Στήλη: Εφηβικές Ανησυχίες

Η αξία της φιλίας στην εφηβεία

Γράφουν οι μαθητές της Β΄ τάξης, Ευθυμιοπούλου Μαρία-Φρειδερίκη και Βογιατζής Σταύρος.

    kidsΚατά την περίοδο της εφηβείας, οι σχέσεις του εφήβου με τους συνομηλίκους είναι πολύ σημαντικές και επηρεάζουν σημαντικά την κοινωνική και συναισθηματική του ανάπτυξη.

    Όταν λέει φιλία, ο έφηβος εννοεί την στενή σχέση που δημιουργεί με παιδιά της ίδιας ηλικίας ή και λίγο μεγαλύτερα από εκείνον, η οποία χαρακτηρίζεται από υποστήριξη, εμπιστοσύνη, δέσμευση, μοίρασμα εμπειριών και συναισθημάτων, στοργή και αμοιβαιότητα. Τα στοιχεία, που βοηθούν τον έφηβο να δημιουργήσει φιλικές σχέσεις, είναι η ομοιότητα με τους φίλους του, καθώς επιθυμεί να μοιάζει, να έχει τα ίδια ενδιαφέροντα, τα ίδια γούστα μ’ εκείνους και συγχρόνως να βρίσκεται συνέχεια μαζί με την παρέα του. Οι φιλίες που αναπτύσσονται ανάμεσα σε εφήβους του ίδιου φύλου είναι συνήθως πολύ στενές και επιτρέπουν στη συνέχεια τη δημιουργία μίας στενής σχέσης με άτομα του αντίθετου φύλου.

    Ο ρόλος που παίζει η φιλία είναι πρωταγωνιστικός, καθώς βοηθά τον έφηβο να ανεξαρτητοποιηθεί από την οικογένεια του και να εξερευνήσει τον κόσμο. Μέσα από την φιλία, αρχίζει να μαθαίνει πράγματα για τον εαυτό του, τους άλλους και τον κόσμο γύρω του. Αρχίζει να συναναστρέφεται με άλλα άτομα, να συζητά τις ανάγκες του, τις ανησυχίες του και τα θέματα που τον απασχολούν με άτομα που φαίνεται ότι μπορούν να τον καταλάβουν περισσότερο απ’ ότι η οικογένεια του. Είναι πολύ σημαντικό για τον έφηβο να αισθάνεται ότι τον αποδέχονται οι φίλοι του, έτσι όπως είναι, και να νιώθει ότι ανήκει σε μια ομάδα. Έτσι, ενισχύεται η αυτοεκτίμηση του και η εικόνα του.

   Συχνά, οι φίλοι τους έχουν παρόμοιους στόχους και σχέδια για το μέλλον. Έτσι και ο ίδιος ο έφηβος προσπαθεί να τους μιμηθεί και να ταυτίσει τα πιστεύω του με τα δικά τους, με σκοπό να γίνει αποδεκτός από την ομάδα και να ενταχθεί πιο εύκολα σ’ αυτήν. Παράλληλα, επειδή δεν μπορεί να πάρει κάποιες αποστάσεις από τους φίλους του, η σχέση του μαζί τους είναι τόσο στενή και σημαντική για εκείνον, που τον εμποδίζει να σχηματίσει αντικειμενική γνώμη γι’ αυτούς. Στα μάτια του φίλου του βλέπει τον ιδανικό φίλο που πάντα ήθελε να έχει, χωρίς αυτό βέβαια να είναι πάντα αλήθεια. Καθώς ο έφηβος παρατηρεί στο φίλο του, τον ίδιο του τον εαυτό, αγαπά περισσότερο την εικόνα που έχει σχηματίσει για εκείνον- και όχι αυτό που πραγματικά είναι. Δεν λείπουν οι συγκρούσεις, καθημερινό φαινόμενο στις σχέσεις των εφήβων.

