Γράφουν οι μαθήτριες της Β τάξης Γυμνασίου, Κατερίνα Μαργαρίτη και Στεργία Μάρτου 

   Οι έφηβοι στην σύγχρονη εποχή έχουν αλλάξει τις συνήθειες τους. Συχνά παρουσιάζεται το γεγονός της μοναχικότητας στις εφηβικές ηλικίες, πράγμα που εκφέρει συνήθως αρνητικά αποτελέσματα. Πολλά ερωτήματα τέθηκαν στο πλαίσιο αυτής της κατάστασης, από γονείς, κηδεμόνες και εκπαιδευτικούς.

   Αρχικά,  να αναφέρουμε ότι στα εφηβικά χρόνια τα συναισθήματα δρουν στο έπακρο και η ψυχολογία μεταβάλετε συνεχώς. Έτσι, πολλές φορές οι γονείς, διότι διακρίνουν μοναχικότητα και εσωστρέφεια στα παιδιά τους, το αντιμετωπίζουν ως κάτι πολύ αρνητικό. Δεν τα αφήνουν να αναπτύξουν την προσωπικότητα τους ελεύθερα αλλά τείνουν να προσπαθούν να την αλλάξουν και μάλιστα με πολύ αδέξιους χειρισμούς. Το παραπάνω γεγονός, οδηγεί τα παιδιά στην καταπίεση, να μην ανοίγονται , ώστε να μπορούν να τους λένε τα προβλήματα τους, και να μην έχουν εμπιστοσύνη στους γονείς τους.

  Ωστόσο, υποστηρίζεται συχνά ότι πολλοί έφηβοι χρειάζονται την μοναχικότητα στην καθημερινότητα τους. Πιο συγκεκριμένα, πολλοί από αυτούς επιλέγουν να περάσουν χρόνο μόνοι τους και να ηρεμήσουν μακριά από τους άλλους . Λόγω της απομόνωσης τα παιδιά έρχονται σε θέση να σκεφτούν και να επιλύσουν τα προβλήματα που τους απασχολούν. Αυτό πολλές φορές οδηγεί σε θετικά αποτελέσματα και τους βοηθάει να ξεκαθαρίσουν τα συναισθήματα τους.

  Συνοψίζοντας, η μοναχικότητα στους εφήβους επιφέρει μερικά άσχημα αποτελέσματα αλλά και θετικά ταυτόχρονα. Έτσι, οι γονείς θα πρέπει να αντιμετωπίζουν αυτό το φαινόμενο με πιο θετικό τρόπο και να μην καταπιέζουν τα παιδιά τους για αυτό.