Βασίλης Παπαδόσηφος, Ανδρέας Νικολάου,  Γ3

Η ελληνική γλώσσα είναι μια γλώσσα με πολύ μεγάλη ιστορία και με πολύ ενδιαφέρον. Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα είναι ότι ο λόγος γενικότερα έχει πολλές ξένες λέξεις,

κατά βάση, αγγλικές. Οι νέοι είναι υπεύθυνοι, γιατί, όπως λένε οι μεγαλύτεροι,

αλλοιώνουν την γλώσσα. Είναι σίγουρο ότι δεν την αξιοποιούν όσο θα έπρεπε.

Ο νέοι χρησιμοποιούν τα μίντια όπως για παράδειγμα το ίνσταγκραμ και άλλες τέτοιες εφαρμογές με μεγάλη επιρροή.  Γράφουν συντομογραφικά,  επειδή δεν έχουν τη διάθεση να γράφουν ολόκληρες τις λέξεις και χρησιμοποιούν πιο πολύ grekklish,

το θεωρούν πιο εύκολο και έχουν συνηθίσει το αγγλικό αλφάβητο στο ίντερνετ. Τα αγγλικά χρησιμοποιούνται κυρίως σε δημόσια διαδικτυακά μέρη όπου είναι η κυρία γλώσσα και πρέπει να συνεννοούμαστε.

Τη  γλώσσα αυτή τη χρησιμοποιούμε, επειδή νομίζουμε πως αυτό το λεξιλόγιο το «καινούργιο» είναι πιο trendy και άμα το χρησιμοποιείς νιώθεις πιο cool.

Αυτό είναι κάτι που γίνεται ασυναίσθητα, επειδή τα ακούμε συνέχεια, είναι τόσο οικείοι ήχοι στα αφτιά μας και αυθόρμητα βγαίνουν από στόμα μας.

Αυτό συμβαίνει από επιρροές που παίρνουμε μέσω όχι μόνο της επικοινωνίας με ξενόφωνους ομιλητές,

αλλά και από την καθημερινότητά μας,  τις συζητήσεις με τους φίλους μας, μέσω του διαδικτύου αλλά και από την μουσική που ακούμε.

Πολλοί ακόμη έχουν καθημερινή επαφή με εφαρμογές γνωριμίας, που υπάρχουν παντού στο διαδίκτυο και στο playstore,  παράδειγμα, snapchat,

instagram, facebook, pinterest,

discord.

Πιστεύω πως έχουμε την απαιτούμενη λεξιλογική παιδεία. Αυτό όμως δεν ισχύει και για όλους.

Έτσι, ένας καλός τρόπος για εμπλουτίζεται να το λεξιλόγιό μας, αφού, όπως λένε οι μεγαλύτεροι αυτό είναι απαραίτητο και συμφωνούμε κι εμείς, φυσικά, είναι να διαβάζουμε βιβλία και  περιοδικά

 και όλα αυτά που προσφέρονται στο σχολείο από τα θεωρητικά κυρίως μαθήματα, έτσι ώστε να εμπλουτίζουμε το λεξιλόγιό μας και να έχουμε περισσότερες λέξεις για να εκφράσουμε το νόημα που θέλουμε.

Είναι ένα πρόβλημα, αν και σίγουρα δεν υπάρχει ειδικότερα στους νέους ανθρώπους, αφού ακούμε και μεγαλύτερους να μιλάνε ή να γράφουν το ίδιο.

Εξάλλου, μην ξεχνάμε, αυτό μπορεί να προκαλέσει χάσματα στην μητρική μας γλώσσα, το οποίο δεν είναι καλό για εμάς τους Έλληνες. Είναι πολύ κρίμα να χαθεί μια τόσο πλούσια γλώσσα.

Ο καθένας θα μπορούσε να μειώσει κάπως τις ξένες λέξεις που χρησιμοποιεί συνειδητά και αν το κάνει ίσως επηρεάσει και τους φίλους του.

Τέλος, μια λύση στο πρόβλημα αυτό είναι και το σχολείο να μας πείσει πως δεν είναι καλό αυτό  για το μέλλον του τόπου μας και να προσπαθήσουμε να το περιορίσουμε γράφοντας περισσότερο τις απόψεις μας σε θέματα που μας ενδιαφέρουν.

Τέλος, το σχολείο θα μπορούσε να συμβάλει σε όλο αυτό εξηγώντας με πιο προσιτό τρόπο στα παιδιά πόσο σημαντική είναι η ελληνική γλώσσα και τη ρίζα της, τα αρχαία ελληνικά.