γράφουν οι Κατερίνα Κυροπούλου και Μελινα Χρυσάφη, μαθήτριες της Γ΄τάξης
Κάθε χρόνο στη χώρα μας γίνονται χιλιάδες τροχαία ατυχήματα με εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες.Ιδιαίτερα στην πόλη μας το φαινόμενο είναι πολύ συχνό. Με αφορμή το τραγικό γεγονός του θανάσιμου τραυματισμού της συμμαθήτριάς μας Κατερίνας θα θέλαμε να διατιπώσουμε κάποιες σκέψεις και ιδέες μας με την ελπίδα ότι θα ευαισθητοποιηθούν κάποιοι ασυνείδητοι οδηγοί και το φαινόμενο θα μειωθεί.
Τα τελευταία δεκατρία χρόνια, από το 1986 ως το 1999 έχουν συμβεί συνολικά στη χώρα μας 303.000 οδικά τροχαία ατυχήματα και οι νεκροί πλησιάζουν τους 26.500.Υπεύθυνοι για τα ατυχήματα είναι περισσότερο οι οδηγοί.Το κύριο αίτιο είναι η χρήση του αυτοκινήτου ως μέσο επίδειξης και ικανοτήτων που σε συνδυασμό με την υπερβολική ταχύτητα μπορούν να αποβούν μοιραία.Επιπλέον ,η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ, η απόσπαση προσοχής του οδηγού, η μη χρήση προστατευτικού κράνους, η χρήση κινητού τηλεφώνου κατά την οδήγηση και η παραβίαση της προτεραιότητας αναδεικνύονται ως τα κυριότερα αίτια των τροχαίων ατυχημάτων – δυστυχημάτων, σύμφωνα με έρευνα της τροχαίας στη Θεσσαλονίκη.Τα στοιχεία αφορούν στους νομούς Πιερίας, Ημαθίας, Πέλλας, Κιλκίς, Σερρών και Χαλκιδικής και δημοσιεύονται στην απολογιστική έκθεση για το μήνα Μάιο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Περιφέρειας της Κεντρικής Μακεδονίας.
Για να περιοριστεί το φαινόμενο θα πρέπει να προσπαθήσει ο καθένας ατομικά και μετά ολόκληρη η κοινωνία. Είναι ζωτικής σημασίας να μαθαίνουν οι νέοι από νωρίς τους σημαντικούς κινδύνους που κρύβει η απρόσεκτη οδήγηση, ώστε να θελήσουν να εκπαιδευτούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο προτού ξεκινήσουν να οδηγούν και να είναι στη συνέχεια προσεκτικοί οδηγοί οι ίδιοι, με σαφή επίγνωση πως η ταχύτητα και η παραγνώριση των κανόνων οδικής κυκλοφορίας μπορούν να επιφέρουν μοιραία αποτελέσματα. Το δίπλωμα οδήγησης θα πρέπει να παραχωρείται μόνο σε άτομα που έχουν αποδεδειγμένα αποκτήσει τη σχετική ικανότητα, με σαφή πρόβλεψη για την εκπαίδευση του νέου οδηγού ακόμη και σε συνθήκες κακών καιρικών συνθηκών, ώστε να διασφαλίζεται πως έχει κατανοήσει πλήρως τις πιθανές δυσκολίες της οδήγησης.
Πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι ο μερικός και περιστασιακός έλεγχος για την τήρηση των κανόνων οδικής κυκλοφορίας, δημιουργεί στους οδηγούς την εντύπωση πως έχουν το ελεύθερο να παραβιάζουν τους σχετικούς κανόνες κατά βούληση.Παρά το γεγονός ότι το κράτος έχει θεσπίσει νόμους για τον ανά διαστήματα έλεγχο των οχημάτων, αυτός δεν καλύπτει πλήρως όλες τις αναγκαίες παραμέτρους, με αποτέλεσμα να κυκλοφορούν οχήματα που δεν είναι απολύτως ασφαλή.Με τη συνδρομή της εκπαίδευσης, αλλά και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, θα πρέπει να επιδιωχθεί η δραστική αλλαγή στον τρόπο που οι νέοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν την οδήγηση. Το αυτοκίνητο ή η μηχανή δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως μέσο επίδειξης ή εκτόνωσης. Κι αντιστοίχως οι κίνδυνοι από την απρόσεκτη οδήγηση δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται απλώς ως πιθανοί, αλλά ως απολύτως δεδομένοι.
Συμπερασματικά η αποφυγή των τροχαίων ατυχημάτων είναι ζήτημα παιδείας ολοκληρωμένης,με ανθρωπιστικά γνωρίσματα που θα διαμορφώσει υπεύθυνους και ώριμους πολίτες,ικανούς να αντιληφθούν ότι η ασφαλής οδηγηση είναι ζήτημα ζωής και αντανακλά το πολιτιστικό επίπεδο μίας χώρας.
