Η Αλφειούσα είναι το χωριό μου και βρίσκεται στην νότια όχθη του ποταμού Αλφειού, 2 χλμ. νότια από την Σαλμώνη, 4 χλμ. βορειοανατολικά από το Επιτάλιο, 8 χλμ. δυτικά από την Αρχαία Ολυμπία και 9 χλμ. νοτιοανατολικά από τον Πύργο. Το χωριό έως το 1927 λεγόταν «Βολάντζα» ή «Βωλάντζα» όπου και μετονομάστηκε σε Αλφειούσα από τον Αλφειό ποταμό. Είναι το μοναδικό χωριό που φέρει ονομασία από τον Αλφειό ποταμό, σε όλη τη διαδρομή από τις πηγές μέχρι τις εκβολές του. Το 1835 αποτέλεσε διαμέρισμα του Δήμου Βώλακος με έδρα την Αγουλινίτσα έως το 1912 που αποτέλεσε ανεξάρτητη κοινότητα. Το 1997 με την κατάργηση των κοινοτήτων του «Σχεδίου Καποδίστριας» μαζί με το Επιτάλιο, το Αγρίδι και το Ανεμοχώρι συναποτέλεσαν τον «Καποδιστριακό» Δήμο Βώλακος με έδρα το Επιτάλιο έως το 2011 που ενώθηκε με τον Δήμο Πύργου. Οι κάτοικοι, κατ” εξοχήν αγρότες, καλλιεργούν οπωροκηπευτικά, ελιές και σταφίδα.

Το χωριό μου αξίζει να το επισκεφτεί κανείς την Καθαρά Δευτέρα όπου αναβιώνει το έθιμο του «αλευροπόλεμου». Οι κάτοικοι του χωριού άλλοι ντυμένοι αποκριάτικα και άλλοι βαμμένοι με άσπρα και μπλε χρώματα συμμετέχουν με πολύ κέφι και ξεκινούν από νωρίς το πρωί να αλευρώνουν τους πάντες στο χωριό, χρησιμοποιώντας ακόμα και μηχανικές πατέντες προκειμένου να πετύχουν τον σκοπό τους… Δηλαδή να μην μείνει κανείς χωρίς λίγο αλεύρωμα…

Η πομπή καταλήγει στην πλατεία του χωριού όπου στήνεται το σαρακοστιανό τραπέζι και ένα μεγάλο γλέντι. Εκεί αναβιώνει και το έθιμο «του Κουτρούλη ο γάμος». Στο έθιμο αυτό συμμετέχουν δύο άνδρες, όπου είναι και οι νεόνυμφοι και με τη συνοδεία των συγγενών και φίλων τους καταλήγουν στην πλατεία του χωριού για να γίνει ο γάμος. Κατά τη διάρκεια του γάμου διακωμωδούνται διάφορες καταστάσεις και αναφορές τόσο του παρελθόντος όσο και του σήμερα. Αστεία – πειράγματα και σατιρικός χαρακτήρας διακατέχει τον γάμο αυτό, που θα καταλήξει σε ένα τρικούβερτο γλέντι.

Μπεβούδας Κωνσταντίνος (ΣΤ’ τάξη)