Τίθεται το ερώτημα: τι είναι τα μαθηματικά; Εξισώσεις και τύποι; Σχήματα και γραμμές; Προβλήματα και πράξεις; Για τους μαθητές είναι συχνά μία στοίβα βιβλίων, ώρες μελέτης για κάποιο διαγώνισμα, ασκήσεις που περιμένουν να τους εξαντλήσουν. Αν όμως τα πράγματα ήταν τόσο μονοκόμματα, τα μαθηματικά δεν θα είχαν επιβιώσει χιλιετίες. Για τι πρόκειται λοιπόν;
Πολλές φορές ακούμε πως τα μαθηματικά μπορούν να εξηγήσουνε τον κόσμο.Θα το πιστεύατε όμως αν σας έλεγαν πως τα μαθηματικά μπορούν να εντοπίσουν ομοιότητες μεταξύ μίας μαύρης τρύπας και της γύρης ενός ηλίανθου; Τι λέτε για τις διαστάσεις του προσώπου σας και τον Παρθενώνα; Υπάρχει η οποιαδήποτε σύνδεση ανάμεσα στην ακτίνα της Σελήνης και τη Μόνα Λίζα; Με την πρώτη, τη δεύτερη, την τρίτη, μέχρι και την τέταρτη ματιά, όχι. Δεν υπάρχει τίποτα. Κι όμως, με λίγο ψάξιμο -εντάξει, αρκετό ψάξιμο- όλα σχετίζονται το ένα με το άλλο. Πώς; Υπάρχει ένας πολύ συγκεκριμένος, ιδιαίτερα ασυνήθιστος και άπειρα μακρύς αριθμός ο οποίος, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, είναι πανταχού παρών στη ζωή των ανθρώπων. Ο αριθμός 1,61803399…(και πάει λέγοντας) που αποκαλείται και Χρυσή Τομή, ή απλά «φ».
Αν και πρωτομελετήθηκε στην Αρχαία Ελλάδα και αξιοποιήθηκε, σκόπιμα ή όχι, σε πολλά έργα, ο φ δεν είχε έρθει στο προσκήνιο μέχρι τον 12ο και 13ο αιώνα, όταν ο μαθηματικός Fibbonaci τον συνέδεσε με μια ακολουθία αριθμών που ο ίδιος εξέφρασε. Για την ακολουθία Fibbonaci (0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55…) ισχύει πως ο ένας αριθμός ισούται το άθροισμα των δύο προηγούμενων. Τώρα, πού κολλάει ο φ; Αν διαιρέσουμε έναν αριθμό Fibbonaci με τον ακριβώς προηγούμενο, παίρνουμε ένα νούμερο πολύ κοντά στη Χρυσή Τομή. Για παράδειγμα, 55/34= 1,617647…Γιατί να ενδιαφέρεται κάποιος για όλα αυτά όμως;
Λοιπόν, τόσο οι αριθμοί Fibbonaci, όσο και η Χρυσή Τομή κάνουν θεαματικές εμφανίσεις στην τέχνη, στην αρχιτεκτονική, στη βιολογία, στην ανθρωπολογία, στην αστρονομία, στη μετεωρολογία…μέχρι και στη γεωπονία! Τα πέταλα των λουλουδιών είναι συνήθως αριθμοί Fibbonaci, ο Παρθενώνας, η Μόνα Λίζα, ο Μυστικός Δείπνος και τόσα άλλα έργα έχουν σχεδιαστεί ώστε να υπάγονται σε «χρυσές αναλογίες», οι οποίες προκύπτουν από τη γεωμετρική αναπαράσταση του «φ», η διάρκεια των περιστροφών των πλανητών γύρω από των Ήλιο αποτελούν δυνάμεις του «φ». Οι κυκλώνες, οι γαλαξίες και τα κελύφη των σαλιγκαριών παίρνουν σχήμα όμοιο με τη «Χρυσή Έλλειψη», η οποία προκύπτει από τους αριθμούς Fibbonaci και είναι σχεδιασμένη με χρυσές αναλογίες. Εντοπίζονται μέσα στο σώμα μας, στα μήκη των οστών μας, στις αποστάσεις των ματιών μας από τη μύτη μας και της μύτης από το στόμα, μέχρι και στο ίδιο μας το DNA!
Όλο αυτό μπορεί να φαίνεται κάπως τραβηγμένο, απίθανο, ή απλώς ένα παιχνίδι της φαντασίας των ανθρώπων. Όμως δεν είναι έτσι. Όσο απίστευτο κι αν είναι, υπάρχει αυτός, ο ένας αριθμός και αυτή η μία ακολουθία που δομεί τον κόσμο. Αρκετοί, αφότου ανακάλυψαν την ύπαρξη αυτών των σχέσεων μεταξύ φαινομενικά άσχετων μεταξύ τους εννοιών, άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο έβλεπαν το σύμπαν. Κανείς δεν έχει δώσει βέβαια εξήγηση για τον λόγο που αυτές οι συσχετίσεις υπάρχουν. Κάποιοι είπαν πως η Χρυσή Τομή είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Θεός έχτισε τον κόσμο. Άλλοι αναζητούν τις απαντήσεις τους στον μικρόκοσμο. Ένα όμως είναι σίγουρο…όποιος και ό,τι κι αν δημιούργησε τον κόσμο, ήξερε κάτι τι από μαθηματικά!
https://www.youtube.com/watch?v=IGJeGOw8TzQ&t=2s
“Imagine god composing the universe with this.”
-Random Commenter
(«Φανταστείτε τον Θεό να συνθέτει το σύμπαν με αυτό»
-Τυχαίος Σχολιαστής)
-Ηχώ