γνώσεις. .Τα παιδιά έπρεπε να μιλάνε Ιταλικά και να γράφουν.Τα διαλείμματά τους ήταν μόνο 2.Στις γιορτές οι δασκάλοι έπερναν κρυφά τα παιδιά και τους μιλούσαν για τον Χριστό και τη θρησκεία μας.

Παρόλες τις δυσκολίες τα παιδιά μεγάλωναν με σωστό τρόπο και στο μέλλον πολλοί ήταν αυτοί που σπούδασαν και έγιναν σπουδαίοι και βοήθησαν στην απελευθέρωση της Ελλάδας από τους κατακτητές