Ο Βασιλιάς των Σπορ
Ποδόσφαιρο. Ο βασιλιάς των σπορ. Ένα άθλημα διαδεδομένο σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Η αγάπη του κόσμου για το ποδόσφαιρο δεν κρύβεται και για αυτό είναι και το πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο. Δυστυχώς όμως, αυτή η αγάπη, πολλές φορές ξεπερνάει τα επιτρεπτά πλαίσια και όρια, με αποτέλεσμα το ποδόσφαιρο να θεοποιείται.
Από αρχαιοτάτων χρόνων ο άνθρωπος ζούσε σε ομάδες. Η ανάγκη του αυτή για κοινωνικοποίηση είναι απολύτως φυσική. Αυτό ακριβώς νιώθει και ένας οπαδός. Είναι αυτή η αίσθηση του ανήκειν που τον ωθεί να επιλέγει μία ομάδα για να υποστηρίζει. Μέσω αυτής καλύπτει τις συναισθηματικές του ανάγκες και ταυτόχρονα αισθάνεται πιο δυνατός. Πολλές φορές πιστεύει πως είναι ακόμα και ανίκητος και πως κανείς δεν μπορεί να τον «αγγίξει».
Η μονοτονία της ζωής και η έλλειψη ενδιαφερόντων «φουντώνουν» το πάθος του ατόμου για το ποδόσφαιρο, καθώς το μοναδικό πράγμα που έχει νόημα για αυτόν είναι η Νίκη της ομάδας στον κυριακάτικο αγώνα. Έτσι, σε συνδυασμό με τα προβλήματα της καθημερινότητας, ο οπαδός διοχετεύει όλα του τα νεύρα στο γήπεδο, ξεσπά και εκτονώνεται με πολλούς και διάφορους τρόπους, αδιαφορώντας πλήρως για το ποιοι βρίσκονται γύρω του και πού ακριβώς βρίσκεται.
Η αντίληψη αυτή, όπως τραγικά ανακαλύπτουμε καθημερινά, φέρνει φρικτά αποτελέσματα, καθώς ουκ ολίγες φορές έχουν υπάρξει νεκροί.
Η θεοποίηση του ποδοσφαίρου οδηγεί τις περισσότερες φορές στον φανατισμό. Γνωστοί σε όλους μας είναι οι «σύνδεσμοι», ομάδες ως επί το πλείστον φανατισμένων οπαδών που έχουν ξεπεράσει το στάδιο της αγάπης και το αίσθημα που τους διακατέχει χαρακτηρίζεται από μίσος για κάθε τι διαφορετικό. Τρανό παράδειγμα το πρόσφατο περιστατικό με τη δολοφονία του Άκη από «οπαδούς» αντίπαλης ομάδας. Αδιανόητο να απειλείται μία ανθρώπινη ζωή και εν τέλει να δολοφονείται επειδή απλά υποστηρίζει μία άλλη ομάδα. Κι όμως ο φανατισμός όλα τα καταφέρνει.
Η ήττα της ομάδος δεν αντιμετωπίζεται με ψυχραιμία από τον «υπνωτισμένο» από τη βία οπαδό. Θεωρώντας ότι η ομάδα τού ανήκει, αντιδρά διαλύοντας ότι βρεθεί στο δρόμο του, εντός ή εκτός του γηπέδου. Όλες αυτές οι λυπηρές εικόνες είναι που καταστρέφουν το νόημα του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα που σκοπό έχει να ενώνει τους λαούς και όχι να τους ωθεί στη βία.
Εν κατακλείδι ο φανατισμός, η βία και η αίσθηση της ανωτερότητας για αυτό που υποστηρίζει κάποιος, δεν έχουν θέση ούτε στον αθλητισμό, ούτε πουθενά. Η εξάλειψη της αντίληψης περί «θεοποίησης» του ποδοσφαίρου πρέπει να μας αφυπνίσει όλους έτσι ώστε να μπορούμε να απολαμβάνουμε ενωμένοι την ομάδα μας.
Μουρατίδης Γιώργος
