Mπέκου Ελένη,Μορφονιού Χριστίνα,  Β3

Ξέρετε πως είναι πολύ σημαντικό να έχουμε μια καλή σχέση εμείς, τα παιδιά, με τους γονείς. Πριν κάποιες μέρες είχα έρθει σε αντίθεση με τους γονείς μου με αφορμή την εμφάνισή μου. Μου λένε συχνά να προσέχω περισσότερο αυτά που φοράω

διότι τους θυμίζω περισσότερο αγόρι παρά κορίτσι. Όμως, δεν με άφησαν να τους εξηγήσω ότι πλέον όλα τα παιδιά προτιμάνε το πιο αθλητικό στυλ με αρκετά μεγαλύτερα φούτερ και τζιν παντελόνια. Δεν μπορώ να το αλλάξω αυτό. Είναι πλέον η καθημερινότητά μου. Ο τρόπος που φροντίζω τον εαυτό μου.

Επίσης, δεν γίνεται να μην βγαίνω με τις φίλες μου, διότι είναι ένα μέρος της καθημερινότητάς μου. Τα απογεύματα, αν τελειώσω από τις σχολικές μου υποχρεώσεις, δεν μπορώ να είμαι κλεισμένη στο σπίτι. Έχω ανάγκη από επικοινωνία και ψυχαγωγία.

Αυτό που για μένα είναι το σημαντικότερο είναι η συμπεριφορά των γονιών απέναντί μου. Μου φέρονται σαν να είμαι ακόμα παιδί. Δεν θέλω να είμαι ακόμα το παιδάκι της μαμάς και του μπαμπά. Είμαι σε μια ηλικία, που, πιστεύω, μπορώ να φροντίσω τον εαυτό μου. Είναι υπερπροστατευτικοί μαζί μου, ενώ δε χρειάζεται.

Ύστερα, θα ήθελα να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας, γιατί τους αγαπώ και τους νοιάζομαι. Εξάλλου, μου το δείχνουν κι αυτοί ότι νιώθουν το ίδιο για μένα. Υπάρχουν λύσεις, για να λύσουμε όλα αυτά τα προβλήματα.

Το κλειδί για την καλύτερη επικοινωνία  είναι να υποχωρήσουμε και από τις δύο πλευρές. Εγώ να μειώσω τις εξόδους μου και εκείνοι να μην με προστατεύουν τόσο πολύ. Να συζητάμε ό,τι μας ενοχλεί, ώστε να μπορέσουμε να γεφυρώσουμε τις δύο αντίθετες πλευρές

Μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Γιατί, όχι; Θα ήθελα να το σκεφτούν αυτό όλοι οι γονείς. Και κάποια μέρα να πάρουν το θάρρος και να τα συζητήσουν όλα μαζί με το παιδί τους. Μην ξεχνάτε. Το παιδί σας δεν θέλει να σας φέρνει σε δύσκολη θέση. Μπορεί να μην το καταλάβει εκείνη την ώρα, αλλά μετά στεναχωριέται περισσότερο από εσάς. Το ίδιο κι εγώ. Στεναχωρώ τους γονείς μου, χωρίς να το θέλω, γιατί κάποιες φορές φεύγω από τα όριά μου.

Ξέρω ότι δεν είμαι το τέλειο παιδί, αλλά τις υποχρεώσεις μου τις κάνω με το δικό μου ρυθμό, ίσως πιο αργό απ΄αυτό που θέλουν οι γονείς μου. Να έχετε περισσότερη εμπιστοσύνη στο παιδί σας. Όπως όταν πηγαίνει στο σπίτι της φίλης του ή του φίλου του. Ακόμη μην του λέτε με ποιους θα πρέπει να κάνει παρέα.

Είναι αρκετά ώριμο, πιστέψτε το, για να το κρίνει αυτό και μόνος του. Ξέρει τώρα πια να ξεχωρίζει το καλό από το κακό και τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνει.

Μην είστε κακόπιστοι κι αρνητικοί. Δε σας λέω κάτι παράλογο. Δώστε στο παιδί σας χώρο να μπορεί να κάνει πράγματα, όπως να πηγαίνει έξω με τους φίλους του. Να ανακαλύπτει καινούρια πράγματα και να περνάει καλά. Εξάλλου, αν δεν το αφήνετε να βγαίνει έξω βόλτα με τους φίλους του, πιθανό είναι να παίζει στο κινητό – που και γι” αυτό φωνάζετε

 Ξέρω ότι οι καιροί είναι δύσκολοι και τα προβλήματα πολλά. Αλλά σας το ζητώ  ως χάρη. Αλλάξτε τη συμπεριφορά σας!