Γράφουν οι μαθήτριες της Β τάξης, Νικολέτα Πετκάκη & Αναστασία Πανταζοπούλου
Οι σχέσεις γονέα-παιδιού είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη των παιδιών και την ψυχική υγεία του. Οι γονείς πολλές φορές λειτουργούν σαν ένας οδηγός στην ζωή ενός εφήβου. Τα παραδείγματα συμπεριφοράς και ο τρόπος ζωής ενός παιδιού μέσα στην οικογένεια επηρεάζουν το μέλλον του, την ψυχολογική του κατάσταση και τις επιδόσεις του στο σχολείο. Οι ανθυγιεινές σχέσεις γονέα-παιδιού μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο αλληλεπιδρά ή λειτουργεί στην κοινωνία και στο σχολείο. Εάν ένας γονέας δεν παρέχει αγάπη, υποστήριξη και φροντίδα, τότε είναι πιθανό να δημιουργεί ένα περιβάλλον όπου ένα παιδί θα μπορούσε να βιώσει τραύμα και δυσλειτουργία. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία του παιδιού να λειτουργήσει επαρκώς και να επιφέρει με τη σειρά του προβλήματα στην ακαδημαϊκή εξέλιξη και στην κοινωνικό-οικονομική ανάπτυξη αργότερα στη ζωή του.
Η εφηβεία είναι το τελευταίο στάδιο της ανάπτυξης του ατόμου, το τελευταίο πέρασμα προς την ωριμότητα του. Οι αλλαγές που συντελούνται αυτό το διάστημα περιλαμβάνουν και μια αλλαγή στο συναισθηματικό δέσιμο μεταξύ γονέων και εφήβων. Καθώς ένα παιδί αρχίζει να μπαίνει στην εφηβεία, φαίνεται να υπάρχει μια αύξηση στη σύγκρουση μεταξύ του εφήβου και των γονέων. Το μέγεθος των συγκρούσεων διαφέρει από οικογένεια σε οικογένεια και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Οφείλεται κυρίως στα μεταβαλλόμενα χαρακτηριστικά, την ανάπτυξη του εφήβου και στον τρόπο με τον οποίο η υπόλοιπη οικογένεια προσαρμόζεται σε αυτές τις αλλαγές.
Κατά την διάρκεια της εφηβείας οι έφηβοι προσπαθούν να κατανοήσουν και να βρουν την προσωπικότητα τους. Αναπτύσσουν σχέσεις με αλλά παιδιά, δηλαδή δημιουργούν παρέες και φίλους με κοινά ενδιαφέροντα που τους επιτρέπει να ταυτιστούν και να μοιραστούν σκέψεις συναισθήματα και επιτεύγματα που δεν μπορούν να μοιραστούν με τους γονείς τους. Καθώς οι σχέσεις των νέων με τους συνομηλίκους γίνονται πιο κεντρικές στη ζωή τους, υπάρχει λιγότερος διαθέσιμος χρόνος για να περάσουν με τα μέλη της οικογένειάς τους. Ωστόσο, η έλλειψη χρόνου δεν είναι ο μόνος λόγος για αυτή την απομάκρυνση από την οικογένεια. Η ποιότητα των σχέσεων με τους συνομηλίκους αλλάζει κατά την εφηβεία. Αυτές οι ποιοτικές αλλαγές οφείλονται σε μεγαλύτερη γνωστική και συναισθηματική ωριμότητα. Καθώς οι έφηβοι γίνονται πιο ώριμοι συναισθηματικά οι σχέσεις τους με τους συνομηλίκους τους γίνονται πιο εμπιστευτικές και πιο συναισθηματικά οικείες.
Στη σημερινή κοινωνία οι έφηβοι πολλές φορές βρίσκονται αντιμέτωποι με τους γονείς τους και δημιουργούνται συγκρούσεις για διάφορους λόγους ασήμαντους η σημαντικούς. Στις περισσότερες οικογένειες οι συγκρούσεις αφορούν μικρής σημασία θέματα, όπως τα ρούχα, η απασχόληση με το ίντερνετ ή οι σχολικές επιδόσεις. Υπάρχουν όμως και οικογένειες που έρχονται αντιμέτωπες με την παραβατικότητα και σοβαρότερα προβλήματα.