   Είναι πολλές οι φορές που ο χαρακτήρας της φιλίας ανησυχεί τους γονείς, ιδιαίτερα όταν ο φίλος ή η φίλη είναι άτομο που δεν εγκρίνουν ή δεν γνωρίζουν. Ο έφηβος πολλές φορές αρνείται να συνοδεύσει τους γονείς του σε εξόδους ή να συμμετάσχει σε οικογενειακές εκδηλώσεις, καθώς επιλέγει να βρίσκεται και να περνάει πολύ χρόνο με την παρέα του. Αυτή η συμπεριφορά του εφήβου ταράζει τους γονείς, οι οποίοι αισθάνονται ότι χάνουν το παιδί τους και συχνά οδηγούνται σε αδικαιολόγητες πράξεις και τιμωρίες, σε έντονες παρεμβάσεις, προσπαθώντας να επιβάλλουν την δική τους γνώμη και να ελέγξουν την κατάσταση. Μ αυτόν τον τρόπο πιστεύουν ότι θα μπορέσουν να τους κρατήσουν λίγο περισσότερο κοντά τους.

 

 

 

 

Σχέσεις γονέων παιδιών στην εφηβεία

                                    Γράφουν οι μαθήτριες  της Β τάξης, Νικολέτα Πετκάκη  & Αναστασία Πανταζοπούλου

  Οεικοναι σχέσεις γονέα-παιδιού είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη των παιδιών και την ψυχική υγεία του. Οι γονείς πολλές φορές λειτουργούν σαν ένας οδηγός στην ζωή ενός εφήβου. Τα παραδείγματα συμπεριφοράς και ο τρόπος ζωής ενός παιδιού μέσα στην οικογένεια επηρεάζουν το μέλλον του, την ψυχολογική του κατάσταση και τις επιδόσεις του στο σχολείο. Οι ανθυγιεινές σχέσεις γονέα-παιδιού μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο αλληλεπιδρά ή λειτουργεί στην κοινωνία και στο σχολείο. Εάν ένας γονέας δεν παρέχει αγάπη, υποστήριξη και φροντίδα, τότε είναι πιθανό να δημιουργεί ένα περιβάλλον όπου ένα παιδί θα μπορούσε να βιώσει τραύμα και δυσλειτουργία. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία του παιδιού να λειτουργήσει επαρκώς και να επιφέρει με τη σειρά του προβλήματα  στην ακαδημαϊκή εξέλιξη και στην κοινωνικό-οικονομική ανάπτυξη  αργότερα στη ζωή του.

    Η εφηβεία είναι το τελευταίο στάδιο της ανάπτυξης του ατόμου, το τελευταίο πέρασμα προς την ωριμότητα του. Οι αλλαγές  που συντελούνται αυτό το διάστημα περιλαμβάνουν και μια αλλαγή στο συναισθηματικό δέσιμο μεταξύ γονέων και εφήβων. Καθώς ένα παιδί αρχίζει να μπαίνει στην εφηβεία, φαίνεται να υπάρχει μια αύξηση στη σύγκρουση μεταξύ του εφήβου και των γονέων. Το  μέγεθος των συγκρούσεων διαφέρει από οικογένεια σε οικογένεια και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Οφείλεται κυρίως στα μεταβαλλόμενα χαρακτηριστικά, την ανάπτυξη του εφήβου και στον τρόπο με τον οποίο η υπόλοιπη οικογένεια προσαρμόζεται σε αυτές τις αλλαγές.

  Κατά την διάρκεια της εφηβείας οι  έφηβοι προσπαθούν να κατανοήσουν και να βρουν την προσωπικότητα τους. Αναπτύσσουν σχέσεις με αλλά παιδιά, δηλαδή δημιουργούν παρέες και φίλους με κοινά ενδιαφέροντα που τους επιτρέπει να ταυτιστούν και να μοιραστούν σκέψεις συναισθήματα και επιτεύγματα που δεν μπορούν να μοιραστούν με τους γονείς τους. Καθώς οι σχέσεις των νέων με τους συνομηλίκους γίνονται πιο κεντρικές στη ζωή τους, υπάρχει λιγότερος διαθέσιμος χρόνος για να περάσουν με τα μέλη της οικογένειάς τους. Ωστόσο, η έλλειψη χρόνου δεν είναι ο μόνος λόγος για αυτή την απομάκρυνση από την οικογένεια. Η ποιότητα των σχέσεων με τους συνομηλίκους αλλάζει κατά την εφηβεία. Αυτές οι ποιοτικές αλλαγές οφείλονται σε μεγαλύτερη γνωστική και συναισθηματική ωριμότητα. Καθώς οι έφηβοι γίνονται πιο ώριμοι συναισθηματικά οι σχέσεις τους με τους συνομηλίκους τους γίνονται πιο εμπιστευτικές και πιο συναισθηματικά οικείες.

