ΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΒΕΤΕΡΑΝΟΣ…Η ΕΝΑΣ ΘΡΥΛΟΣ

Ο κορυφαίος έλληνας καλαθοσφαιριστής όλων των εποχών και ο άνθρωπος που άλλαξε τη μοίρα του αθλήματος στη χώρα μας.

ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Παιδί φτωχών μεταναστών από τη Ρόδο, ο Νικόλαος Γεωργαλής(Νίκος Γκάλης), όπως είναι το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στη Νέα Υερσέη (New Jersey) των Ηνωμένων Πολιτειών στις 23 Ιουλίου 1957. Στα μαθητικά του χρόνια θέλησε να γίνει πυγμάχος κατά προτροπή του πατέρα του, αλλά η μητέρα του, μη αντέχοντας να τον βλέπει ματωμένο όταν επέστρεφε στο σπίτι από τις προπονήσεις, τον έστρεψε προς το μπάσκετ. Γρήγορα ξεχώρισε το ταλέντο του στο γυμνάσιο και το 1975 έγινε

δεκτός στο καθολικό πανεπιστήμιο του Σίτον Χολ, ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα με περγαμηνές στο άθλημα με την πορτοκαλί μπάλα.

Αμέσως, ο νεαρός Νικ έγινε ένα από αστέρια της ομάδας και στον τελευταίο χρόνο της φοίτησής του αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στο κολεγιακό πρωτάθλημα του NCAA (27,5 πόντους κατά μέσο όρο), με δεύτερο τον μεγάλο Λάρι Μπερντ. Επιλέχθηκε στα ντραφτ από τους Μπόστον Σέλτικς, αλλά ένας τραυματισμός του τον κράτησε μακριά από τον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Έτσι, αποφάσισε να διαβεί τον Ατλαντικό και να αναζητήσει την τύχη του στην Ελλάδα.

Ο πρωταθλητής Άρης Θεσσαλονίκης του άνοιξε διάπλατα τις πόρτες του το 1979 και τον ενέταξε στη δύναμή του, αφού Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός εκδήλωσαν απλά ενδιαφέρον και μπήκαν «ζεστά» στο παιγνίδι της διεκδίκησής του. Στον Άρη αγωνίστηκε συνολικά 13 χρόνια, που αποτέλεσαν τη χρυσή εποχή για τους κιτρινόμαυρους της Θεσσαλονίκης. Ο Γκάλης τούς οδήγησε στην κατάκτηση οκτώ πρωταθλημάτων και έξι Κυπέλλων, αλλά το μεγάλο του όνειρο, η κατάκτηση ενός Ευρωπαϊκού, δεν πραγματοποιήθηκε, αν και η ομάδα αγωνίσθηκε τρεις φορές σε φάιναλ-φορ.

ΠΑΡΟΝ

O Νίκος Γκάλης σήμερα, στα 56 του χρόνια, είναι ένας ήρεμος και φιλήσυχος οικογενειάρχης, με απλές καθημερινές συνήθειες, λίγους αλλά καλούς και πιστούς φίλους, και γεμάτος αναμνήσεις από τα δοξασμένα χρόνια της τεράστιας καριέρας του.

Πώς είναι αλήθεια, σήμερα, ο Νίκος Γκάλης, κορυφαία μορφή του ελληνικού αθλητισμού από το 1979 που ήρθε από τις ΗΠΑ ως το 1995 που εγκατέλειψε την πορτοκαλί μπάλα και έκτοτε δεν ασχολήθηκε ποτέ με το επαγγελματικό ή το ερασιτεχνικό μπάσκετ, παρά μόνο προπονούμενος μόνος του ή διδάσκοντας σε μικρούς κατασκηνωτές της δικής του -ως πριν από μερικά χρόνια – αθλητικής κατασκήνωσης στο Πευκοχώρι Χαλκιδικής;

Ως το 2006 διατηρούσε τουριστικές επιχειρήσεις, κύριος άξονας των οποίων ήταν η θερινή παιδική και αθλητική κατασκήνωση με το όνομά του, στην Κασσάνδρα της Χαλκιδικής. Τότε, πούλησε συνολικά την επιχείρηση κι έκτοτε δεν ασχολήθηκε με καμιά επιχειρηματική δραστηριότητα, ζώντας από τους καρπούς της μεγάλης επαγγελματικής του αθλητικής διαδρομής.

Κάνει μια πολύ ήρεμη οικογενειακή ζωή, στο κέντρο της οποίας είναι η σύζυγος του Ελένη Παναγιώτου και η 7χρονη κόρη τους Στέλλα, την οποία υπεραγαπούν και ασχολούνται συστηματικά μαζί της.

Σε ό,τι αφορά τα αθλητικά του ενδιαφέροντα, ενημερώνεται καθημερινά και συστηματικά από ελληνικά και ξένα portals, αλλά δεν προτίθεται να αναμειχθεί ούτε και διοικητικά με τον Άρη, αφού άλλωστε δεν έχει αναμειχθεί προπονητικά ή με άλλη ιδιότητα με το άθλημα που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό και είδωλο ακόμα και τώρα, 18 χρόνια μετά το τελευταίο του παιχνίδι.

Η εκτίμηση είναι πως δεν θέλει να «φθείρει» το όνομά του, ασχολούμενος με τη διαχείριση διοικητικών σε οποιαδήποτε ομάδα. Προτιμά να είναι από μακριά και … αγαπημένος, παρά από κοντά. Κι αυτό παρά την αγάπη που ποτέ δεν έκρυψε για την ομάδα που τον ανέδειξε στην Ελλάδα και την Ευρώπη, τον Άρη, και παρά την αμοιβαία εκτίμηση που έχει με τον κόσμο της ομάδας.

Τίτλοι

Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1983, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991.

Κύπελλα Ελλάδος: 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1993.

MVP (Ελληνικό Πρωτάθλημα): 1988, 1989, 1900, 1991.

Ευρωμπάσκετ: 1987.

MVP Ευρωμπάσκετ: 1987.

Πηγές sansimera.gr nooz.gr

ΑΡΗΣ:Η ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΝΕΔΕΙΞΕ

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ:ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΑