ΤΑ GREEKLISH την τελευταία πενταετία έχουν αναπτυχτεί πολύ στην χώρα μας.
Τα Greeklish (Γκρίκλις), από τις λέξεις greek (ελληνικά) και english (αγγλικά) είναι η ελληνική γλωσσά γραμμένη με το λατινικό αλφάβητο.
Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ανθρώπων και κυρίως παιδιών , καθημερινά χρησιμοποιούν τα greeklish για την περιήγηση τους στο ιντερνετ αλλά και για να συνομιλήσουν με τους φίλους τους στα σύγχρονα μέσα μαζικής επικοινωνίας .
Υπάρχουν δυο τύποι που μπορούμε να γράψουμε τα greeklish μπορεί να είναι ορθογραφικά, δηλαδή να ακολουθούν τους κανόνες της ελληνικής ορθογραφίας, ή να είναι φωνητικά, δηλαδή να σκοπεύουν στη φωνητική απόδοση των ελληνικών. Ο περισσότερος όμως κόσμος χρησιμοποιεί ένα «μικτό» σύστημα, που συνδυάζει το θέμα της ορθογραφίας με την φωνητική απόδοση, χωρίς η γραφή να έχει ισχυρή τυποποίηση.
Ας δώσουμε ένα παράδειγμα για αυτούς τους δύο τύπους greeklish :
Καλημέρα, πώς είστε;
Φωνητικά greeklish: kalimera, pos iste ?
ή (με συντομία)klmr,pos iste?
Ορθογραφικά greeklish: kalhmera, pws eiste?
Δεν ξέρουμε ακριβώς πότε πρωτοεμφανίστηκαν τα greeklish αλλά γνωρίζουμε πως άρχισαν να χρησιμοποιούνται μαζικά από το 2004.
Η παρατεταμένη χρήση τους έχει ως αποτέλεσμα παραπάνω από μια γενιές να γράφουν τα greeklish στο ιντερνετ καθημερινά.
Επίσης πολλά παιδιά, επειδή από την πρώτη τους επαφή με το διαδίκτυο, μάθανε να πληκτρολογούν σε greekliksh, με αποτέλεσμα να μην ξέρουν σωστά την ορθογραφία της ελληνικής γραφής.
Πολύ σημαντική αναφορά είναι και το ότι έγιναν πολλές προσπάθειες στο να δημιουργηθούν κάποια προγράμματα μετάφρασης από τα greeklish στα ελληνικά.
Η προσπάθειες ήταν ανεπιτυχείς και αυτό γιατί τα περισσότερα μπορούν να μετατρέψουν μόνο κάποιες από τις διαφορετικές «διαλέκτους» που μπορούν να βρεθούν στο Διαδίκτυο.
Τέλος, επειδή υπάρχει κίνδυνος να χαθεί η ελληνική γλώσσα από την μαζική χρήση των greeklish έχουν δοθεί πολλοί αγώνες για να σταματήσει αυτή η καινούρια “μόδα “ με αποτέλεσμα να μειωθεί το ποσοστό τον χρηστών που χρησιμοποιούν τα greeklish
και να αυξηθεί η χρήση των ελληνικών στο διαδίκτυο. Αλλά δυστυχώς έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.