   Στη σημερινή κοινωνία οι έφηβοι πολλές φορές βρίσκονται αντιμέτωποι με τους γονείς τους και δημιουργούνται συγκρούσεις για διάφορους λόγους ασήμαντους η σημαντικούς.  Στις περισσότερες οικογένειες οι συγκρούσεις αφορούν μικρής σημασία θέματα, όπως τα ρούχα, η απασχόληση με το ίντερνετ ή οι σχολικές επιδόσεις. Υπάρχουν όμως και οικογένειες που έρχονται αντιμέτωπες με την παραβατικότητα και  σοβαρότερα προβλήματα.

Άραγε θα τα πάω καλά στους βαθμούς

1Γυμνάσιο Αλεξάνδρεια

Από τις μαθήτριες

Ηλέκτρα Μαλάμογλου , Δώρα Μητσιάνη

Άραγε θα τα πάω καλά στους βαθμούς?

Αρχικά οι έφηβοι έχουν αρκετούς προβληματισμούς και άνχοι για τον έξω κόσμο ή για τον εαυτό τους ένας από αυτούς είναι οι βαθμοί είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα τους. Συνήθως οι γονείς δίνουν αρκετή βάση στους βαθμούς και για την πρόοδο τον παιδιών  τους  που είναι απολυτά φυσιολογικό βεβαία, της περισσότερες φορές ίσως να υπερβάλουν πιστεύοντας πως  όλοι οι ζωή μας εξαρτάται μέσα από έναν βαθμό.

Πρώτα από όλα τα παιδιά έχουν αμφιβολίες για τους βαθμούς τους και την συμπεριφορά που θα αντιμετωπίσουν από τους γονείς τους, την συγκρίσει που θα δεχτούν από τους  συμμαθητές  που ερωτάνε πως τα πήγαμε στους βαθμούς μας . Επίσης λόγο πιέσεις που ασκούνται από τους γονείς τους διότι οι γονείς δεν θέλουν τα παιδιά τους να μην σπουδάσουν  για να μη αντιμετωπίσουν σκληρές δυσκολίες .Όταν τα παιδιά  δεν τα παν καλά στους βαθμούς  και το λένε στους γονείς τους  δεν είναι πάντα αποδεκτό. Στην συνεχεία  κάποιες τις φράσεις που μας λένε είναι  ο Γιαννάκης  τα πήγε καλυτέρα στους βαθμούς γιατί διαβάζει περισσότερο ή ακόμα μια είναι άμα δεν τα πας καλά στους βαθμούς θα αλλάξουν πολλή στην ζωή τους χωρίς να καταλαβαίνουν την πίεση και τον ψυχολογικό εκβιασμό που ασκούν προς τα παιδιά τους.

Ένας ακόμα παράγοντας είναι το εκπαιδευτικό σύστημα όπου δεν είναι διαμορφωμένο για την διευκόλυνση τον παιδιών στης μαθησιακές επιδώσεις και τα παιδιά δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα μαθήματα τους τα οποία τους έχει επιβληθεί το κράτος να μάθουν με τα λεγόμενα τον εκπαιδευτικών είναι αναγκαίο να τα  μάθουν. Βεβαία το εκφράζουν  με τον λάθος τρόπο.

Το σχολείο που ονειρεύομαι

Γράφουν οι μαθήτριες της Β’ τάξης Φανή Νίτσιου και Παρθένα Παπαχατζή

 το_σχολείο_που_ονειρεύομαιΤο σχολείο αποτελεί την κύρια  πηγή της εκπαίδευσης  και είναι πολύ σημαντικό για το μέλλον μας, οπότε πρέπει να υπάρχουν  οι κατάλληλες συνθήκες για να μάθουμε και να πηγαίνουμε καθημερινά με όρεξη και θέληση να βρισκόμαστε στον χώρο του σχολείου. Αρκετά παιδιά, όμως, που πάνε στα ελληνικά σχολεία, συνεχώς έχουν παράπονα και θέλουν να γίνουν κάποιες αλλαγές. Εμείς, λοιπόν , θα θέλαμε να εκφράσουμε τις απόψεις μας και να σας παρουσιάσουμε το ιδανικό σχολείο για κάθε παιδί και έφηβο.

