Για σχεδόν 40 χρόνια κανείς δεν κατάφερνε να «τερματίσει» το Tetris. Ένας 16χρονος όμως το πέτυχε. Τι τον περίμενε
Ο Μάικλ Καν Αρτιάγκα πέτυχε αυτό που κανένας σε ολόκληρο τον κόσμο δεν κατάφερε σε 38 χρόνια. Έφτασε μέχρι το τέλος το Tetris σε κονσόλα Nintendo. Πρόκειται για ένα κλασικό βιντεοπαιχνίδι από τη δεκαετία του 1980, στο οποίο στόχος είναι να στοιβαχθούν γραμμές από τουβλάκια με όσο το δυνατόν λιγότερα κενά. Όσο προχωρά το παιχνίδι τα τούβλα πέφτουν ολοένα και γρηγορότερα, έτσι ώστε σε κάποιο σημείο είναι σχεδόν να αδύνατο να τοποθετηθούν σωστά.
Μετά το 255ο επίπεδο, ωστόσο, δεν εμφανίστηκαν στην οθόνη συγχαρητήρια ή εικονική βροχή από κομφετί. Το παιχνίδι ξεκίνησε ξανά στο επίπεδο μηδέν χωρίς πολλά-πολλά.
Σε αντίθεση με τα βιβλία, τις ταινίες και τα τραγούδια, τα περισσότερα βιντεοπαιχνίδια δεν έχουν προκαθορισμένο τέλος. Υπάρχουν όμως και παιχνίδια με υπόθεση, όπως το «Super Mario Bros». Ο υδραυλικός Mario πρέπει να απελευθερώσει την πριγκίπισσα Peach από τα νύχια του κακού Bowser. Τι όμως συμβαίνει όταν φτάσει στο τελευταίο επίπεδο;
Ο Super Mario πρέπει να περάσει μέσα από συνολικά οκτώ κόσμους και 32 επίπεδα πριν μπορέσει τελικά να σώσει την πριγκίπισσα. Αν τα καταφέρει, η Peach τον ευχαριστεί με ένα φιλί. Στη συνέχεια ο παίκτης αποφασίζει αν θα σταματήσει ή θα συνεχίσει με νέα αποστολή σε τροποποιημένη μορφή.
«Φιλοσοφική» συζήτηση όταν ολοκληρωθεί το Minecraft
Ανοιχτή είναι η εξέλιξη και στο κλασικό πια βιντεοπαιχνίδι Minecraft. Από την κυκλοφορία του το 2011 είναι ένα από τα πιο δημοφιλή βιντεοπαιχνίδια όλων των εποχών με πάνω από 140 εκατομμύρια ενεργούς χρήστες σε μηνιαία βάση. Είναι διαθέσιμο για όλες σχεδόν τις πλατφόρμες και κονσόλες. Δεν υπάρχει λοιπόν προκαθορισμένο τέλος στο παιχνίδι, εκτός αν ο παίκτης θέλει πραγματικά να το ολοκληρώσει. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να περάσει μέσα από μια συγκεκριμένη διαδικτυακή πύλη, δύσκολο να βρεθεί. Όσοι καταφέρουν να φτάσουν στο τέλος, θα συναντήσουν ένα δράκο, τον οποίο και πρέπει να νικήσουν. Αν τα καταφέρουν, ενεργοποιούνται οι τίτλοι τέλους, στους οποίους εμφανίζεται μια μάλλον φιλοσοφική συνομιλία δύο ανθρώπων με θέμα τον παίκτη: «Έφθασε πλέον στο υψηλότερο επίπεδο. Διαβάζει το μυαλό μας. Είναι αδιάφορο. Νομίζει ότι είμαστε μέρος του παιχνιδιού. Μου αρέσει αυτός ο παίκτης. Έπαιξε καλά. Δεν τα παράτησε ποτέ.»
