Της Αμαλίας Παναγιώτη

Καφεπαντοπωλείο. Σας λέει κάτι η λέξη αυτή; Πιθανότατα όχι. Τα πλέον σπάνια να συναντήσει κάνεις καφεπαντοπωλεία ακόμα αναδίδουν ένα άρωμα παράδοσης, ζεστασιάς και οικειότητας, όταν τα επισκέπτεται κανείς.  Μνήμες ξυπνούν από τα παλιά τα χρονιά, τότε που στα χωριά ήταν κάτι το συνηθισμένο να πηγαίνει ο κόσμος στα καφεπαντοπωλεία  της γειτονιάς, για να πιει το καφεδάκι του συνοδευόμενο από κάποιον μεζέ και ίσως κάτι το οποίο θα αγόραζε.  Αυτή τη μαγική εικόνα φιλοξενίας και γεύσης είναι πια δύσκολο να αντικρίσεις,  τώρα, που τα καφεπαντοπωλεία ολοένα και λιγοστεύουν.

Η φιλοσοφία τους  ξεκινά από τις έννοιες του Καφενείου και Παντοπωλείου και συμβολίζουν τον μεικτό χαρακτήρα του καταστήματος. Τα μικρά αυτά καταστήματα διαθέτουν προϊόντα προς πώληση στο παντοπωλείο, τα οποία συνήθως χρησιμοποιούνται και για την παρασκευή όσων προσφέρονται στο καφενείο. Επίσης, τα καφεπαντοπωλεία συμβολίζουν τη σχέση του «χθες» με το «σήμερα» ακολουθώντας την εξέλιξη χωρίς όμως να χάνουν την ταυτότητά τους. Σε αυτά τα καταστήματα οι άνθρωποι ξεκουράζονταν, επικοινωνούσαν μεταξύ τους, συζητούσαν κάτι, που κάποιες φόρες δεν γίνεται στις μέρες μας ή φαίνεται να έχει χάσει την αξία του για τους ανθρώπους. Μαζί με την πλατεία του χωριού ή της πόλης,  τα καφεπαντοπωλεία μαζί με το σχολείο και την εκκλησία αποτελούσαν την «καρδιά» του κάθε χωριού  ή και πόλεως.

Στις  μέρες μας, τα καφεπαντοπωλεία ολοένα και λιγοστεύουν, γίνονται κομμάτι ενός κόσμου που χάνεται, μέσα στη ζούγκλα του σύγχρονου κόσμου και της εξέλιξης. Οι γνωστές και μοντέρνες καφετέριες είναι πλέον στέκι για τον κόσμο, ο οποίος στην βιασύνη του να πάει στη δουλειά ή στο σχολείο ή ψάχνοντας τρόπο να ξεφύγει λίγο από τα βάσανα της καθημερινότητας, καταλήγει στις καφετέριες. Τα γλυκά παραδοσιακά καφεπαντοπωλεία είναι χαμένα στους δρόμους των λίγων χωριών στα οποία ακόμα υπάρχουν. Ακόμα και αυτά θεωρούνται παλιομοδίτικα και βαρετά για τους ανθρώπους που προσκολλώνται όλο και περισσότερο στο «μοδάτο», το εξελιγμένο και στην τεχνολογία. Ξεχνιούνται έτσι, τα καφεπαντοπωλεία, η φιλοξενία και το  άρωμα παράδοσης που αυτά μπορούν να προσφέρουν.

Τα παλιά και παραδοσιακά καφεπαντοπωλεία, θα έπρεπε να είναι ένα κομμάτι της παράδοσης που θυμόμαστε και τιμούμε και όχι κάτι που λησμονούμε, επειδή είναι παλιομοδίτικο και δυσεύρετο. Αυτά είναι που μας θυμίζουν το αίσθημα της ζεστασιάς και το πώς περνούσαν οι παππούδες μας και οι γιαγιάδες μας, όταν ήταν νέοι.  Αυτά αποτελούν κομμάτι της εξελικτικής πορείας του πολιτισμού και της παράδοσής μας από παλιά μέχρι και σήμερα και αυτό είναι το πιο υπέροχο και ωραίο, να γνωρίζουμε από που ξεκινήσαμε και που φτάσαμε. Τα μικρά μας, παραδοσιακά καφεπαντοπωλεία.

Οι φωτογραφίες της μαθήτριας Δέσποινας Γκογκόση, από μια επίσκεψη του σχολείου μας στο ορεινό χωριό της Ρόδου, Άγιος Ισίδωρος.

Δεκέμβριος 2017

Ο κύριος Νικήτας σε ένα από τα παλαιότερα καφεπαντοπωλεία της Σύμης