Γράφουν οι μαθητές της Β Γυμνασίου,  Μπαλιόπουλος Νίκος ,Κάτανας Γιάννης ,Καπαγιαννίδου Ελένη

    Το μετρό είναι ένα μέσο μαζικής μεταφοράς που από τότε που ήρθε στις ζωές μας, τις έχει αλλάξει ριζικά. Ωραία όλα αυτά, αλλά γνωρίζουμε πραγματικά τι είναι το μετρό και πως δημιουργήθηκε;

   Η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε ο υπόγειος σιδηρόδρομος (μετρό), ήταν το 1863 στο Λονδίνο της Αγγλίας με το όνομα London Underground. Κατά την περίοδο του 19^ου αιώνα στις πολύ μεγάλες πόλεις υπήρχε τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα, οπότε ο Τσαρλς Πίρσον σκέφτηκε την κατασκευή ενός υπόγειου σιδηρόδρομου, κάτι το οποίο ακουγόταν περίεργο εκείνη την περίοδο, ο Πίρσον όμως το έκανε να δουλέψει. Η κατασκευή έγινε κυρίως με τη μέθοδο cut and cover, δηλαδή στα ελληνικά σκάψιμο και κάλυψη, με αυτή την μέθοδο έσκαβαν βαθιά το δρόμο, έστρωναν τις ράγες που θα περνούσε το τρένο και έχτιζαν μια οροφή, την οποία κάλυπταν ξανά με χώμα.

   Τα πρώτα τρένα ήταν ατμοκίνητα και όχι ηλεκτρικά, όπως στην σημερινή εποχή. Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική και το ατμοκίνητο τρένο προκαλούσε καπνό, δυσφορία, αναθυμιάσεις. Όμως, αυτή η κατάσταση δεν κράτησε για πολύ καθώς οι μηχανικοί που εργαζόταν για το μετρό βρήκαν μια νέα καινοτόμο λύση. Οι μηχανές διέθεταν ειδικό εξοπλισμό συμπύκνωσης ατμού. Οπότε αντί ο ατμός να βγαίνει κατευθείαν έξω, διοχετευόταν σε πλαϊνές δεξαμενές νερού, όπου συμπυκνωνόταν ξανά σε υγρό. Αυτή η μέθοδος μείωνε σημαντικά την ποσότητα του καπνού μέσα στις σήραγγες που κινούταν το τρένο. Μία άλλη αλλαγή που έκαναν για να μειωθεί ο καπνός ήταν αντί να καίγεται κάρβουνο για να κινείται, έκαιγαν ένα υλικό που ονομάζεται coke. Αυτό το υλικό παράγει πολύ λιγότερο καπνό από το κάρβουνο. Παρά τα μέτρα αυτά, η ατμόσφαιρα στις σήραγγες παρέμενε αποπνικτική λόγω του καπνού που έμενε  και της έλλειψης αερισμού. Η κατάσταση αυτή βελτιώθηκε όταν το δίκτυο άρχισε να ηλεκτροδοτείται, με το πρώτο ηλεκτρικό τρένο να χρησιμοποιείται το 1890.

   Το 19^ο αιώνα το μετρό του Λονδίνου γίνεται το πρώτο ηλεκτρικό μετρό του κόσμου. Τον 20^ο αιώνα και άλλες μεγάλες πόλεις υιοθέτησαν την ιδέα του μετρό, όπως το Παρίσι, η Νέα Υόρκη, το Βερολίνο. Αργότερα ξεκίνησε η εξάπλωση του σε όλο τον κόσμο, ενώ και άλλες πόλεις ξεκίνησαν να κατασκευάζουν το δικό τους μετρό. Σήμερα υπάρχουν μετρό σχεδόν σε όλο τον κόσμο ενώ τα περισσότερα είναι αυτόματα χωρίς οδηγό, όπως αυτό της Κοπεγχάγης ή της Θεσσαλονίκης.

    Το 1869 λειτουργεί ο σιδηρόδρομος που σύνδεε την Αθήνα με τον Πειραιά ,ενώ το 1904 γίνεται ηλεκτρικός και η γραμμή μετονομάζεται Ηλεκτρικός ή Γραμμή 1.Η Ελλάδα τότε ήταν μία από τις χώρες που κατείχαν μετρό στην Ευρώπη.  Το 2000 θέτονται σε λειτουργία κάποια τμήματα από τις Γραμμές 2 και 3. Το δρομολόγιο της γραμμής 2 Σεπόλια-Σύνταγμα που είχε 7 σταθμούς, και το δρομολόγιο της γραμμής 3 Σύνταγμα-Εθνική Άμυνα που είχε και αυτή η γραμμή 7 σταθμούς. Μετά το 2004 εγκαινιάστηκαν και άλλοι σταθμοί πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα το μετρό να φεύγει από το κέντρο και να πηγαίνει και προς τα προάστια της πόλης. Το μήκος όλου του μετρό είναι περίπου 450 χιλιόμετρα με πάνω από 40 σταθμούς.

   Όμως το 1918 προτείνεται η ιδέα για την κατασκευή δεύτερου μετρό στην Ελλάδα στην Θεσσαλονίκη. Η κατασκευή του μετρό Θεσσαλονίκης ξεκινάει το 1987 και ολοκληρώνεται το 2024, λόγω προβλημάτων που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια κατασκευής του. Κατά τις ανασκαφές του μετρό ανακαλύπτονται σημαντικά αρχαία ευρήματα που μπλοκάρουν την κατασκευή του. Μετά από όλα αυτά τα προβλήματα που είχαν δημιουργηθεί το μετρό Θεσσαλονίκης ξαναξεκινάει τις εργασίες του έπειτα από έξι χρόνια με τα εγκαίνια της πρώτης γραμμής να γίνονται τον Νοέμβριο του 2024 με την Γραμμή 1 που συνδέει το Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό με την Νέα Ελβετία. Το μήκος της βασικής γραμμής του είναι περίπου 11 χιλιόμετρα ενώ περιλαμβάνει 13 σταθμούς εκ των οποίων οι περισσότεροι περιέχουν μέσα σπουδαία αρχαία μνημεία που βρέθηκαν κατά την ανασκαφή του. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ένα μικρό μουσείο.