O πόλεμος στη Συρία έχει αναγκάσει πολλούς ανθρώπους να ξεριζωθούν να εγκαταλείψουν τον τόπο και την χώρα τους. Η χώρα μας τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα την τελευταία διετία,έχει ανοίξει την αγκαλία της στους πρόσφυγες. Από την κατάσταση αυτή έχουν επηρεαστεί και οι νέοι, έφηβοι της Συρίας οι οποίοι αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον.

   Το σχολείο μας και εμείς, είμαστε στην ευχάριστη θέση να φιλοξενούμε νεαρούς πρόσφυγες που έχουν αναγκαστεί να αφήσουν πίσω τους τα σπίτια τους και να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη.

 Έτσι, αποφασίσαμε να  ζητήσουμε από τον νέο πρόσφυγα -συμμαθητή μας, τον Νενταλ, να μας μιλήσει για την περιπέτειά του και το δύσκολο ταξίδι του για ένα καλύτερο αύριο. Εκείνος πρόθυμα δέχτηκε να μας μιλήσει, νιώθοντας έτσι ίσως λιγάκι πιο σημαντικός ανάμεσα στο νέο του σχολικό περιβάλλον.

Παραθέτουμε ένα σύντομο απόσπασμα της κουβέντας που είχαμε μαζί του:

-Πώς έφτασες ως εδώ και ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες στη πορεία;

-Αρχικά,πήγα σε ένα μέρος κοντά στη Τουρκία και από εκεί περίμενα οδηγίες ώστε να φτάσουμε στα παράλια. Όμως οι αστυνομικοί με χτύπησαν και αναγκάστηκα να επιστρέψω. Μετά από μια εβδομάδα ξαναδοκίμασα την τύχη μου και κατάφερα να φτάσω στα παράλια. Πριν φτάσουμε,μίλησα με τον διακινητή και μου είπε πως περίπου σε μια ώρα θα ήμασταν στην Ελλάδα. Επιβιβαστήκαμε πολλοί μαζί σε μια μικρή βάρκα όμως “χαθήκαμε” στο Αιγαίο για 6 ώρες. Τα μωρά έκλαιγαν και η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη. Ευτυχώς,μας βρήκε το λιμενικό και μας οδήγησε στη Μυτιλήνη. Κάτσαμε 3 ώρες και μετά πήγαμε στην Αθήνα όπου μείναμε 4 ώρες. Μετά μας χώρισαν σε ομάδες και κατευθυνθήκαμε στα Γιαννιτσά όπου μείναμε για περίπου 5 μήνες σε σκηνή. Ευτυχώς, κάποιος βρέθηκε να με βοηθήσει και με φιλοξένησε στο σπίτι του.

 -Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;

 -Καταρχήν θέλω να πάω στη Γερμανία αφού είναι εκεί ο αδερφός μου. Όνειρο μου είναι να γίνω γιατρός και να βοηθάω ανθρώπους. Στη Συρία ήμουν από τους καλύτερους μαθητές και πίστευα πώς το όνειρο μου θα γίνει πραγματικότητα. Τώρα τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, αλλά πιστεύω θα τα καταφέρω.

 -Η οικογένεια σου που βρίσκεται αυτή τη στιγμή;

 -Οι γονείς μου είναι στη Συρία σε μια ασφαλή ζώνη μαζί με την αδερφή μου.

 -Πώς σου φαίνεται η Ελλάδα σαν χώρα και πώς βλέπεις τους ανθρώπους της;

 -Χρωστάω πολλά στην Ελλάδα και στους Έλληνες αφού με βοήθησαν πολύ. Μας στήριξαν πολύ. Είναι λαός με καρδιά και πολύ αγάπη.

 Αφού τελειώσαμε τη συνέντευξη του ευχηθήκαμε καλή δύναμη και αυτός μας ανταπέδωσε τις ευχές του.