Καραμάνης Γιώργος Α2
Πού βρέθηκαν οι συμμαθητές μας είτε πρόσφατα είτε κατά τις καλοκαιρινές τους διακοπές; Τόσα πανέμορφα ελληνικά τοπία υπάρχουν! Αυτά τους ζητήσαμε να μας περιγράψουν. Κάθε αγαπημένη γωνιά της Ελλάδας, που δε χορταίνεται. Κι έχουμε σημειώσει εδώ τις εντυπώσεις τους
Ζώτος Κωνσταντίνος, Α2
Την Κέρκυρα, το πανέμορφο αυτό νησί του Ιονίου, που φημίζεται για την πρασινάδα του και τις όμορφες παραλίες του, την έχω επισκεφθεί πολλές φορές και δεν την έχω χορτάσει ακόμα. Κάτι όμορφο πάντα προβάλλει από μια γωνιά.
Μπαίνοντας στην πόλη βλέπεις την ωραιότερη θέα, που είναι ό,τι καλύτερο έχω δει στη ζωή μου.
Τα βράδια του καλοκαιριού είναι υπέροχες οι βόλτες στο κέντρο της Κέρκυρας και το περπάτημα στον πεζόδρομο χαζεύοντας το λιμάνι. Κοιτώντας εκεί χάνεται το βλέμμα σου από τα πολυτελή σκάφη. Το ίδιο όμορφη είναι και το χειμώνα. Δεν θα ξεχάσω τη στιγμή που πρωτοαντίκρισα την πόλη από το παράθυρό μου το χειμώνα να είναι καλυμμένη με πάγο, αλλά και το μαγευτικό θέαμα του ουρανού, που λαμπυρίζει από τα βεγγαλλικά κατά την αλλαγή του χρόνου. Η Κέρκυρα είναι το ωραιότερο νησί και δεν θα σταματήσω να την επισκέπτομαι χειμώνα-καλοκαίρι.
Ζυγούρης Φώτης, Α1
Τα Ραπτέϊκα είναι ένα ορεινό γραφικό χωριουδάκι κοντά στο Αγρίνιο. Είναι ένα ήσυχο μέρος. Δεν ζουν πολλοί άνθρωποι και δεν είναι καθόλου γνωστό. Όταν μπαίνεις στο χωριό, αντικρίζεις χωράφια με αμπέλια και λαχανόκηπους. Οι άνθρωποι είναι ευγενικοί και μπορείς να τους μιλάς για ώρες. Ο αέρας είναι πεντακάθαρος και νομίζεις πως σου καθαρίζει την ψυχή. Τα βράδια κάνει κρύο και αυτό το αεράκι σε αναζωογονεί και σε κάνει νιώθεις γεμάτος ενέργεια.Το ηλιοβασίλεμα εκεί είναι απόλαυση. Ο ήλιος δύει ανάμεσα σε δύο βουνά.
Υπάρχουν πολλά μέρη να πας, όπως το δέντρο που βγάζει νερό, τα κρυσταλλένια ποτάμια και τους πανέμορφους μικρούς καταρράκτες που καταλήγουν σε μικρές λίμνες. Εμένα αυτό το χωριό με γοήτευσε.
Mποτώνη Εύα, Παπαδημητρίου Εβελίνα, Α4
Η Ζάκυνθος είναι ένα πολύ εντυπωσιακό νησί του Ιονίου πελάγους και μένει αξέχαστο. Με το που πατάς το πόδι σου στο νησί, νιώθεις μια ελευθερία να σε περιβάλλει. Είναι πολύ δημοφιλές νησί, γιατί έχει πολλά να δεις και να θαυμάσεις. Ένα από αυτά είναι το Ναυάγιο. Στη διαδρομή για το Ναυάγιο συναντάμε τις Μπλε Σπηλιές, που είναι, όπως και το Ναυάγιο, γνωστές παγκοσμίως.
Περιβάλλεται από ψηλά βράχια και τα νερά είναι πράσινα και πεντακάθαρα και πολύ βαθιά. Έχει ολόλευκη άμμο και ο μόνος τρόπος, για να πας, είναι με σκάφος. Μπορείς, βέβαια, να το δεις και από ψηλά, αφού υπάρχει μια ασφαλής εξέδρα. Είναι εντυπωσιακό, αλλά και επικίνδυνο. Τις σπηλιές αυτές μπορείς να τις δεις από κοντά μόνο με σκάφος και πρέπει να ξέρεις να κολυμπάς καλά, γιατί τα νερά φτάνουν και τα δέκα μέτρα βάθος.
Το Ναυάγιο της Ζακύνθου είναι ένα πολύ εντυπωσιακό μέρος. Αξίζει να το επισκεφτείς. Οι εμπειρίες, που θα ζήσεις θα σου μείνουν αξέχαστες.
Μια νύφη του Αιγαίου, η Σίφνος, Γαλανόπουλος Αγησίλαος, Α1
Ένα από τα χαρακτηριστικά της Σίφνου είναι το ιστορικό κάστρο, το οποίο είναι τρία χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα του νησιού, την Απολλωνία. Ο οικισμός του κάστρου βρίσκεται σε έναν απότομο βράχο, ο οποίος ατενίζει το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου. Για να φτάσεις στο κάστρο, θα πρέπει να ακολουθήσεις έναν ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Στην τελευταία στροφή ξεδιπλώνεται ο οικισμός και η θέα είναι κάτι παρπάνω από μαγευτική. Τα σημεία εισόδου για τον οικισμό είναι πολλά, αλλά είναι προτιμότερο ο περιηγητής να μπει από την κεντρική είσοδο. Όταν μπει μέσα στον οικισμό, θα τον προσελκύσει η γραφικότητα και η αρχιτεκτονική των σπιτιών του. Τα σπίτια είναι άσπρα κι έχουν μικρά ξύλινα μπαλκόνια, ενώ τα παράθυρα είναι μπλε κι είναι στολισμένα με μοσχομυριστές βοκαμβίλιες.
