γράφει η μαθήτρια της Β”  Γυμνασίου Σανίδα Βασιλική -Αναστασία

   Η Ομοιοπαθητική Ιατρική ( από τις λέξεις όμοιον και πάθος ) δημιουργήθηκε το 1796 από τον Samuel Hahnemann .Ουσιαστικά τα ομοιοπαθητικά φάρμακα προσπαθούν να καταπολεμήσουν κάποια συγκεκριμένη ασθένεια μέσω της ίδιας της ασθένειας.Η συγκεκριμένη τακτική εγκρίθηκε από τον Ε.Ο.Φ.(Ελληνικός Οργανισμός Φαρμάκων) το 1994.

   Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι απολύτως φυσικής προέλευσης και δεν περιέχουν καθόλου χημικά.Δεν πρέπει να βρίσκονται σε χώρους με υγρασία ή σε χώρους με πολύ υψηλή ή αντίθετα πολύ χαμηλή θερμοκρασία ,καθώς με αυτόν τον τρόπο εξασθενεί η δράση τους.Καλό θα ήταν ,αν ο ασθενής ακολουθεί ήδη μια συγκεκριμένη θεραπεία, να μην παίρνει ομοιοπαθητικά φάρμακα ταυτόχρονα , όχι γιατί μπορεί να υπάρχουν παρενέργειες, αλλά γιατί η δράση τους δεν έχει αποτελέσματα και είναι σαν να μην έγινε ποτέ η κατανάλωσή τους.

   Η λήψη ομοιοπαθητικών φαρμάκων απαιτεί  την καθοδήγηση ενός έμπειρου και καλά καταρτισμένου ιατρού , καθώς, αν λάβουμε κάποιο φάρμακο χωρίς να το έχουμε ανάγκη μπορεί να έχουμε άσχημες συνέπειες. Παρόλα αυτά τα ομοιοπαθητικά φάρμακα θεωρούνται ασφαλή για γυναίκες που βρίσκονται σε κατάσταση εγκυμοσύνης , αλλά και για παιδιά κάθε ηλικίας .