Μιας και στο σχολείο περνάμε τις περισσότερες ώρες της ημέρας θα θέλαμεοι αίθουσες να είναι πιο μεγάλες  και καθαρές  και πιο εξοπλισμένες  .Επιπλέον, θα ήταν καλό να έχει διάφορους χώρους για όλες τις ανάγκες των μαθήματων και της ψυχαγωγίας μας, όπως επίσης πιο όμορφο προαύλιο που θα μπορεί να βοηθάει τις εξωτερικές δραστηριότητες. Το σχολείο πρέπει να καλύπτει όλες τις ανάγκες ,όπως θέρμανση, ηλεκτρισμό .Επίσης,είναι σημαντικό να έχουμε έναν χώρο τραπεζαρίας για να τρώμε.

Μια επιθυμία μας είναι ένα αξιοπρεπές και σχετικά βατό πρόγραμμα, με περισσότερους καθηγητές εξειδικευμένους που να αγαπούν την δουλειά τους και να δουλεύουν με μοντέρνους τρόπους διδασκαλίας.     Παράλληλα ,θα θέλαμε οι καθηγητές να μας βοηθάνε ψυχολογικά και να έχουν μια καλή επικοινωνία με τα παιδιά και να τα αγαπάνε .Τέλος, θα έπρεπε να υπάρχει ένα μάθημα το οποίο θα μας προετοιμάσει στο πως θα βρούμε μια δουλειά στο μέλλον και θα μας διδάξει τα βασικά πάνω σε αυτό το θέμα.

​Τι είναι το blackout challenge;

Γράφουν οι μαθήτριες της Β τάξης Αδαμοπούλου Κατερίνα και Ανεσίδη Αλίκη

 0BF4AFD7-7AFD-4559-9DE2-8EE26C6715CDΤο blackout challenge είναι μια πρόκληση όπου οι έφηβοι αυθυποβάλλονται να απαγχονιστούν. Ο τρόπος που κατορθώνεται αυτή η δοκιμασία είναι ο παρακάτω: Ο έφηβος θα πρέπει να βγάλει το κορδόνι από το παπούτσι του ή να πάρει ένα καλώδιο και να το τυλίξει γύρω από τον λαιμό του. Αυτό έχει ως στόχο να χαθούν οι αισθήσεις του νέου για λίγα δευτερόλεπτα και στη συνέχεια, σύμφωνα με την πρόκληση, καλείται να ανεβάσει στο διαδίκτυο  τη στιγμή όπου τις ανακτά  ξανά.

Τώρα γεννάται το ερώτημα ποιοι είναι οι λόγοι οι οποίοι κάνουν τα παιδιά να ανταποκρίνονται σ” αυτή την πρόκληση. Σύμφωνα με την παιδοψυχολόγου Αλεξάνδρα Καπάτου, οι έφηβοι  τείνουν σ” αυτή την απόφαση, διότι θέλουν να δείξουν δύναμη και να λάβουν την αποδοχή των διαδικτυακών τους φίλων.

Συγκλονίζουν οι ιστορίες από μικρά παιδιά που “έπεσαν” θύματα αυτής της δοκιμασίας. Μία από αυτές τις περιπτώσεις ήταν και η νεαρή Arriani Jaileen Arroyo. Πέθανε στις 26 Φεβρουαρίου 2021, όταν δοκίμασε το blackout challenge.  Σε δικαστικά έγγραφα που περιήλθαν στην κατοχή της εφημερίδας «Los Angeles Times», η οικογένεια και το Social Media Victims Law Center ισχυρίζονται ότι η Arriani«σταδιακά απέκτησε εμμονή» με το TikTok. Τον Φεβρουάριο του 2021, ο αδελφός της Edwardo είπε στον πατέρα τους ότι η Arriani δεν κουνιόταν. Ο Heriberto πήγε να την ελέγξει και τη βρήκε κρεμασμένη από το λουρί του σκύλου της οικογένειας με αποτέλεσμα να μείνει εγκεφαλικά νεκρή.

Ίσως να μην είχαμε αυτή την τραγική κατάληξη της Arriani, εάν είχε μιλήσει στους γονείς της για τη συγκεκριμένη πρόκληση την οποία είχε παρακολουθήσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και είχε εκφράσει τις σκέψεις της σχετικά με αυτήν. Είναι πιθανό, αν γινόταν αυτό, οι γονείς να ενημέρωναν το σχολείο. Το σχολείο με τη σειρά του σε συνεργασία με τον ψυχολόγο, τον κοινωνικό λειτουργό και τον σχολικό νοσηλευτή θα μπορούσε να διοργανώσει ομιλίες πληροφόρησης των κινδύνων  της “δοκιμασίας”.

