Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΟΥ-ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

Με αφορμή το ποίημα του ΤΖΙΑΝΙ ΡΟΝΤΑΡΙ «Ο ΜΑΥΡΟΣ ΗΛΙΟΣ», αποτυπώσαμε τις σκέψεις μας γύρω από το ερώτημα:

Βλέπουν οι μεγάλοι τον κόσμο  με τον ίδιο τρόπο όπως τα παιδιά;

ΟΧΙ! γιατί έχουν λιγότερη φαντασία, επειδή:

εργάζονται ,
δεν έχουν ελεύθερο χρόνο για βόλτες,
δε βλέπουν παιδικά έργα,
δεν πιστεύουν σε πράγματα που δεν υπάρχουν,
έχουν πολλές υποχρεώσεις,
δεν διαβάζουν πολλά βιβλία,
έχουν περισσότερες γνώσεις και εμπειρίες σε σχέση με εμάς,
δεν πάνε σχολείο,
δεν κάνουν δραστηριότητες που κάνουν εμάς χαρούμενους αλλά κάνουν τον «ταξιτζή» πηγαίνοντας μας σε αυτές,
δεν παίζουν,
έχουν άγχος πώς θα πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ,
φροντίζουν για εμάς αλλά δεν ασχολούνται πολύ μαζί μας,
δεν ζητάνε από κανέναν παιχνίδια,
εμείς δεν κάνουμε χάρες στους μεγάλους ενώ εκείνοι κάνουν σε εμάς.

Τέλος ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΧΑΡΕΣ και ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΙ για αυτούς!!!!

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΛΥ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΗ-ΝΙΚΟΛΑΣ ΜΠΕΚΑΣ, Αφιερωμένο εξαιρετικά στους γονείς μας

ΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ Δ1