ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

Φωτογραφία … Μία πεντασύλλαβη λέξη που όμως για κάποιον  σημαίνει τόσα πολλά… αλλά και τόσο λίγα ταυτόχρονα. Είναι περίεργο το πώς αντιλαμβάνεται κανείς μια εικόνα, ένα φιλμ, και εδώ έρχεται η αντίληψη πως κάποιος λατρεύει τις φωτογραφίες μόνο και μόνο για ένα « like» στο  Instagram ή για να δείξει το νέο, πανάκριβό του ρολόι που έσκασε μια περιουσία για να το αποκτήσει. Τελικά όμως τι κρύβεται  πίσω από αυτήν την μία φωτογραφία που όλοι πολιορκούν λέγοντας  » είναι  σκέτο χαρτί» ή «ζήσε και καθόλου και παράτα αυτό το ανούσιο χόμπι » . Τι είναι για κάποιον αυτό το ανούσιο χόμπι; Είναι όντως ανούσιο ή αυτός είναι απλά άλλος ένας χαρακτηρισμός για κάτι μοναδικό.

Όταν τραβάς μια φωτογραφία , δεν ακουμπάς απλώς μια κάμερα ώστε να κάνεις μια συνηθισμένη κίνηση και να απαθανατίσεις την στιγμή. Όταν τραβάς μια φωτογραφία , αισθάνεσαι την ικανοποίηση του να ακουμπάς το μόνο εργαλείο που μπορεί να σε βοηθήσει να κρατήσεις μία ανάμνηση ζωντανή. Όταν πατάς το κουμπί που θα τα αλλάξει όλα μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου και από μια μαύρη οθόνη θα δεις μπροστά σου μια μικρογραφία του τι βλέπεις γύρω σου, νιώθεις δέος και συγκινείσαι. Όμως πώς γίνεται κάτι τόσο μικρό και ακριβό, μια κάμερα, να σου προσφέρει κάτι τόσο μοναδικό; Κάθε φωτογραφία κρύβει και μια ιστορία. Όταν  ετοιμάζεσαι να βγάλεις την φωτογραφία, όλες σου οι αισθήσεις λειτουργούν.

Αρχίζεις να νιώθεις την δροσιά του νερού να ρέει στις φλέβες σου καθώς προσπαθείς να απαθανατίσεις την παραλία …

Μπορείς να μυρίσεις τα ευωδιαστά λουλούδια που τα πέταλά τους παιχνιδίζουν στο νερό…

Μπορείς να ακούσεις τη ζωή γύρω σου, τις ανάσες των εντόμων και το πλατσούρισμα μιας πάπιας στο νερό…

Μπορείς να δεις το θαύμα της φύσης να εκτυλίσσεται μπροστά σου, ένα ηλιοβασίλεμα, ένα απόγευμα του Αυγούστου, όταν ο ήλιος χάνεται ανάμεσα σε δυο καταπράσινους λόφους…

Ίσως να γευτείς τις ψιχάλες της βροχής ένα φθινοπωρινό πρωινό…

Σίγουρα όμως και μάλλον αυτό είναι το πιο μαγικό απ’ όλα  θα ακούσεις τις ιστορίες του κάθε ανθρώπου που πέρασε από το σημείο που απαθανατίζεις. Θα ακούσεις τα γέλια, το κλάμα, θα νιώσεις το θυμό και την λαχτάρα κάθε περαστικού που κάποτε άφησε τη δική του ιστορία εκεί .

‘’ Photography is the story I fail to put into words ‘’ Destin Sparks

‘’The artist sees what others only catch a glimpse of’’ Leonardo  Da Vinci

Γιατί στην τελική θα αφήσεις και εσύ τη δική σου ιστορία εκεί… ή θα την πάρεις μαζί σου, μέσω μιας μικρής , μα τόσο πολύτιμης φωτογραφίας.

Τελικά ίσως είναι για κάποιους διέξοδος από την καθημερινότητα ή μια συνήθεια ή επαγγελματική βλέψη. Ό,τι κι αν είναι όμως, είναι σημαντικό και γι’ αυτό όχι κάτι ανούσιο. Είναι οι ιστορίες μας, οι αναμνήσεις μας, και ίσως  το μικρό μας ημερολόγιο. Μια κάμερα είναι πολλά παραπάνω από ένα κουτί και μια φωτογραφία, η δική μας μοναδική ιστορία…

ΑΓΓΕΛΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ

ΝΙΚΟΣ  ΚΑΤΣΑΤΣΟΣ