​​Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι οι σχέσεις εμπιστοσύνης γονέων και παιδιών αλλά και οικογένειας-σχολείου μπορούν να σώσουν τους νέους από διάφορες “ προκλήσεις”.

 

Εφηβικές Σχέσεις.

Γράφουν οι μαθήτριες της Γ τάξης Γεωργία Δημητρίου, Αικατερίνη Μαργαρίτη. Στεργία Μάρτου

Στις μέρες μας ένα θέμα που απασχολεί τους έφηβους είναι οι σχέσεις μεταξύ τους και γενικά το θέμα της κοινωνικοποίησης. Πολλοί έφηβοι στο άνθος της εφηβείας τους αρχίζουν να κοινωνικοποιούνται και να δημιουργούν καινούργιες σχέσεις. Αυτό είναι ένα σημαντικό κόμματι της ζωής ενός εφήβου.

Αρχικά, οι έφηβοι είναι σε μια ηλικία που έχουν την ανάγκη να λένε τις σκέψεις και τα προβλήματα, που ενδεχομένως να έχουν, σε άτομα ίδιας ηλικίας ,με ίδια ενδιαφέροντα και σκέψεις. Αυτό δημιουργεί πολύ δυνατές σχέσεις ανάμεσα τους που οι περισσότερες διαρκούν μέχρι και την ενήλικη ζωή. Μέσα από αυτές τα άτομα μαθαίνουν συνεργασία, αλληλεγγύη, αγάπη αλλά πολλές φορές στην διάρκεια της ζωής τους συναντούνε άτομα που είτε δεν ταιριάζουν είτε τους επηρεάζουν αρνητικά. Από αυτές τα άτομα επίσης μαθαίνουν πράγματα και ανακαλύπτουν περισσότερο  τον εαυτό τους. Η κοινωνικοποίηση μέσω των σχέσεων παίζει σημαντικό ρολό στην ολοκλήρωση της προσωπικότητας του εφήβου διότι συμμετέχει και ζει ολοκληρωτικά σε αυτήν.

Επιπλέον για να δημιουργήσεις μια ουσιαστική και σωστή φιλία προϋποθέτει  κάποια κριτήρια. Πρώτα από όλα είναι η εμπιστοσύνη ανάμεσα στα άτομα της παρέας,  η προσαρμογή του ατόμου  καθώς και η αποδοχή του από αυτή, τα κοινά ενδιαφέροντα  καθώς και η πρέπουσα συμπεριφορά των μελών της ομάδας.

Τέλος όλοι χρειαζόμαστε ένα φίλο με τον οποίο να  μπορούμε να μοιραστούμε τα πάντα όπως  και να είναι δίπλα μας σε κάθε δυσκολία ούτως ώστε να αντιμετωπίζουμε τη ζωή, τις δυσκολίες της, τα προβλήματα της, τις λύπες και τις χαρές της.

Πως περνάει τον ελεύθερο χρόνο ένας έφηβος

Γράφει η μαθήτρια της Γ” τάξης, Χαντζοπούλου Δέσποινα

   Group of four cartoon young people. Teenager students.Πλέον στους ανθρώπους, πόσο μάλλον στους εφήβους, δίνονται πολλές  ευκαιρίες για να περάσουν τον ελεύθερο τους χρόνο και να διασκεδάσουν. Πάρκα, καφετέριες, βόλτες με φίλους, ψώνια, εστιατόρια και πολλά άλλα. Ο χρόνος φυσικά που τους απομένει από το σχολείο και τα φροντιστήρια είναι λίγος και πρέπει να αξιοποιείται σωστά και δημιουργικά.

  Παρόλα αυτά αρκετοί έφηβοι προτιμούν να «σπαταλούν» τον χρόνο τους περνώντας ώρες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.. Η σπατάλη αυτή, βέβαια, έχει πολλές επιπτώσεις στον έφηβο και στους τριγύρω του. Μόνιμη κούραση και αποξένωση από την οικογένεια, αρνητικές συνέπειες στην σχολική ζωή και φυσικά εξάρτηση.

