Ζαχαροπούλου Ευγενία, Α1, Αρβανίτης Βασίλης, Α1, Λεοντίδη Σοφία, Α3
Στις 22 Δεκεμβρίου 2017 παρακολουθήσαμε την παράσταση «4 λεπτά και 12 δευτερόλεπτα» του James Fritz σε σκηνοθεσία Νίκου Χανιωτάκη και του Γεράσιμου Καφίδα.
Ήταν μια καταπληκτική παράσταση. Οι σκηνοθέτες μας παρουσίασαν το έργο με σοβαρότητα. Έδειχναν γνώστες των σημερινών προβλημάτων, που προκύπτουν από την κακή χρήση του διαδικτύου.
Η παράσταση μιλάει για ένα νέο ζευγάρι και ένα βίντεο, το οποίο κατέγραφε προσωπικές στιγμές τους, που ανέβηκε στο διαδίκτυο.
Κανείς δεν ήξερε ποιος το είχε ανεβάσει. Αργότερα, μαθαίνουμε ότι ο πατέρας του αγοριού ευθυνόταν γι’αυτό.
Οι ρόλοι του έργου ταίριαζαν στους ηθοποιούς που τους υποδύονταν, οι οποίοι έπαιξαν με πάθος, αλλά χωρίς υπερβολές. Η μορφή του κεντρικού ήρωα απουσίαζε εσκεμμένα από την παράσταση. Με αυτό οι σκηνοθέτες ήθελαν να μας κάνουν να προσέξουμε τους άλλους ήρωες και τις αντιδράσεις τους.
Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας ήταν η μητέρα του νεαρού. Οι προσπάθειές της να γνωρίσει καλύτερα τους άλλους και τον εαυτό της ήταν αυτές που κινούσαν την πλοκή του έργου και δημιουργούσαν ενδιαφέρον για την εξέλιξη της υπόθεσης.
Η ατμόσφαιρα της παράστασης ήταν οικεία. Μας πρόβαλαν την καθημερινότητα, που έχει παρόμοια θέματα.
Σε κάθε σημερινή οικογένεια οι γονείς ανησυχούν για το πού μπορεί να έχει μπλέξει το παιδί τους. Πολλές φορές, μάλιστα, είναι κάτι τόσο σοβαρό, όπως μια παραβατική συμπεριφορά, όπως εδώ, ο γιος τους φέρθηκε βίαια στην κοπέλα του.
Λάθη, εξάλλου, δεν κάνουμε μόνο εμείς, οι νέοι, αλλά και οι μεγάλοι, όπως ο πατέρας αυτής της ιστορίας.
Η μουσική της παράστασης ήταν σύγχρονη, ενώ χρησιμοποιήθηκε όταν άλλαζε η σκηνή. Οι ηθοποιοί δεν φορούσαν κάποια συγκεκριμένα κοστούμια, αφού παρίσταναν απλούς, καθημερινούς ανθρώπους.
Τα φώτα-νέον χρησιμοποιήθηκαν για να εστιάσουν στα πρόσωπα σε συγκεκριμένες στιγμές τους, αλλά αναδείκνυαν και τα σκηνικά, που ήταν λιτά και ευρηματικά.
Προσοχή, λοιπόν, στη χρήση του διαδικτύου. Αυτό προβάλλεται στο έργο. Ιδιαίτερα για τους νέους, που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο περισσότερο βάζοντας, έτσι, πολλές φορές, τον εαυτό τους σε κίνδυνο.
Υπάρχουν πολλαπλά μηνύματα,όμως, όπως ότι είναι καλό να παραδεχόμαστε ένα σφάλμα και να μην προσπαθούμε να το καλύψουμε. Η μητέρα έκανε αξιέπαινη προσπάθεια σε αντίθεση με τον πατέρα, που αποδείχτηκε ανώριμος, αφού δημιούργησε μόνος του το πρόβλημα. Ήθελε, δηλαδή, να δείξει ότι ο γιος του είναι σπουδαίος και έχει γίνει «άντρας».
Και ας κάνουμε ό,τι μπορούμε να γνωρίσουμε τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας. Όπως φαίνεται, δεν τους ξέρουμε όσο κοντινοί κι αν είναι. Η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των μελών της οικογένειας. Ένα σοβαρό πρόβλημα, που απασχολεί τις σημερινές οικογένειες.
Η ουσιώδης επικοινωνία μεταξύ των μελών της οικογένειας είναι ένα από τα μηνύματα που μας περνάει το έργο
Αυτό το έργο ήταν συγκλονιστικό. Ικανοποίησε εμάς και πολλούς συμμαθητές μας με τους οποίους μοιραστήκαμε τα σχόλια, που ήταν θετικά. Όλοι ήταν ενθουσιασμένοι.
Μας έκανε να προβληματιστούμε και να δούμε τον κόσμο από μια άλλη πλευρά. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία! Πιστεύω ότι θα αρέσει και σ’εσάς. Πηγαίνετε, λοιπόν, να κλείσετε ένα εισιτήριο στο θέατρο «Βέμπο», όπου παίζεται η παράσταση.
