Γράφουν οι μαθήτριες της Β Γυμνασίου, Παπαδοπούλου Αντωνία ,Παπαδοπούλου Μαρία ,Παπαδοπούλου Ιωάννα
Το σχολικό μας περιοδικό δίνει σε όλους την ευκαιρία να δημοσιοποιήσουμε τις απόψεις μας για θέματα επικαιρότητας που απασχολούν τους νέους της ηλικίας μας. Ένα τέτοιο θέμα είναι και το σχολείο που ονειρεύομαι.
Το σχολείο που ονειρεύομαι είναι ένας χώρος όπου κάθε μαθητής αισθάνεται ασφαλής, αποδεκτός και εμπνευσμένος. Δεν είναι απλώς ένα κτήριο με αίθουσες και βιβλία, είναι ένα περιβάλλον ζωντανό, γεμάτο δημιουργικότητα, όπου η μάθηση δεν περιορίζεται στα τετράδια αλλά απλώνεται σε κάθε πλευρά της καθημερινότητας. Πρώτα απ’ όλα, το σχολείο που φαντάζομαι δίνει προτεραιότητα στη συνεργασία και στην καλλιέργεια της κριτικής σκέψης. Οι μαθητές δουλεύουν ομαδικά, ανακαλύπτουν λύσεις σε πραγματικά προβλήματα και ενθαρρύνονται να εκφράζουν τη γνώμη τους ελεύθερα. Ο δάσκαλος δεν είναι απλώς εκείνος που «μεταδίδει» γνώση, αλλά ένας καθοδηγητής που βοηθά κάθε παιδί να ανακαλύψει τις δικές του δυνάμεις.
Στο σχολείο που ονειρεύομαι, η τεχνολογία χρησιμοποιείται δημιουργικά: διαδραστικοί πίνακες, εργαστήρια ρομποτικής, πρόσβαση σε ψηφιακά εργαλεία , καρέκλες με μαξιλάρι ,ώστε να κάθονται οι μαθητές αλλά κα οι ίδιοι οι καθηγητές με άνεση, το μάθημα να γίνεται με tablet ή laptop.Όμως όλα αυτά δεν αντικαθιστούν τη χαρά της ανθρώπινης επαφής απλώς εμπλουτίζουν τη μάθηση. Οι αίθουσες είναι φωτεινές, ζεστές και φιλόξενες, γεμάτες χρώματα και χώρο για ιδέες. Η αυλή είναι μεγάλη και κατάλληλη για παιχνίδι, άθληση, δηλαδή δεν υπάρχει μεγάλο μέρος τσιμέντου αλλά μόνο χόρτα. Οι μαθητές μαθαίνουν να αγαπούν τη φύση μέσα από κήπους, φυτά και δράσεις για το περιβάλλον, όπως είναι η φύτευση δέντρων. Επίσης, γίνονται δράσεις για ψυχοθεραπεία όπως για παράδειγμα πως μπορούμε να βοηθήσουμε ανθρώπους που δεν είναι καλά ψυχολογικά ή όταν έχουν προβλήματα με την οικογένειά τους .
Τέλος, το σχολείο των ονείρων μου δεν περιορίζεται μόνο στα μαθήματα: είναι γεμάτο τέχνη, μουσική, θέατρο, αθλητισμό και δημιουργικά εργαστήρια. Είναι ένα μέρος όπου οι μαθητές δεν φοβούνται το λάθος, γιατί ξέρουν ότι αποτελεί μέρος της μάθησης.