  Φυσικά η εφηβεία δεν είναι μόνο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το διάβασμα, αλλά οι παρέες που δημιουργούν κατά την περίοδο αυτή και οι εξωσχολικές δραστηριότητες. Οι νέοι ψάχνουν πάντα συνομήλικους ώστε να έχουν κοινά ενδιαφέροντα, να κατανοούν ο ένας τον άλλον, να τον εμπιστεύονται και να περνάν ευχάριστα τον χρόνο τους. Όπως επίσης επιλέγουν χόμπι που να τους κινούν το ενδιαφέρον και να ξεφεύγουν από την ρουτίνα τους.
Ο αθλητισμός συνήθως είναι αυτό που επιλέγουν οι νέοι για να γυμνάσουν οχι μόνο το σώμα τους αλλά και την ψυχή τους.

  Η εφηβεία είναι η περίοδος που χτίζεις το μέλλον σου. Για να καταφέρεις να βάλεις αυτά τα θεμέλια πρέπει να έχεις στόχους και να κάνεις στην καθημερινότητα πράγματα που σε ενδιαφέρουν . Καθώς οι ευθύνες δεν είναι τόσες πολλές οπως ενός ενήλικα, να μην ξεχνάς να διασκεδάζεις και να κάνεις αναμνήσεις..

Social media: κίνδυνος ή επανάσταση

Γράφουν οι μαθήτριες της Γ” τάξης,  Νερκίζογλου Χριστίνα , Νοτοπούλου Μαριλένα , Σάρρα Ριγκέλντα.

  social-media-iconsΣήμερα το μεγαλύτερο ποσοστό των εφήβων επιλέγουν να ασχοληθούν περισσότερο με το κινητό τους από το να κοινωνικοποιηθούν διαφορετικά. Μια ηλεκτρονική συσκευή όπως το κινητό ή ο υπολογιστής έχει γίνει η μεγαλύτερη συντροφιά τους. Αναμφίβολα τα social media αποτελούν ένα βασικό μέσο επικοινωνίας μας, και πλέον ίσως ακόμα και πιο βασικό από το τηλέφωνο. Κάποιοι υποστηρίζουν πως τα σόσιαλ είναι το μέλλον, άλλοι τα κατακρίνουν και τα περιφρονούν. Είναι τελικά όμως κάτι για το οποίο πρέπει να ανησυχούμε; Είναι γνωστό πως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποσπούν την προσοχή των παιδιών σπαταλώντας ώρες κατά τη χρήση τους και ο εθισμός δεν είναι κάτι το απίστευτο σε τέτοιες περιπτώσεις. Με βάση έρευνες παιδιά που εκτέθηκαν στα social media σε μικρή ηλικία γρήγορα ανέπτυξαν θέματα αυτοεκτίμησης και απόσπαση προσοχής.

    Οι έφηβοι που τα χρησιμοποιούν τις περισσότερες φορές δε διαθέτουν την απαιτούμενη κριτική σκέψη που χρειάζεται για να καταλάβουν αν οι δημοσιεύσεις και τα βίντεο που τους προβάλλονται παρουσιάζουν ανθρώπους όντως ευτυχισμένους. Αυτό βάζει τα παιδιά σε έναν φαύλο κύκλο. Μια μανιώδη σύγκριση που κάνουν με την ψεύτικη πραγματικότητα των σόσιαλ και τον εαυτό τους, την ζωή τους ακόμα και τις συναναστροφές τους με άλλους. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να προκληθούν ψυχικές ασθένειες και να βάλουν σε κίνδυνο την ψυχική υγεία των εφήβων. Συγκεκριμένα εφαρμογές όπως το Facebook, το Instagram, το Snapchat, το Tik Tok κ.α. έχουν επιβλαβείς επιπτώσεις στην ευημερία τους. Μα πόσο μεγάλο κακό θα μπορούσε πια να προκαλέσει ο εθισμός σε τέτοιου είδους πλατφόρμες; Τους επιδεινώνουν το άγχος, τους προκαλούν κατάθλιψη, τους κοστίζουν χρόνο από την ξεκούραση και τον ύπνο τους, τους δημιουργούν φοβίες, ανησυχία για την εξωτερική τους εικόνα. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, όμως είναι δύσκολο πλέον για έναν έφηβο που χρησιμοποιεί τα socials και είναι εθισμένος να αποφύγει αυτές τις επιπτώσεις.

