Γεωργία Τυμπανάρη, Β3
Το Survivor είναι το πρόγραμμα που έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον του κοινού το τελευταίο διάστημα. Οι διαγωνιζόμενοι αυτού του παιχνιδιού κάνουν τα πάντα για να κερδίσουν ένα έπαθλο φαγητού. Ακόμη, αγωνίζονται, για να δώσουν τη νίκη στην ομάδα τους και πάνω απ’όλα, να κερδίσουν τα χρήματα που προσφέρει το παιχνίδι. Το Survivor είναι ένας τρόπος να αποσπάται το ενδιαφέρον του κοινού και να τραβά την προσοχή του. Επιπλέον, οι θεατές το παρακολουθούν, γιατί βρίσκουν σ’αυτό έναν τρόπο εκτόνωσης και διαφυγής από τα καθημερινά προβλήματα. Έτσι, το παρακολουθούν όχι μόνο παιδιά, αλλά και ενήλικες, που, γυρνώντας από τη δουλειά τους, βρίσκουν κάτι εύπεπτο να παρακολουθήσουν και να ξεχαστούν.
Οι παίκτες, που συμμετέχουν σ’αυτό χάνουν την αξιοπρέπειά τους και το δικαίωμα της ιδιωτικής τους ζωής. Το χειρότερο είναι ότι είναι δική τους επιλογή. Η αξιοπρέπεια, δηλαδή, έχει γι’αυτούς δευτερεύουσα σημασία. Κάμποσες φορές, υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των παικτών, που οδηγούν στην απομόνωση και στον ανταγωνισμό ανάμεσά τους. Έτσι, δεν καλλιεργείται η αξία της συντροφικής ζωής, αφού όλοι έχουν ιδιοτέλεια στην συμπεριφορά τους, να πετύχουν να παραμείνουν στο παιχνίδι. Πολύ συχνά, υποτιμούν τους συντρόφους τους και δε σκέφτονται με ομαδικό πνεύμα, αφού τη μια στιγμή τσακώνονται και την άλλη προτρέπουν ο ένας τον άλλο να σκέφτονται σαν ομάδα.
Επιτέλους, τέτοια θεάματα μας προσβάλλουν! Μειώνουν τη νοημοσύνη μας και την αισθητική μας. Απ” αυτή την ομάδα ανθρώπων καταλαβαίνουμε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι πάντα τέλειες, αλλά ασταθείς.
Το μοναδικό αξιόλογο κίνητρο σ’αυτό το παιχνίδι είναι η αλληλοβοήθεια, που παρουσιάζεται, όταν, για παράδειγμα, κάποιος παίκτης έχει χτυπήσει. Ένα άλλο καλό είναι η αποδοχή του άλλου. Όμως, αυτά εκμηδενίζονται, καθώς το χρήμα είναι το κυρίαρχο μέλημά τους, καθώς και το να γίνουν διάσημοι. Τελικά, αυτό θεοποιείται πίσω από όλη αυτή τη διαδικασία.Επομένως, έχει αρνητικές επιδράσεις και αποτελεί ένα άσχημο πρότυπο, για εμάς τους νέους.