Σωκράτης Κυριακόγκονας
Όλα άρχισαν μια βροχερή συνηθισμένη σχολική μέρα. Πήγα αγουροξυπνημένος στην τάξη, και σκέφτηκα ότι η μέρα δεν θα τελειώσει ποτέ. Όμως στα μέσα της ημέρας η κα Κανελλοπούλου (μια καθηγήτρια μου), μας κάλεσε τα τότε άγνωστα μεταξύ τους μέλη της θεατρικής ομάδας, για να μας πει τα ευχαρίστα νέα. “Η αίτηση για το μέγαρο εγκρίθηκε. Θα ερμηνεύσουμε το έργο “Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι”” είπε. Δεν το περίμενα καθόλου… Το είχα ξεχάσει εντελώς ότι είχα συμφωνήσει στην προφορική της πρόταση να συμμετέχω. Βλέπετε, την συμπαθώ πολύ και δύσκολα της χαλώ χατίρι. Έτσι, άρχισε το δικό μου ταξίδι προς το Μέγαρο Μουσικής….
Το θεατρικό εξελίχθηκε σε τεραστία επιτυχία, από την διασκευή της κα Κανελλοπούλου, την θεατρικότητα των παιδιών και την ικανότητα τους να ενσαρκώσουν τον ρόλο μέχρι τα κουστούμια και την σκηνική παρουσία …. όλα ήταν τέλεια ! 
Οι πρόβες, λοιπόν, συνεχίστηκαν και η θέλησή μας όλο και ισχυροποιούνταν. Κι όσο περνούσε ο καιρός, τόσο πιο πολύ δενόμασταν μεταξύ μας. Μέχρι που έφτασε η μεγάλη μέρα. Πήγαμε από νωρίς στην αίθουσα και την μελετήσαμε, κάναμε την τελική πρόβα και μετά… συνειδητοποιήσαμε ότι είναι μέχρι εδώ. Όλα τελειώνουν εδώ. Έπρεπε να βάλουμε τα δυνατά μας, για να αποδείξουμε την προσπάθεια και την θέληση που είχαμε καταβάλει.
Επτά ώρες μετά, είχε φτάσει η ώρα για την οποία προετοιμαζόμασταν όλον αυτόν τον καιρό. Όταν βγήκα για πρώτη φορά στην σκηνή, μπροστά σε τόσο κόσμο… ένα δέος με κατέλαβε. Ο φόβος του παραμικρού λάθους με έκανε .. ακόμα καλύτερο! Η κίνηση μου ήταν αριστοκρατική και σαιξπηρική. Η παράσταση είχε εξαιρετική επιτυχία, όπως ήταν αναμενόμενο.
Τελικά η ηθοποιία είναι περίπλοκο πράγμα. Μαθαίνεις ένα ρόλο για να τον παρουσιάσεις στο κοινό αλλά γιατί; Γιατί αποκαλούμε πολιτισμό αυτήν την ανθρώπινη ενέργεια; Τι προσφέρει σε κάποιον η παρακολούθηση ενός θεατρικού έργου; Ίσως, παίρνει μια ιδέα από την εποχή στην όποια έχει ανέβει αρχικά , ίσως σκέπτεται ‘out of the box’ που λένε και οι εγγλέζοι. Όμως, όχι, νομίζω πως είναι πιο απλό … ο θεατής μαθαίνει ότι πριν πεντακόσια χρόνια ένας καλλιτέχνης σκέφτηκε αυτό το αριστούργημα για να παρακινήσει τον πληθυσμό να σκεφτεί διαφορετικά. Αυτή είναι η μαγεία του θεάτρου για μένα