   Αν και όλοι αυτοί είναι εμφανείς λόγοι για τους οποίους τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να γίνουν επικίνδυνα και τοξικά εάν δε χρησιμοποιηθούν σωστά, έχουν αλλάξει την πραγματικότητα στην οποία ζούμε προς το καλύτερο από πολλές απόψεις. Ποιος να φανταζόταν ότι με το πάτημα ενός κουμπιού στο διάστημα ελάχιστων δευτερολέπτων θα μπορούσες να επικοινωνήσεις με κάποιον στην άλλη άκρη του κόσμου; Είναι τρελό και δείχνει πως ο άνθρωπος είναι ικανός να υλοποιήσει ιδέες που αρχικά ακούγονται γελοίες. Τα social media, εκτός από την επικοινωνία έχουν εκατοντάδες άλλες χρήσεις. Ψυχαγωγείσαι, απαθανατίζεις στιγμές, τις μοιράζεσαι. Εμπνέεσαι, μαθαίνεις πράγματα, δημιουργείς. Πλέον έχουν μπει για τα καλά στην καθημερινότητα μας, όσο και αν δε θέλουμε να το παραδεχτούμε και διευκολύνουν τις ζωές μας με το πόσο εύχρηστα είναι .Ο σχεδιασμός τους είναι τέτοιος ώστε να κρατάνε το ενδιαφέρον σου και να δίνουν στον εγκέφαλο σου μικρές δόσεις ντοπαμίνης συνεχώς. Αρχικές σελίδες και αλγόριθμοι προσαρμοσμένοι ακριβώς στα μέτρα σου με βάση τις προτιμήσεις σου βρίσκονται εκεί και σε περιμένουν, στην οθόνη του κινητού τηλεφώνου σου, εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο. Φαντάζει ιδανικό, και χωρίς προσοχή ο καθένας θα μπορούσε να εθιστεί. Τα social media έχουν ήδη «κατακτήσει» τον κόσμο, προχωράμε και αλλάζουμε με ταχύτητες που δεν έχουν ξανακαταγραφεί στην ιστορία. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πλέον προσφέρουν ευκαιρίες, επαγγελματικές ή μη, σε όλους. Αμέτρητοι άνθρωποι έχουν μετατρέψει τον λογαριασμό τους στα σόσιαλ ένα εργαλείο ώστε να βγάλουν χρήματα, είτε αυτό είναι μέσω δημιουργώντας υλικό ειδικά για εκεί είτε προωθώντας την ήδη υπάρχουσα επιχείρηση τους μέσω αυτού. Social media managers, content creators, online επιχειρηματίες είναι όλα επαγγέλματα στα οποία θα δούμε μεγάλη αύξηση μέσα στα επόμενα χρόνια , και ειλικρινά ανυπομονούμε!

Καλό θα ήταν να υπενθυμίζουμε στους εφήβους ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν κρίνουν τον άνθρωπο που είναι και αποτελούν μία από τις πολλές πλεύρες της πραγματικότητας. Ας εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες που μας προσφέρουν και ας μην αφήνουμε την τοξική πλευρά τους να μας κατακλύζει. Για τους εφήβους συγκεκριμένα, η ισορροπημένη χρήση τους και η φυσική συναναστροφή με παιδιά της ηλικίας τους είναι το ιδανικό. Όπως λέγαν και οι αρχαίοι, παν μέτρον άριστον!

Η εξάρτηση των εφήβων από τα κινητά τηλέφωνα. Η άποψή μας….

Γράφουν οι μαθήτριες,  Στεργία Μάρτου, Βασιλική Ματοπούλου, Κατερίνα Μαργαρίτη.

    Tkinitoα τελευταία χρόνια καθώς η τεχνολογία και τα κινητά τηλέφωνα έχουν μπει στις ζωές των ανθρώπων και κυρίως  των εφήβων παρατηρείτε ότι πολλοί από μας  εξαρτόμαστε από αυτά. Αυτό έχει πολλές αρνητικές επιπτώσεις στις ζωές των εφήβων για διάφορους λόγους.

    Αρχικά, κατά την άποψη μας, μια από τις συνέπειες  της εξάρτησης των εφήβων από τα κινητά τηλέφωνα, είναι ότι θεωρούν την εικονική πραγματικότητα που τους προσφέρει το τηλέφωνο σημαντικότερη από την πραγματικότητα στην οποία ζούμε. Με την πολύωρη ασχολία στα κινητά τηλέφωνα και την απομάκρυνση τους από την πραγματικότητα οι έφηβοι έχουν μια τάση εσωστρέφειας που τους οδηγεί στο να γίνονται αντικοινωνικοί. Οι έφηβοι  αρνούνται να συνυπάρξουν με τους συνομήλικους ακόμη και με τους οικιούς τους, με αποτέλεσμα να μένουν μόνοι και αυτό μπορεί να τους βλάψει ψυχολογικά. Σε περίπτωση κάποιου προσωπικού προβλήματος ή όταν τους απασχολεί κάτι , λόγω της εξάρτηση τους θα προτιμήσουν να αναζητήσουν βοήθεια στο διαδίκτυο παρότι να  συμβουλευτούν έναν δικό τους άνθρωπο.

