Η 23η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως παγκόσμια μέρα αφιερωμένη στο βιβλίο. Με αφορμή αυτό το γεγονός , αποφασίσαμε να εκφράσουμε τις σκέψεις μας για την προσφορά του στον πολιτισμό και γενικότερα στη ζωή μας.
Πρόκειται για την καταγραφή των γνώσεων, ιδεών, απόψεων και συναισθημάτων. Η προσφορά του στην εξέλιξη του πολιτισμού είναι ανεκτίμητη, καθώς μας δίνει τη δυνατότητα να αντλήσουμε στοιχεία για την ιστορία, την επιστήμη, την τέχνη, τη θρησκεία, την πολιτική και κοινωνική οργάνωση μιας κοινωνίας, τις αξίες που διαμορφώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου. Αυτή η δυνατότητα δόθηκε με την εφεύρεση της τυπογραφίας από τον Γουτεμβέργιο, ο οποίος πρώτος συνέλαβε την ιδέα της τυπογραφικής μεθόδου.
Το βιβλίο αποτελεί αστείρευτη πηγή γνώσεων, διευρύνει τους πνευματικούς μας ορίζοντες, καταπολεμά την αμάθεια, τις προλήψεις, καλλιεργεί τη γλώσσα, μεταδίδει αρχές και αξίες, ψυχαγωγεί, διαμορφώνει ηθικούς χαρακτήρες με τα πρότυπα που προβάλλει, ενώ παράλληλα πληροφορεί, διαπαιδαγωγεί, προβληματίζει, διδάσκει, καθοδηγεί, προτρέπει, αποτρέπει.
Ωστόσο, στη σύγχρονη εποχή το βιβλίο παραγκωνίζεται και μπορούμε να αναφέρουμε ορισμένους παράγοντες εξαιτίας των οποίων συμβαίνει αυτό. Ο υλιστικός χαρακτήρας της εποχής μας, η προβολή λανθασμένων προτύπων, η έλλειψη ελεύθερου χρόνου, η κυριαρχία των σύγχρονων τρόπων ψυχαγωγίας κυρίως σε εμάς τους νέους( διαδίκτυο, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ηλεκτρονικά παιχνίδια). Επίσης, μεγάλη είναι και η ευθύνη των φορέων κοινωνικοποίησης: της οικογένειας, του σχολείου, των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, που δεν καλλιεργούν τη φιλαναγνωσία στα παιδιά.
Χρειάζεται, λοιπόν, να βοηθήσουν τόσο οι γονείς όσο και το σχολείο στο να φέρουν τα παιδιά κοντά στο βιβλίο. Αν μάθουμε από μικρή ηλικία να διαβάζουμε βιβλία, εκτιμάμε την αξία και την προσφορά τους. Ειδικότερα το σχολείο μπορεί να καλλιεργήσει την αγάπη για το διάβασμα από το δημοτικό , ξεκινώντας με τη βελτίωση των σχολικών βιβλίων. Επίσης , η απομάκρυνση από τη στείρα αποστήθιση , η έμφαση στο μάθημα της νεοελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας, η προβολή ταινιών βασισμένων σε λογοτεχνικά έργα. Παράλληλα, ο εμπλουτισμός των σχολικών βιβλιοθηκών και η λειτουργία τους, ώστε να μπορούν όλοι να δανείζονται βιβλία. Σ’ αυτό είναι σημαντικός ο ρόλος της πολιτείας, με τη χρηματοδότηση και ενίσχυση των βιβλιοθηκών τόσο αυτών που είναι στα σχολεία όσο και εκτός σχολείου σε κάθε πόλη και δήμο αλλά και με την ίδρυση νέων. Ας μην ξεχνάμε ,άλλωστε, ότι υπάρχουν αξιόλογα έργα Ελλήνων και ξένων λογοτεχνών , που μας περιμένουν να ταξιδέψουμε μαζί τους .
Θα κλείσουμε με αυτό που είπε ο Ιταλός συγγραφέας Ουμπέρτο Έκο:’’ Μου φτάνει να ξέρω να διαβάζω, γιατί έτσι μαθαίνω αυτά που δεν ξέρω, ενώ όταν γράφεις, γράφεις μόνο αυτά που ξέρεις ήδη’’.
( Από τη μαθήτρια της Β Λυκείου Μαριάνθη Γελαγώτου)
