Βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα και οι πράξεις μας πρέπει να είναι επιλογή, όχι συνθήκη. Αν όλοι είχαμε την επιλογή να διαλέξουμε ανάμεσα στον εθελοντισμό και την εργασία, πόσοι θα διάλεγαν την εργασία για τα χρήματα; Πολλοί… Σε αυτούς τους πολλούς μπορούμε να πούμε όλοι με χαμόγελα μεγάλα και ανοιχτές αγκάλες ότι το ψυχικό κέρδος από το να βοηθάς άλλους και να νοιάζεσαι είναι πιο σημαντικό από το χρηματικό. Το ένα τελειώνει και μας κάνει να διψάμε, αλλά το άλλο παραμένει για πάντα η πηγή μας.
Ο εθελοντισμός ως απασχόληση είναι κάτι δημιουργικό και κάτι από το οποίο δεν πρέπει να σκέφτεσαι τι θα κερδίσεις αλλά το τι θα προσφέρεις και πώς. Όμως, όπως όλες οι οργανώσεις, χρειάζεται όρεξη, συμπόνια, αλληλεγγύη, αγάπη, επιμονή, υπομονή και φυσικά χρηματοδότηση. Πρέπει να σκεφτούμε λίγο παραπέρα από τον εαυτό μας και να νιώσουμε την ανάγκη να προσφέρουμε βοήθεια να ρέει μέσα μας σαν το αίμα, που το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να σε βοηθάει να ζήσεις, όχι να αποθαρρυνόμαστε σκεφτόμενοι τη διαδρομή και τα εμπόδιά της. Ο καθένας μας μπορεί να συνεισφέρει. Όλοι κερδίζουμε από αυτό, γιατί η χαρά του να δίνεις ξεπερνάει κάθε ποσό χρημάτων που θα παίρναμε και μας ξεδιψά όπως ένα μπουκάλι νερό μετά από τρέξιμο. Όσο έχουμε φωνή, έχουμε δύναμη! Κάθε μικρή πράξη εθελοντισμού φωτίζει τη ζωή μας, όπως η τελευταία ηλιαχτίδα τον ουρανό πριν από τη δύση του ήλιου.
Ο κόσμος χρειάζεται βοήθεια και εσύ μπορείς να τη δώσεις, αν θέλεις να τον δεις να ανθίζει ξανά. Γίνε η αλλαγή που θες να δεις και το φως στο σκοτάδι, που όταν το βλέπουμε ηρεμούμε. Κάθε πράξη σημαίνει το παν.
Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων και μόνο που μπήκες στη σκέψη να δράσεις και άλλο τόσο αν προχωρήσεις σε δράση.
Η βοήθειά σου το οξυγόνο όλων!
Ένα κείμενο για τον εθελοντισμό από τη μαθήτρια της Γ΄ Τάξης του Γυμνασίου μας, Καραμιχάλη Μάρθα
