του Δημήτρη Καρακά
Αίσθημα ανεξάντλητο, πόθος, ατέρμονη ελπίδα!
Η ζωή ταλαντεύεται, προσομοιώνοντας χρωματική παλέτα.
Μα τόσο συγκινητική έκφραση αλλού δεν είδα,
Πέρα από σένα, ω καλλιτέχνη, με την επιβλητική σιλουέτα.
Η σκέψη μας περιορισμένη, φράζεται,
Αν με πληγώσουν, από τον κόσμο θα κρυφτώ.
Ο καλλιτέχνης εκστατικά εκφράζεται,
Φως και θάρρος, χαρίζει σαν νερό.
Όσοι πλέον αιώνες κι αν περάσουν, αξέχαστος θα μείνεις,
Για πάντα θα σου λέω ευχαριστώ.
Τα έργα που τον πόνο σου γλυκά αποτυπώνουν
Χαράζουν καθενός μας, τον ειρμό.