Για να ανέβει στο κάστρο, θα πρέπει κάποιος να ακολουθήσει ένα λιθόστρωτο μονοπάτι. Όταν ανέβει στην κορυφή του κάστρου, του χαρίζεται η ευκαιρία να απολαύσει την πανοραμική θέα σε όλο τον οικισμό.
Η Σίφνος είναι φημισμένη για τις παραδοσιακές λιχουδιές της και για τα νόστιμα γλυκά της, στα οποία κανένας τουρίστας δεν μπορεί να αντισταθεί. Όλος ο οικισμός έχει πολλά ευρήματα διαφόρων ιστορικών περιόδων και εκκλησάκια, που έχτισαν οι ντόπιοι. Το κάστρο περιέχει, ακόμη, αυθεντικά, επαρχιακά καφενεδάκια και μικρά κομψά εστιατόρια. Επιπλέον, αξίζει να τονιστεί ότι στο νησί κυριαρχεί η καθαριότητα. Όπως και να έχει, δικαιολογημένα θα χαρακτήριζαν τη Σίφνο ως μια από τις «νύφες» του Αιγαίου.
Λεοντίδη Σοφία, Α3
Οι Αμμοθίνες είναι μια περιοχή με αμμώδεις λόφους στα βόρεια της Λήμνου, κοντά στην παραλία Γομάτι. Συνθέτουν ένα σπάνιο και αλλόκοτο τοπίο. Είναι σαν να συναντάς μια έρημο στη μέση του πουθενά. Μέσα από μια δύσκολη αλλά εκπληκτική διαδρομή με το αυτοκίνητο στους ασφαλτοστρωμμένους δρόμους πρέπει να διασχίσεις ένα φιδίσιο πλακόστρωτο μονοπάτι, για να φτάσεις στα «χρυσαφένια βουνά».
Μπροστά στα μάτια σου απλώνεται μια τεράστια έκταση με αμμώδεις λόφους. Θα εντυπωσιαστείς, μόλις αντικρίσεις την «έρημο Σαχάρα» στο ίδιο σου το νησί. Η άμμος μεταφέρθηκε εκεί παρασυρόμενη από τον άνεμο. Περπατώντας βρέθηκα σε έναν από τους λόγους. Μπροστά μου απλωνόταν καμποούρες λόφων με άμμο, γεμάτες με διάσπαρτα κρινάκια. Προσπάθησα να τις διασχίσω. Όμως, δεν ήταν καθόλου εύκολο. Σε κάθε βήμα τα πόδια μου βούλιαζαν. Οι ακτίνες του ήλιου έπεφταν πάνω στην άμμο και την έκαναν να χρυσαφίζει.
Πάνω από τους λόφους πετούσαν σμήνη παράξενων πουλιών, που κάποιες φορές κατέβαιναν χαμηλότερα, λες και έψαχναν κάτι. Με τα μάτια μου ακολούθησα τη διαδρομή τους, η οποία με οδήγησε στην καταγάλανη θάλασσα.
Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν ότι, καθώς περνούσε η ώρα, το τοπίο άλλαζε. Ο άνεμος παρέσυρε την άμμο και ένα σύννεφο σκόνης σηκώθηκε μπροστά μου. Το χρυσάφι της άμμου έγινε καφέ και η λάμψη χάθηκε. Αυτό που με λύπησε ήταν ότι πάνω στους αμμόλοφους υπήρχαν πλαστικά μπουκάλια. Η ομορφιά τους θα μείνει χαραγμένη στο νου μου.
Μεταξιτινός Μιχάλης, Α3
Το κάστρο της Μύρινας είναι από τα ομορφότερα αξιοθέατα της Λήμνου. Χτίστηκε το 12ο αιώνα. Πήρε το όνομά του από την κόρη του βασιλιά της Ιωλκού, Κριθέα και σύζυγο του πρώτου βασιλιά της Λήμνου, του Θόρατα. Με το που φτάνεις στη Λήμνο ψηλά αντικρίζεις το επιβλητικό της κάστρο, χτισμένο σε λόφο ύψους 120 μέτρων, απ΄όπου βλέπει κανείς τα πάντα. Το κάστρο έχει μεγάλη έκταση. Οι τοίχοι του έχουν ύψος 8 μέτρα και είναι πολύ παχείς. Έχει μια κεντρική πύλη, η οποία είναι ανηφορική, στρωμένη με πέτρα.
Ανάμεσα στα χαλάσματα σήμερα ζουν αρκετά αγριοκάτσικα και πολλά ελάφια, τα οποία μεταφέρθηκαν από τη Ρόδο, πολλαπλασιάστηκαν κι έγιναν οι νέοι κάτοικοι του κάστρου. Οι Τούρκοι και οι Ρώσοι πολιόρκησαν το κάστρο, που το βομβάρδισαν και υπέστη αρκετές ζημιές. Το 1912 η Λήμνος παραδόθηκε στους Έλληνες. Εάν ποτέ βρεθείτε στο νησί, αξίζει να επισκεφθείτε το κάστρο της Μύρινας. Η θέα του θα σας ανταμείψει.
Ευχαριστούμε τους συμμαθητές μας, που μοιράστηκαν μαζί μας την αγάπη τους για τα μέρη που μας περιέγραψαν και νιώσαμε κι εμείς ανακούιφιση και χαρά. Σαν να αποκτήσαμε κι εμείς κάποια οικειότητα με τους χώρους αυτούς. Ελπίζω μόνο να τους διατηρήσουμε στην ίδια καλή κατάσταση.
