Γράφουν οι μαθητές τις Γ΄Γυμνασίου: Δημήτρης Ευθυμιόπουλος, Γιώργος Γκυρίνης, Δημήτρης Μηνόπουλος

(Εγ)κλιματική αλλαγή

Το καλοκαίρι η χώρα βίωσε μερικές από τις πιο καταστροφικές πυρκαγιές, με το νησί της Ρόδου να καίγεται για μέρες και να καταστρέφεται ο δασικός πλούτος, κόσμημα του νησιού. Ο Έβρος, επίσης, παραδόθηκε στις φλόγες με τη φωτιά να καίει για μέρες συνεχόμενα, καταστρέφοντας το δάσος της Δαδιάς, πραγματικό στολίδι. Η καταστροφή δεν σταμάτησε μόνο εκεί, αφού σχεδόν από άκρη σε άκρη της χώρας η πύρινη λαίλαπα έκαιγε τα πάντα με αμέτρητα στρέμματα να παραδίδονται στις φλόγες, ζώα να καίγονται και άνθρωποι να χάνουν τη ζωή τους.

 Πριν προλάβουμε να πάρουμε ανάσα από το δύσκολο καλοκαίρι, ήρθε ο Σεπτέμβριος και η πρώτη μεγάλη βροχή – καταιγίδα έπληξε τον Θεσσαλικό Κάμπο. Τον Σεπτέμβριο, η Θεσσαλία βίωσε καταστροφικές πλημμύρες που είχαν ως αποτέλεσμα άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Η άνευ προηγουμένου κακοκαιρία προκάλεσε σημαντικές ζημιές στις υποδομές και επηρέασε τη ζωή των κατοίκων της περιοχής οι οποίοι είδαν σπίτια, περιουσίες, χωράφια και ζώα να καταστρέφονται και να χάνονται κάτω από τα λασπόνερα. Αρκετές πια μέρες μετά το πέρασμα της κακοκαιρίας τα νεκρά ζώα παραμένουν στις πλημμυρισμένες περιοχές αποτελώντας υγειονομική βόμβα και απειλούν τη δημόσια υγεία με κίνδυνο να υπάρξει εξάπλωση μολυσματικών ασθενειών.

Ας παραμείνουμε, όμως,  στο υγρό στοιχείο και συγκεκριμένα στο πώς αυτό «συμπεριφέρεται» σε ακραία καιρικά φαινόμενα.

 Ο ρόλος των ποταμών στις καταστροφικές πλημμύρες που οδήγησαν σε τραγωδία

 Οι ποταμοί αποτελούν συχνά σημαντικό παράγοντα που συμβάλλει στα πλημμυρικά φαινόμενα. Στην περίπτωση της Θεσσαλίας, η περιοχή διασχίζεται από αρκετούς ποταμούς, συμπεριλαμβανομένου του ποταμού Πηνειού, ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος και σημαντικότερος. Η λεκάνη απορροής του Πηνειού ποταμού καλύπτει μια τεράστια έκταση, αποστραγγίζοντας νερό από τα γύρω βουνά και τις γεωργικές πεδιάδες. Κατά τη διάρκεια έντονων βροχοπτώσεων, η χωρητικότητα του ποταμού μπορεί να υπερκεραστεί, οδηγώντας σε υπερχείλιση και επακόλουθες πλημμύρες.

 Ο ποταμός Πηνειός και οι παραπόταμοί του γνώρισαν σημαντική αύξηση της στάθμης των υδάτων κατά τις πλημμύρες του Σεπτεμβρίου. Ο συνδυασμός των έντονων βροχοπτώσεων και της αδυναμίας του ποταμού να διαχειριστεί την περίσσεια νερού, είχε ως αποτέλεσμα εκτεταμένες πλημμύρες σε όλη τη Θεσσαλία. Στη Θεσσαλία 5 ποτάμια συναντιούνται και μπορεί εύκολα να καταλάβει κάποιος, τι σημαίνει αυτό σε κακοκαιρίες, όπως ο Daniel που άφησε συντρίμμια στο πέρασμά του.

Κάρλα: Η αποξηραμένη λίμνη που κάνει come back

 Η Κάρλα απορροφούσε τους όγκους νερού που έρρεαν από τις πλαγιές της Όσσας και του Ολύμπου, καθώς και παραποτάμων του Πηνειού.  Η λίμνη αποξηράνθηκε το 1962, επειδή την εποχή εκείνη προκαλούσε πλημμύρες στις γεωργικές καλλιέργειες, ενώ ορισμένες βαλτώδεις εκτάσεις γύρω της προκαλούσαν την έντονη παρουσία εντόμων. Βρισκόταν νοτιοανατολικά της Λάρισας, κοντά στις βόρειες πλαγιές του Πηλίου, στα όρια των Νομών Λαρίσης και Μαγνησίας. Η αποξήρανση άρχισε στο τέλος Αυγούστου του 1962 και 80.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης δόθηκαν στους αγρότες της Θεσσαλίας, σε μία εποχή που η ελληνική γεωργία πραγματοποιούσε τα πρώτα βήματά της προς την εκβιομηχάνιση. Ωστόσο, διαπιστώθηκε ότι οι επιπτώσεις στο οικοσύστημα της περιοχής ήταν μεγαλύτερες από το όφελος που προσέφερε η αποξήρανσή της.

 Μετά το καταστροφικό πέρασμα της κακοκαιρίας “Daniel” η λίμνη επέστρεψε στο αρχικό της μέγεθος, όπως ήταν πριν από την αποξήρανση το 1962, μέσα σε 2,5 μόνο ημέρες, με τη στάθμη να συνεχίζει να ανεβαίνει, εξαιτίας των ορμητικών νερών που φεύγουν από τον Πηνειό και διοχετεύονται εκεί.