Από τη Μαρία Ελένη Ροστάν , Β΄Λυκείου
Αναμφίβολα, η εργασία αποτελεί το μέσο προαγωγής του ατόμου και κοινωνικού βίου αλλά δυστυχώς στις μέρες μας δεν θεωρείται δεδομένη. Άνθρωποι που δεν εργάζονται δυστυχώς δεν μπορούν να καλύψουν τις προσωπικές και κοινωνικές τους ανάγκες και ταυτόχρονα δεν βιώνουν την αξία της. Με το σκεπτικό αυτό μεγάλο ενδιαφέρον θα είχε να προσδιοριστούν η σημασία της και οι ανάγκες που αυτή καλύπτει.
Αν θελήσει κανείς να εξακριβώσει πιο άμεσα το θέμα θα διαπιστώσει ότι σε ατομικό επίπεδο η εργασία αποτελεί μέσο βιοπορισμού του ανθρώπου. Η εργασία παρέχει τα μέσα για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών του ατόμου, τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου καθώς και την εξασφάλιση της οικονομικής ανεξαρτησίας. Επιπλέον, συμβάλλει στην ψυχική ισορροπία του ατόμου και στην ολοκλήρωση της προσωπικότητας του. Πιο συγκεκριμένα, η εργασία ενισχύει ψυχολογικά το άτομο, απαλλάσσοντας το από το άγχος της επιβίωσης και το ενισχύει με την χαρά της δημιουργίας.
Παράλληλα, μέσω της εργασίας το άτομο κοινωνικοποιείται καθώς αντιλαμβάνεται την ανάγκη της συνεργασίας για την υλοποίηση των στόχων. Άλλωστε ως μέλος μιας επαγγελματικής ομάδας νιώθει το χρέος της κοινωνικής προσφοράς, συνεργάζεται, ανταλλάσσει απόψεις, θέτει στόχους μαζί με τους άλλους και εκφράζει τα συναισθήματα του. Το αποτέλεσμα της ικανοποίησης των κοινωνικών συμφερόντων και η δημιουργία του πολιτισμού. Αξίζει έξαλλου να τονιστεί πως η εργασία αποτελεί βασικό παράγοντα για την οικονομική ανάπτυξη.
Επιλογικά, θα πρέπει να τονιστεί για άλλη μια φορά η σπουδαιότητα της εργασίας και το γεγονός ότι αυτή αποτελεί τη βάση για την ανθρώπινη ανάπτυξη. Κύρια μέριμνα λοιπόν της κρατικής μηχανής είναι η εξασφάλιση ίσων ευκαιριών εργασίας για όλους τους ενήλικες ώστε το αγαθό της εργασίας να το απολαμβάνουν ανεξαιρέτως όλοι οι πολίτες.
