γράφει η  Ελέζι Λεωνόρα, μαθήτρια της Γ” τάξης

    Το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα έχει αλλάξει πολύ σε σχέση με το εκπαιδευτικό σύστημα των προηγούμενων γενεών. Οι αλλαγές αυτές έχουν σίγουρα θετικά αποτελέσματα. Οι περισσότεροι μαθητές/τριές, όμως, πιστεύουν πως το σχολείο είναι βαρετό. Κι όμως, εκεί μαθαίνουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.

    Αρχικά, η κοινωνικοποίηση του κάθε ατόμου οφείλεται στο σχολείο, διότι εκεί το παιδί γνωρίζει ανθρώπους και δημιουργεί φιλίες. Συναναστρέφεται με πολλά άτομα και προετοιμάζεται για τη μελλοντική κοινωνία των ενηλίκων. Ακόμη, η ύπαρξη του σχολείου ωθεί τον μαθητή να αναπτύξει γνώσεις που είναι σημαντικές στην καθημερινότητα. Τον βοηθάει, δηλαδή, να αντιμετωπίζει διάφορες καταστάσεις της ζωής του ,είτε αυτές είναι θετικές, είτε αρνητικές. Επίσης, το σχολείο αναπτύσσει τα ενδιαφέροντα του μαθητή και την ικανότητά του να ανακαλύπτει προς ποια κατεύθυνση θέλει να στραφεί. Έτσι, τον βοηθάει να επιλέξει επάγγελμα.

    Όμως, το εκπαιδευτικό σύστημα έχει και τα αρνητικά του. Ένα από τα αρνητικά είναι ότι διδάσκει μαθήματα, τα οποία δεν<< τραβούν>> το ενδιαφέρον του μαθητή. Τα κεφάλαια και οι ενότητες πολλών μαθημάτων είναι πολύ εξειδικευμένα, με αποτέλεσμα να φαίνονται στα παιδιά αρχικά βαρετά και στη συνέχεια δύσκολα . Παράλληλα, οι μέθοδοι διδασκαλίας είναι μερικές φορές απαρχαιωμένες, δηλαδή δίνεται βάρος κυρίως στις γραπτές εξετάσεις και στην αποστήθιση. Έτσι, πολλοί μαθητές/τριές αναγκάζονται να αποστηθίζουν  με σκοπό έναν καλό ή και άριστο βαθμό. Αυτό, όμως ,έχει ως αποτέλεσμα να μη μαθαίνουν πραγματικά.

   Τα προβλήματα του σχολείου λοιπόν, πρέπει να λυθούν άμεσα. Αρχικά, το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να εμπλουτίσει το πρόγραμμα του σχολείου με περισσότερες δραστηριότητες. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί αναπτύσσει και άλλα ταλέντα , εκτός των μαθημάτων και αντιλαμβάνεται τις προτιμήσεις του. Ταυτόχρονα, η διδακτέα ύλη πρέπει να μειωθεί. Τα μαθήματα πρέπει να είναι πιο προσαρμοσμένα στα ενδιαφέροντα των μαθητών, αλλά και οι καθηγητές πρέπει να βρίσκουν πιο ενδιαφέροντες τρόπους διδασκαλίας. Δεν υπάρχει λόγος τα παιδιά να έχουν διαρκώς άγχος για την βαθμολογία και σε αυτό θα τους βοηθήσει η κατάργηση των  εξετάσεων.

    Συμπερασματικά, το εκπαιδευτικό σύστημα μιας χώρας πρέπει να έχει ως βασικό στόχο τη δημιουργία νέων ανθρώπων που είναι καλλιεργημένοι πολύπλευρα. Συνεπώς, όλες οι αλλαγές του εκπαιδευτικού συστήματος πρέπει να έχουν αυτόν τον σκοπό.

των Θεοδώρας Μαντζιουκοπούλου, Αρετής Μχαλακάκη, Ελένης  Κουτσογιάννη, μαθήτριες της Β΄τάξης   

Το εκπαιδευτικό σύστημα παρουσιάζει μεγάλες διαφορές από χώρα σε χώρα, μα έχει παντού ως στόχο την αγωγή και εκπαίδευση των  παιδιών του πλανήτη. Το καλύτερο και πιο οργανωμένο εκπαιδευτικό σύστημα όμως, είναι το σουηδικό.

Το πρώτο στάδιο εκπαίδευσης, περιλαμβάνει την προσχολική εκπαίδευση για παιδιά κάτω των 6 ετών. Στην ηλικία αυτή στην Σουηδία, παρουσιάζεται στα παιδιά μία θέση στο μη-υποχρεωτικό νηπιαγωγείο που στοχεύει στην προετοιμασία για τη  σχολική ζωή. Αναλυτικά η κοινωνία έχει την υποχρέωση πρόνοιας για τα παιδιά των πολιτών που σπουδάζουν ή εργάζονται. Τους εξασφαλίζει δομές, όπως παιδικούς σταθμούς, σχολικούς παιδότοπους, κέντρα ελεύθερου χρόνου και κέντρα με ποικίλες ψυχαγωγικές δραστηριότητες  καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας. Ακόμη το 2014, ψηφίστηκε νόμος ο οποίος επιτρέπει στα παιδιά ανέργων ή μονογονεϊκών οικογενειών, να γίνονται δεκτά στα εκπαιδευτικά κέντρα χωρίς δίδακτρα. Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες ενσωματώνονται στις προσχολικές τάξεις.

Η υποχρεωτική πρωτοβάθμια εκπαίδευση ξεκινά από την ηλικία των 7 και διαρκεί έως τα 13 έτη.Σε όλη τη διάρκειά της, προσφέρεται δωρεάν εξωσχολική φροντίδα πριν και μετά τις ώρες διδασκαλίας. Στη συνέχεια τα παιδιά φοιτούν στο Hog stadium, ένα σχολείο της Σουηδίας που αποτελεί το ανώτερο κομμάτι της υποχρεωτικής εκπαίδευσης και απευθύνεται σε ηλικίες από 13 έως 16 ετών και είναι τριετής και παρέχεται δωρεάν. Όλοι οι μαθητές συνεχίζουν την φοίτηση μετά το τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Σκοπός της βασικής εκπαίδευσης είναι, να παρέχει σε όλους τους μαθητές γνώσεις και δεξιότητες, για να δημιουργηθούν ολοκληρωμένες προσωπικότητες, ευτυχισμένα, ικανά και υπεύθυνα άτομα .

Οι εκπαιδευτικοί, έχουν ειδικευτεί στη  διδασκαλία σε μικρότερες ή μεγαλύτερες τάξεις της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, καθώς και σε δύο μαθήματα. Το υπόλοιπο προσωπικό  αποτελείται από κοινωνικό λειτουργό, ψυχολόγο, προγραμματιστή, νοσοκόμο, φροντιστή, υπεύθυνο για καθαριότητα και διάφορες άλλες ειδικότητες. Το σουηδικό σύστημα δεν περιλαμβάνει τις παραδοσιακές πανεπιστημιακές σπουδές, αλλά διάφορα  προγράμματα κατάρτισης εκπαιδευτικών. Την ευθύνη αυτού του επιπέδου εκπαίδευσης, έχει η κυβέρνηση  της χώρας. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Σουηδία  διαιρείται σε προπτυχιακές, μεταπτυχιακές σπουδές και έρευνα.

Το εκπαιδευτικό σύστημα διαφέρει από κράτος σε κράτος και στο καθένα  έχει τη δική του  διαφορετική οργάνωση . Το σουηδικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι οργανωμένο και ικανό για να καλύψει τις μαθησιακές ανάγκες των νέων.