Γράφει η μαθήτρια της Β Γυμνασίου, Καρκαμάνη Κυριακή

Το jiu – jitsu είναι ένα ολυμπιακό άθλημα το οποίο υπάρχει από την αρχαιότητα. Προήλθε από την Ιαπωνία και συγκεκριμένα από τον Τζίγκoρο Κάνο. Ο Τζίγκoρο Κάνο ήταν Ιάπωνας εκπαιδευτικός που έμεινε γνωστός ως ιδρυτής του Τζούντο. Στο ju – jitsu μαθαίνεις να αμύνεσαι και να επιτίθεσαι χωρίς φόβο. Είναι η πολεμική τέχνη των Σαμουράι η οποία τους βοηθάει να αντιμετωπίζουν τον εχθρό ή κάποιον κίνδυνο.

 Το ζίου – ζίτσου είναι σύνθετη λέξη από το τζου που σημαίνει ευγένεια, απαλότητα καθώς και ευλυγισία-ευκαμψία και το τζούτσου, το οποίο σημαίνει τεχνική, τέχνη αλλά και ικανότητα. Το jiu–jitsu στα παλαιότερα χρόνια δεν ήταν γνωστό ώσπου μια μέρα έγινε μια επίθεση σε έναν κάτοικο της Ιαπωνίας και αυτός αμύνθηκε. Από τότε έγινε γνωστό παντού και φέτος έγινε και Ολυμπιακό άθλημα. Άρα το jiu-jitsu είναι ουσιαστικά αυτοάμυνα και υπάρχουν 3 επίπεδα. Αρχικά είναι το πρώτο μέρος (Okinawa) δηλαδή είναι κλοτσιές – μπουνιές έπειτα είναι το δεύτερο μέρος που παλεύεις (judo) και τέλος το έδαφος (newaza).Κάθε μπουνιά είτε στο κεφάλι είτε στην κοιλιά είναι δύο πόντοι. Αντίθετα οι κλοτσιές στο κεφάλι, στην κοιλιά, στα πλευρά είναι τρεις πόντοι.

 Για να νικήσεις έναν αγώνα πρέπει ή να περνάς τον αντίπαλο σε πόντους μέχρι να λήξει ο χρόνος ή να κάνεις fullipon δηλαδή να πάρεις ένα ιπόν στο πρώτο μέρος , να κάνεις μια ρίψη στο δεύτερο μέρος και μια συγκράτηση για 15 δευτερόλεπτα στο έδαφος. Τότε αν τα κάνεις όλα αυτά ακόμη κι αν χάνεις στους πόντους σταματάει ο αγώνας και παίρνεις την νίκη εσύ