   Επιπρόσθετα, μια ακόμη αρνητική συνέπεια που προκαλεί η εξάρτηση των εφήβων από τα κινητά τηλέφωνα είναι ότι υπάρχει πιθανότητα να βλάψει την υγεία τους. Η εξάρτηση τους από τα τηλέφωνα τους  παραπέμπει στο να μην θέλουν ή να μην έχουν την διάθεση να συμμετέχουν σε κάποια αθλητική ομάδα η έστω σε ένα ατομικό άθλημα. Η έλλειψη σωματικής άσκησης τους δημιουργεί προβλήματα όπως η παχυσαρκία όπου έχει παρατηρηθεί πολύ η αύξηση της τα τελευταία χρόνια.  Ακόμη ένα πρόβλημα που προκαλεί η συνεχής απασχόληση με το κινητό είναι προβλήματα όρασης. Λόγω του κινητού οι έφηβοι πολλές φορές βλάπτουν τα μάτια τους καθώς κάθονται για πολλές ώρες μπροστά στην οθόνη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αναγκαστούν να φορέσουν γυαλιά για να αντιμετωπιστούν το πρόβλημα τους.

   Συνοψίζοντας, η χρήση των κινητών τηλεφώνων μπορεί να εκφέρει πολλές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και την ζωή των εφήβων και καλό θα ήταν να χρησιμοποιείται όσο το δυνατό λιγότερο. Η απαραίτητη μόνο χρήση του διαδικτύου θα κρατάει σε ισορροπία την κοινωνική αλλά και την διαδυκτιακή τους ζωή.

Η αξία του Όχι

Γράφει η μαθήτρια  της Γ τάξης,  Χαντζοπούλου Δέσποινα

oxi   Σε πολλές περιπτώσεις της ζωής μας δεχόμαστε καταστάσεις που δεν επιθυμούμε, λέγοντας «ναι», πιστεύοντας πως αν αρνηθούμε θα γίνουμε σκληροί και αγενείς.  Στην πραγματικότητα όμως, η σημασία του όχι έχει περισσότερο να κάνει με την φροντίδα και την  υπεράσπιση του εαυτού μας. Με την λέξη αυτή βάζουμε όρια όχι μόνο στους άλλους αλλά και σε εμάς τους ίδιους. Απομακρύνουμε περισπασμούς, ξεκουραζόμαστε, απελευθερώνουμε τον χρόνο μας. Μαθαίνουμε στους άλλους να μας σέβονται και να μην μας θεωρούν αντικείμενα εκμετάλλευσης. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πότε πρέπει να απορρίπτουμε καταστάσεις που δεν μας εκφράζουν και δεν μας ωφελούν.

   Αρχικά όμως πρέπει να καταρρίψουμε έναν μύθο γύρω από την λέξη αυτή. Λέγοντας την δεν σημαίνει πως δεν θέλουμε να προσφέρουμε ή να βοηθήσουμε αλλά ούτε πως είμαστε εγωιστές. Πιστεύοντας κάτι τέτοιο, και πάντα έχοντας την ανάγκη να ικανοποιήσουμε αγαπημένα μας πρόσωπα, συνεχώς επιβάλλουμε στον εαυτό μας συνήθειες που καταναλώνουν τον χρόνο μας, την διάθεση αλλά και την δύναμη μας. Αυτή η κίνηση ενώ έχει θετική κινητήρια δύναμη, για εμάς τους ίδιους είναι βλαβερή.

Εν κατακλείδι, ας προσπαθήσουμε να μετατρέψουμε την άποψη πως φερόμαστε εγωιστικά λέγοντας «“όχι» σε θάρρος. Να δεχτούμε πως το να δείχνουμε εκτίμηση στον χρόνο μας και στην δύναμη μας δεν μας κάνει εγωιστές αλλά μας μαθαίνει να μας αγαπάμε.

Top